Nicol@ napisał(a):Dlaczego jesteś tak anty nastawiony do katolickiego myślenia?
Bo często jest ono odrealnione, stwarza sztuczne bariery, które często (choć nie zawsze, wszystko zależy od konkretnego przypadku) więcej mogą zepsuć niż poprawić. Bo koncentruje się ono na odgórnych zasadach, a nie na człowieku, mimo tego usilnie wmawiając ludziom, że jest skoncentrowane na człowieku.
Może nie tyle samo myślenie budzi mój sprzeciw, co jego (nieuzasadniony) deterministyczny wydźwięk. Przykładem takiego wydźwięku są stwierdzenia katolików, że antykoncepcja prowadzi do zmniejszenia jakości relacji między ludźmi, zaufania, bliskości etc. A to bzdura - owszem, w poszczególnych przypadkach tak być może, jednak nigdzie, w żadnym badaniu psychologicznym, nie udało się wykazać takiego związku.
Takich przykładów, w których Kościół stawia hipotezy na wyrost, hipotezy tyle kategoryczne, co nie poparte żadnymi danymi, i stara się wpoić wiernym, że te rzekome "twarde zależności" (jak np powyższe z antykoncepcją) wspierają ich postulat (mimo, że zależności te są jedynie wynikiem ukierunkowanego ideologicznie mędrkowania, a nie rzetelnych badań).
Stąd moje podejście do myślenia katolickiego jest w wielu przypadkach negatywne (choć nie zawsze, oczywiście).
Cytat:Drizzt, nie każdy tak myśli, wobec czego nie uogólniaj, proszę. Też, jak ty uważam, że dwa razy przemyśleć to lepsze niż raz zadecydować, a źle zadecydować.
Tu muszę zaznaczyć, że moje uogólnienie to tylko uogólnienie, dotyczące raczej bardzo ortodoksyjnych wyznawców. Oczywiście wyjątki są, i ich istnienia nie neguję.
[ Dodano: Sob 05 Cze, 2010 07:52 ]
TOMASZ32-SANCTI napisał(a):Nie bardzo widzę trzeźwe spojrzenie na życie. Oczywiście nikt nikomu nie zabrania takiego życia w wolnym związku, ale chyba wielką pomyłką jest myślenie o pożyciu, o tworzeniu czegoś na wzór rodziny. Na poziomie koleżeństwa, partnerstwa owszem, ale gdy rozpoczyna się pożycie to zawsze trzeba brać pod uwagę możliwość pojawienia się dziecka i co wtedy? Nadal życie w wolnym związku? Bez ślubu kościelnego, cywilnego? Jeśli tak to chyba uwidaczniałby się w takim podejściu egoizm - dbanie o własne wygody a pomijanie spraw związanych z dzieckiem.
Chwila, chwila, Tomek. Mieszasz dwie, zupełnie rozłączne rzeczy.
Niezależnie od stanu cywilnego, niezależnie od aktualnego podejścia do kwestii małżeństwa, para, która podejmuje współżycie, dojrzała para, musi liczyć się z ciążą, i jej konsekwencjami. Tacy dojrzali ludzie, w chwili pojawienia się ciąży, powinni zrobić, oboje, wszystko, by zapewnić dziecku dobre życie - czy to wchodząc w związek małżeński, czy też wychowując dziecko oboje, nawet nie będąc parą, dbając o dobre stosunki między sobą (tak, takie coś jest możliwe, sam mam znajomego pochodzącego z takiego związku - rodzice spłodzili go podczas niewinnej zabawy na imprezie. Nie byli dalej ze sobą, ale oboje rodziców często się spotykało, oboje opiekowali się dzieckiem. I żadnych problemów psychicznych znajomy z tego tytułu nie ma, dla jasności).
Tak więc rozdzielaj kwestię seksu i gotowości do niego od kwestii małżeństwa. Bo owszem, jest możliwe tworzenie luźnego związku, uprawianie seksu, i robienie tego świadomie i odpowiedzialnie - znając i licząc się z konsekwencjami. Po prostu nie mieszaj jednego z drugim.
[ Dodano: Sob 05 Cze, 2010 07:55 ]
TOMASZ32-SANCTI napisał(a):Myślę, że takie nastawienie do wolnych związków wynika nie tak ze zmieniającego się patrzenia na życie, z warunków do życia, ale bardziej z braku przygotowania do życia, do odpowiedzialnego rodzicielstwa
Ponownie powtórzę - nie myl seksu z małżeństwem. To dwie różne kwestie. Młody człowiek może być bardzo odpowiedzialny seksualnie, i nie chcieć się wiązać. Jedno nie determinuje drugiego.
/
Dlaczego młodzi boją się małżeństwa?
