Dlaczego młodzi boją się małżeństwa?

[Drizzt]

Tomek - wydaje mi się, że przeceniasz rolę takich rzeczy, jak brak odpowiedzialności, strach, czy jakieś negatywne wzorce, a z kolei nie doceniasz zmieniających się warunków życia w obecnym społeczeństwie, czy po prostu innego schematu życia.

Bo:

1. Jak już pisałem, obecnie ludzie są coraz bardziej zagonieni. Coraz częściej bardzo istotnym czynnikiem w ich życiu jest praca i kariera. Związki są przez nich często traktowane wtedy jako coś, co jest fajne, przynosi szczęście, ale jednocześnie nie wiążą tego z czymś na pewno stałym. Stąd, skoro obie osoby żyją na takich zasadach, to dlaczego miałyby chcieć się żenić, skoro preferują luźny związek? Tu nie ma braku odpowiedzialności, ale raczej trzeźwe spojrzenie na życie i na rodzaj związku, w jakim się znajdują.

2. O ile zmienił się wiek pierwszych doświadczeń w związkach, pierwszych poważniejszych prób bycia razem, czy choćby inicjacji seksualnej, to nie zmienił się kulturowy wzorzec małżeństwa - dalej pokutuje norma, że małżeństwo powinno być zawarte w wieku minimum 25 lat (tak plus minus oczywiście, przybliżenie). Stąd często młodzi zwlekają z nim, będąc jednocześnie razem, do czasu, gdy ich wiek będzie na to "społecznie akceptowalny".

3. Małżeństwo kojarzy się z rodziną, wspólnym mieszkaniem etc. A wiele par, będąc nawet pewni bycia razem do końca, nie ma możliwości czy warunków mieszkać razem, czy zakładać rodziny. Stąd są ze sobą, ale nie biorą ślubu. I nie ma tu nic do rzeczy jakiś brak zaangażowania, czy przewidywanie zdrady albo rozejścia się, jedynie społeczny schemat rodziny, jako mieszkającej razem, wspólnie prowadzącej gospodarstwo etc.


Tak więc uważam, że patrzysz (jak i kilka tu osób) bardzo stronniczo, szukając WINY, zamiast POWODU. Z góry stygmatyzujesz takich ludzi, stan w którym są oceniając jako negatywny, przez co pomijasz wiele możliwych, zupełnie naturalnych przyczyn, nijak nie związanych z jakimś brakiem odpowiedzialności czy brakiem chęci wierności.