nat_lee
Początkujący
Liczba postów: 7
Dołączył: Jul 2010
Reputacja: 0
|
In vitro (pomijając kwestie moralne, które dla katolika każą tę metodę od razu odrzucić) zastępuje funkcję jajowodu. Czyli jeżeli np. jajowodów kobieta nie ma, to wtedy tylko in vitro wchodzi w grę. Każda inna przyczyna bezpłodności będzie skutecznie leczona naprotechnologią. Współcześnie naprotechnologia wykorzystuje wszystkie dostępne narzędzia medycyny w celu realnego wyleczenia z niepłodności (czego in vitro nie robi- tam jedynie dochodzi do pojedynczego zapłodnienia).
Naprotechnologia daje wyniki znacznie lepsze niż in vitro. W zależności od czasu stosowania wskaźniki wzrastają nawet do 90% przy 4 latach stosowania (wskaźnik dla zespołu policystycznych jajników). Przy in vitro wskaźnik nie wzrasta powyżej 30%. Ponadto naprotechnologia pomaga około 30% par, którym zabieg in vitro wogóle się nie powiódł.
Jakiekolwiek wychwalanie in vitro jest bezmyślnym powtarzaniem sloganów klinik "leczących" niepłodność tą metodą. Jest ona bardzo dochodowa. Ale liczby mówią same za siebie:
http://www.leczenie-nieplodnosci.pl/pl/w...mowych.pdf
Niestety o naprotechnologii świat milczy. Ostatnio dr inż. Antoni Zięba wystosował apel nt. naprotechnologii, pod którym podpisało się 100 naukowców. Został on wysłany do trzech przodujących polskich gazet (oczywiście za umieszczenie wpłacono by odpowiednią kwotę). Niestety żadna z nich nie zgodziła się zamieścić tekstu. Oto tekst apelu:
Cytat:Apel 100 naukowców
We wrześniu w Sejmie RP rozpoczęły się prace nad regulacjami prawnymi dotyczącymi procedury "in vitro". Jako naukowcy i nauczyciele akademiccy pragniemy zabrać głos w tej ważnej kwestii społecznej.
Życie człowieka rozpoczyna się w momencie poczęcia – to fakt biologiczny, naukowo stwierdzony. Procedura "in vitro", mająca służyć przekazywaniu życia ludzkiego, jest nieodłącznie związana z niszczeniem życia człowieka w fazie prenatalnego rozwoju, jest więc głęboko nieetyczna i jej stosowanie winno być prawnie zakazane.
Z publikowanych danych – z różnych ośrodków medycznych stosujących "in vitro" – wynika, że w trakcie tej procedury ginie 60-80% poczętych istot ludzkich (z brytyjskich informacji wynika, że nawet 95%). Procedura "in vitro", na różnych etapach jej stosowania, narusza trzy artykuły Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej: art. 30, art. 38, art. 40 oraz art. 157 kodeksu karnego.
Procedura ta jest rażąco sprzeczna z ekologią prokreacji, zastępując naturalne środowisko poczęcia i początkowego rozwoju człowieka, jakim jest łono matki, przez "szkło", a w skrajnym przypadku przez system głębokiego zamrażania (do temperatury -195°C).
To naruszenie ekologii prokreacji skutkuje prawie dwukrotnym wzrostem śmiertelności niemowląt, 2-3-krotnym wzrostem występowania różnych wad wrodzonych a także opóźnieniem rozwoju psychofizycznego dzieci poczętych metodą "in vitro" w porównaniu do dzieci poczętych w sposób naturalny.
Pozytywną metodą pomocy małżonkom pragnących poczęcia i urodzenia dziecka jest naprotechnologia. Naprotechnologia to nowoczesna metoda diagnozowania i leczenia niepłodności na podstawie tzw. Modelu Creightona, służącego precyzyjnej obserwacji organizmu kobiety w czasie jej naturalnego cyklu. Na żadnym etapie stosowania naprotechnologii nie dochodzi do niszczenia poczętych istot ludzkich, naruszenia godności małżonków i poczętej istoty ludzkiej oraz zachowane są ekologiczne zasady prokreacji. Należy też podkreślić, że naprotechnologia w porównaniu do procedury "in vitro" jest bardziej skuteczna i kilkakrotnie mniej kosztowna.
