Odpowiedz 
 
Ocena wątku:
  • 0 Głosów - 0 Średnio
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Bez tytułu...
Autor Wiadomość
Harpoon Offline
Stały bywalec
*****

Liczba postów: 1,850
Dołączył: Jan 2005
Reputacja: 0
Post: #1
Bez tytułu...
Cicho...
i tylko łzy deszczu
wystukują rytm...
smutny na szybie
tak jak melancholijna
melodia Jego miłości
krople spadają gdzieś obok,
przy mnie...
nie na mnie...
zatrzymują się na
przeźroczu okna,
rozpływają się
we mgle łagodnego wiatru,
ale nie giną...
wchłaniam je,
by potem wypuścić
i nie zostawiam nic w sobie...
bezbarwny zapach
pozornego spokoju
budzi wspomnienia,
co nadciągają
i wyciągają ręce
z gęstej mgły zapomnienia...
Jego oczy wciąż
łzawo we mnie wpatrzone,
Jego serce wciąż
miarowo napędzające mój puls,
osłaniające dłonie,
które zawzięcie odpycham
z tym samym, co wczoraj zapałem
nawet mnie, zupełnie nie znanym...
ten ból nieustannie sobie zadaję,
rani wciąż
jeszcze mocniej Ciebie...
i ciągłe, pytające,
jak co dzień,
wołanie,
gdzie, kiedy
zgubiłam siebie...
i beznadziejna tułaczka
wśród pustego, gęstego niczego...
podróż skądś
poprzez coś
prowadząca do czegoś...


Ten wiersz napisała moja przyjaciółka... Mnie osobiście on się bardzo podoba...

[ Dodano: Sro 04 Maj 2005 12:02 ]
ps. Tak na marginesie chciałam dodać, że mam pozwolenie na umieszczenie tego wiersza Oczko Prawa autorskie zachowane Uśmiech

Only scars can remind us that the Past was real..

[Obrazek: 7c8eb72c67.png]
04-05-2005 11:56
Odwiedź stronę użytkownika Znajdź wszystkie posty użytkownika Odpowiedz cytując ten post
Nata_89 Offline
Użytkownik
***

Liczba postów: 73
Dołączył: Mar 2005
Reputacja: 0
Post: #2
 
Piękny wiersz... A najbardziej podoba mi się końcówka
"podróż skądś
poprzez coś
prowadząca do czegoś... "

W kilku wyrazach całe życie cały sens życia, który od wieków nas nęci i przeraża i jak zarazie nikt nie zna odpowiedzi na niego...
07-05-2005 18:46
Odwiedź stronę użytkownika Znajdź wszystkie posty użytkownika Odpowiedz cytując ten post
Harpoon Offline
Stały bywalec
*****

Liczba postów: 1,850
Dołączył: Jan 2005
Reputacja: 0
Post: #3
 
Niedługo wrzucę tu jeszcze jeden wiersz Oli (bo tak ona ma na imię)...
Ilekroć czytam jej wiersze i listy robi mi się smutno... Urwał mi się z nią kontakt, bo mieszka daleko... Tęsknię za nią... za naszą przyjaźnią, która powoli umiera Smutny
Dlatego postanowiłam podzielić się z wami tym wierszem...

Only scars can remind us that the Past was real..

[Obrazek: 7c8eb72c67.png]
07-05-2005 23:02
Odwiedź stronę użytkownika Znajdź wszystkie posty użytkownika Odpowiedz cytując ten post
Nata_89 Offline
Użytkownik
***

Liczba postów: 73
Dołączył: Mar 2005
Reputacja: 0
Post: #4
 
Miło... A masz do niej adres? Może powinnaś napisać... Na pewno to nie to samo, co spotkanie, ale zawsze coś...
09-05-2005 17:44
Odwiedź stronę użytkownika Znajdź wszystkie posty użytkownika Odpowiedz cytując ten post
Odpowiedz 


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek:
1 gości

Wróć do góryWróć do forów