Cytat:pafni napisał(a):Tak katolicy modlą się poprzez obrazki do Boga .
Sant wytłumacz abym się nawrócił .
Dobrze- ale nie teraz bo się śpieszę do Kościoła.
Ja nie modlę się poprzez obrazki do Boga. Jeżeli już, to poprzez Jezusa Chrystusa, będącego wszak Doskonałym Jego Obrazem.
Obraz natomiast, który wisi u mnie w domu, na ścianie świadczy o mojej tożsamości.
Zdjęcie mojej żony również noszę w portfelu. I nie jest wszak żadnym talizmanem, ani poprzez niego nie rozmawiam z żoną. Jednak nieraz zdarzyło mi się z czułością patrzeć na nie a nawet mówić do niego.
Pewnie że nie mówiłem do obrazka, ale jednak cieplej mi się na sercu zrobiło, gdy patrzałem mówiąc: kocham cię moja żono.
I dlatego jeśli jest ktoś komu "obrazek" pomaga w takiej czułości względem Boga, to ani nic w tym złego, ani nie jest modlitwą poprzez obrazek.
Jeśli np rozmawiasz z kimś przez telefon to przecież również, ani nie rozmawiasz, ze słuchawką ani właściwie za jej pośrednictwem. Jest ona tylko narzędziem pozwalającym przenieść twój głos tak by był słyszany przez druga osobę. I odwrotnie.
Ale to tyczy się ludzi, istot niedoskonałych. Jeśli istniałaby jakaś powszechna telepatia, telefony nie byłyby potrzebne.
Owszem, Bóg bez względu na obrazek słyszy modlitwę, również może przekazać coś bez niego. Jednakże to człowiek niekiedy potrzebuje owego wizerunku by się mógł skupić. I wtedy owa rozmowa odbywa się mimo owego obrazka. On tylko pomaga psychicznie.
Ale powtarzam absolutnie nie jest niezbędny.
Owa niezbędność wzięła się z czasów jeszcze przedchrześcijańskich, kiedy było całkiem inne nastawienie mentalne.
I ludzie weszli do Kościoła niejednokrotnie z całym bagażem swoich wcześniejszych doświadczeń pogańskiego widzenia świata. Po prostu łatwiej im było w ich relacjach z bóstwem. Popatrz na Izraelitów, którzy wyszli z Egiptu. Mieli żywe doświadczenie Boga działającego w ich życiu, a mimo wszystko kilkusetletni kontakt z kulturą Egiptu tkwił głęboko w ich podświadomości. Do tego stopnia, że gdy na jakiś czas zabrakło Mojżesza, to by oddawać wdzięczność Bogu za uwolnienie nie umieli tego inaczej, jak poprzez zobrazowanie Boga w postaci jednego z bóstw panteonu egipskiego - Apisa. Natychmisat ulali jego posąg.
I tu tkwi pewne niebezpieczeństwo, bo oni zagalopowali się gdy wskazując na Apisa mówili: To jest ten bóg, który wyprowadził nas z Egiptu. Konkretnie ów złoty cielec.
Nie to że był to obraz Jahwe, ale że właśnie ten bóg którego znali z Egiptu. Jahwe nie mogli sobie wszak zobrazować - jest niematerialny.
Dlatego że jest taki niewyobrażalny, tak trudny do ogarnięcia, dlatego (między innymi , oczywiście) niezbędny był J. Chr - jako Ikona Miłości Boga, wszak w swej naturze będąca samym Bogiem. Jak się okazało znów nie mam czasu.