Apelujemy o wprowadzenie ustawowego zakazu stosowania procedury "in vitro" jako drastycznie niehumanitarnej oraz o szerokie upowszechnienie naprotechnologii i zapewnienie jej pełnej refundacji z NFZ.
prof. dr hab. Franciszek Adamski, Kraków dr Marek Babik, Kraków dr Alina Bielawska, Kielce prof. zw. dr hab. Ryszard Bender, Toruń prof. dr hab. inż. Bogumił Bieniasz, Rzeszów prof. dr hab. Aleksander Bobko, Rzeszów lek. med. Halina Bogusz, Poznań dr med. Mirosław Bogusz, Poznań dr inż. Władysław Brzozowski, Rzeszów prof. dr hab. med. Zbigniew Chłap, Kraków dr Krystyna, Cygorijni, Kraków dr Andrzej Dakowicz, Białystok dr Lidia Dakowicz, Białystok dr hab. inż. Joanna Dulińska, Kraków prof. dr hab. Tadeusz Gerstenkorn, Toruńdr Lucyna Górska-Kłęk, Wrocław dr Jerzy Grygiel, Kraków dr Stanisław Grześ, Poznań prof. dr hab. Antoni Feluś, Katowice prof. dr hab. inż. Andrzej Flaga, Lublin prof. doc. dr hab. Waldemar Furmanek, Rzeszów prof. dr hab. Zbigniew Jacyna-Onyszkiewcz, Poznań dr Stanisław Kalinkowski, Warszawa dr inż. Anna Kasprzyk, Lublin prof. dr hab. inż. Janusz Kawecki, Kraków dr Danuta Kejda, Rzeszów dr Marian Kęsek, Kraków prof. zw. Stefania Kinal, Wrocław dr Jan Kłys, Warszawa dr Marta Komorowska-Pudło, Szczecin prof. dr hab. Maria Kopacz, Rzeszów prof. zw. dr hab. Stanisław Kopacz, Rzeszów dr hab. Urszula Kopeć, Rzeszów dr hab. Irena Kosacka, Białystok dr hab. inż. Jan Kosendiak, Wrocław dr inż. Alicja Kowalska, Kraków dr Asja Kozak, Poznań prof. zw. Stanisław Krzyniecki, Wrocław dr Łukasz Krzywiecki, Wrocław prof. dr hab. Henryk Kurczab, Rzeszów prof. dr hab. inż. Ludwik Laudański, Rzeszów dr Jerzy Lechowski, Lublin prof. Tadeusz Litko, Białystok dr hab. Wojciech Łebkowski, Białystok dr med. Maria Łazawska, Białystok prof. dr hab. Wojciech Łączkowski, Lublin dr Kazimierz Maciąg, Rzeszów dr hab. Anita Magowska, Poznań prof. dr hab. Tadeusz Markowski, Rzeszów dr Elżbieta Mazur, Rzeszów dr Monika Mekroda-Bąk, Poznań dr med. Marta Michalik, Kraków prof. dr hab. med. Alina Midro, Białystok dr med. Henryk Midro, Białystok dr hab. Grzegorz Musiał, Poznań dr Barbara Muśnicka, Poznań prof. dr hab. Czesław Muśnicki, Poznań prof. dr hab. Edward Nieznański, Warszawa dr Lucyna Nowak, Kraków dr Józef Nowicki, Wrocław dr hab. Andrzej Ochocki, Warszawa dr hab. Teresa Olearczyk, Kraków prof. zw. dr hab. Gustaw Ostasz, Rzeszów prof. dr hab. Edward Ozimek, Poznań dr Janusz Pasterski, Rzeszów dr Stanisław Paszkowski, Wrocław prof. dr hab. Maria Piskornik, Kraków prof. dr hab. Zdzisław Piskornik, Kraków dr med. dr h. c. Wanda Półtawska, Kraków dr Barbara Półtorak, Rzeszów dr hab. Michał Ptyszmant, Białystok dr hab. med. Teresa Reduta, Białystok dr hab. Mieczysław Ryba, Toruń prof. dr hab. Maria Ryś, Warszawa prof. dr hab. med. Maria Sobaniec-Łotowska, Białystok prof. dr hab. Marek Stanisz, Rzeszów prof. dr hab. Anna Stankowska, Poznań prof. zw. dr hab. Wojciech Stankowski, Poznań dr Rafał Staszewski, Poznań dr Wiesława Stefan, Wrocław dr inż. Stanisław Szela, Rzeszów prof. zw. dr hab. Kazimierz Stępczak, Poznań dr Anna Szuba-Trznadel, Wrocław prof. dr hab. Agnieszka Szyszkowska, Wrocław dr Krystyna Śmietało, Białystok dr med. Wanda Terlecka, Częstochowa dr hab. Piotr Tomaszek, Poznań dr Marek Mariusz Tytko, Kraków dr med. Ewa Wasilewicz, Białystok lek med. Tadeusz Wasilewski, Białystok dr hab. inż. Łukasz Węsierski, Rzeszów dr Maria Wierzbińska, Rzeszów dr Józef Winiarski, Kraków doc. dr hab. Jadwiga Wronicz, Kraków dr hab. prof. AGH Zygmunt Wronicz, Kraków ks. prof. dr hab. Józef Zabielski, Warszawa dr Antoni Zając, Rzeszów dr Bożena Zając, Rzeszów prof. zw. dr hab. Zygmunt Zagórski, Poznań dr Bogna Zawieja, Poznań dr inż. Antoni Zięba, Kraków dr Marian Zwiercin, Kraków prof. dr hab. Krzysztof Zwierz, Białystok
Pokój i Dobro
|
|