Moralność Świadków Jehowy

[Sant]

parasin napisał(a):piano napisał/a:
Nikt nie jest bez grzechu, także i ŚJ.

To oczywiste
Ja tylko sądziłem, że skoro czepiamy się ŚJ, to w kościele już nie ma problemów przynajmniej tak wynikałoby z Lk 6:42 BT.:
Najpierw zrób porządek u siebie, a potem dopiero możesz dossać się do innych.

Chyba, że nie mam do czynienia z chrześcijanami słuchającymi głosu Dobrego Pasterza. A to wtedy przepraszam śmiało jeździjcie sobie po ŚJ ile wlezie, tylko nie mówcie, że jesteście Jego uczniami.........ŚJ przynajmniej - w przeciwieństwie do Kościoła - otwarcie przyznają się do popełnianych błędów.

Posłuchaj Parasin- Pierwszą rzeczą jaką świadkowie robią podczas wizyty w domu katolika, (przynajmniej u mnie) to zohydzali KK. Ukazywali grzechy ludzi będących w Kościele przeciwstawiając im moralnych i czystych etycznie świadków, którzy nawet nie piją i nie palą. I wielu chrześcijan daje się nabrać na taką retoryką z trzech co najmniej powodów:
- tęskniąc do czystości i etyki życia codziennego,
- ufając, że wszyscy świadkowie są cacy,
- słabo znając swoją wiarę - nie wiedzą, że wynika ona właśnie z tego, że jesteśmy grzesznikami do których przychodzi Jezus, by wziąć ich grzechy na siebie - I to jest ta Dobra Nowina, którą głosi Kościół- że moje grzechy są odpuszczone w J. Chr. Że On za mnie poniósł karę. I ja mam tylko uwierzyć w Jego Miłość i wybaczenie. I wędrować razem z Kościołem ku Niebu. Z Kościołem który jest wspólnotą grzeszników. Dlatego ja wiedząc o tym, nie gorszę się czyimiś grzechami, bo sam nie jestem lepszy.
Jeżeli natomiast ktoś twierdzi, że członkowie danej organizacji nie grzeszą i szczycą się tym, a fakty mówią co innego, to należy owe fakty ukazywać. By obalać obłudę.
Zresztą jeżeli mówimy, że nie mamy grzechu, to Jezusa czynimy kłamcą, i kimś zgoła niepotrzebnym.
Im jestem słabszy, im więcej mam w sobie grzechu, tym bardziej cierpię, tym bardziej potrzebuję Jezusa. Grzech jest chorobą, jest czymś złym dla mnie i dlatego z wdzięcznością przyjmuję jego ofertę. I to wszystko. Fałszywie traktujesz istotę Kościoła, stąd nieporozumienia.
Kościół jest wspólnota grzeszników, ludzi słabych, złych, którzy razem idą w karawanie ku celowi. I ta karawana jest ważna, bo gdy ktoś się przewróci, to drugi pomoże mu wstać, gdy komuś się chce pić, to drugi poda mu kubek wody. I w drodze owa karawana- Kościół poprzez własne doświadczenia i upadki - nawraca się. Nawraca się permanentnie. To właśnie grzechy Kościoła, jego członków są ciągle eksponowane zarówno przez świadków jak przez inne podmioty, dla których taka postawa Kościoła jaką wyżej przedstawiłem, jest absolutnie niezrozumiała. Ale Kościół doskonale zna swoją kondycję, dlatego zresztą jest sakrament spowiedzi i pojednania. Bo zdajemy sobie sprawę z naszej mizerii.