Dlaczego młodzi boją się małżeństwa?

[bashca]

omyk napisał(a):Winą obciążyłabym głównie ich rodziny, jako nie wychowujące do odpowiedzialności.

a ja nie. z autopsji wiem że wychowanie rodziców, ich przykład to wcale nie podstawa.Nawet powiedziałabym że to własne doświadczenia wyciskaja większe piętno w świadomości człowieka. Co z tego że rodzice są przykładem małżeństwa kochającego się, oddanego, wartego do poświęceń, gdzie widać oparcie ich życie na Bogu. Jeśli dziecko samo "przejedzie się" na związku z chłopakiem, który był wierzący, to ciężko potem takiej osobie będzie zaufać ponownie.
Podobnie jak dziewczyna zostanie wykorzystana seksualnie czy zgwałcona relacje z mężczyznami będą trudne, nawet nie wiem czy da sie po takim doświadczeniu odbudować zaufanie w relacji z nimi.I tutaj przykład życia rodziców ma sie nijak do tego co dziecko samo przeżyło.
Ostatnia rzecza jaką życzyłabym komuś to właśnie zawiedzenie się na takiej osobie wierzącej. Jest niebezpieczeństwo że im chłopak był bliżej Kościoła( np ministrant) i gdy dziewczyna po dłuższym "chodzeniu ze sobą"<nie lubie tego stwiedzenia> wzajemnym poznanwaniu się, budowaniu zaufania, relacji, byc może nawet jeżdżeniu na rekolekcje, zostanie wykorzystana przez niego seksualnie ( nie mówie tutaj w przypadku zgody obu ludzi na współżycie ). to moim zdaniem wtedy kaplica, blokada wewnętrzna zewnętrzna i wszystko naraz, brak zaufania, obrzydzenie do mężczyzn itd.

Myślę inaczej byloby gdyby to był chłopak poznany na dyskotece, można wówczas czego innego od niego " oczekiwać" czego innego spodziewać. kogoś takiego myślenie o związku z kobietą, różni sie od przykładowego ministranta.(przynamnjmniej powinno)
Myśle że gdyby dziewczyna " przejechała się " na takim związku w którym chłopak nie jest wierzący, nie wywarłoby to takiego piętna na psychice kobiety, jak w przypadku związku z wierzącym chłopakiem.