Mistyka codzienności

[Stahs]

W ten sposób Karl Rahner określił szukanie Boga - w naszej szarej, powtarzającej się codzienności. Zapewne bierze się to z faktu Wcielenia, gdzie sfera obecności Boga wypełnia także naszą, pospolitą rzeczywistość. Poznanie Boga, odnosi się więc niejako do czytania rutynowych działań, tak by wydobyć z nich określone znaczenie. Codzienność niesie ze sobą głębie, wystarczy obwiednio ją zinterpretować. W ten sposób codzienne obowiązki mogą nieść w sobie daną, ukrytą treść. I tak spanie czy jedzenie może nabrać zupełnie nowego wymiaru. Gdy odpoczywamy, zasypiając, jesteśmy poza kontrolą a więc wyrażamy zaufanie w stosunku do świata.

Podobny typ myślenia odnajduje w mistyce muzułmańskiej. Otóż świat jawi się jako zbiór znaków, symboli, których odczytanie da nam wiedzę odnośnie samego Boga. Widok pięknej dziewczyny może odsłonić przed nami miłość jaką Bóg darzy swoje stworzenie. Elementy dnia codziennego mogą stanowić obrazy, przez które Bóg przemawia do ludzi. Rzeczy są zasłonami, ich zrzucenie oznacza dotarcie do Boga. Kluczową w tym rolę pełni jednak koncentracja, odpowiednie nastawienie, intelektualny wysiłek. Trzeba umieć szukać.

I kończąc: czy ktoś z Was traktował kiedyś swoją codzienność na takim poziomie głębi? Szukał w rzeczach znaczenia, skrytego aczkolwiek dającego nowy typ zrozumienia, także moralnego lub religijnego?