Bóg ukryty

[Anies]

Polecam tę książkę, myślę że temat który wam przepisałam z tej książki jest istotny dla naszej wiary

Cytat:Następnym problemem jest dobrowolne „ukrycie się Boga” , o którym często mówiłeś, wyjaśniając, że to także wziąłeś od Pascala. Bóg pozostawia nas wolnymi . Wolnymi ażeby za Nim podążać, objąć Go. Wolnymi by Go odrzucić albo wierzyć , że nie istnieje. Niczego nam nie narzuca, przede wszystkim samego siebie.

Rzeczywiście to jego kolejna porażająca synteza była dla mnie bardzo ważna : w nas samych, w przyrodzie, w historii, „ Bóg Jezusa Chrystusa dał wystarczająco światła temu, kto chce wierzyć, zostawił jednak wystarczająco dużo cienia dla tego, kto nie chce wierzyć”

Sam Jezus mówi : „Już was nie nazywam sługami,(..)ale (...) przyjaciółmi” (J15,15). A przyjaźń potrzebuje atmosfery wolności, propozycji, propozycji, z pewnością nie narzucania.
Właśnie ze względu na chronienie tej koniecznej wolności, chrześcijański Bóg jest niewidoczny, objawia się tylko przez znaki i poszlaki; zdecydował się jednocześnie ukazać i ukryć. Jeśli byłby widoczny, jeśli wyłoniłby się zza chmur , zostalibyśmy przyparci do muru, zmuszeni do zaakceptowania Jego i Jego prawa. To byłby kres naszej wolności, a zarazem wiary nie tylko z obowiązku , ale jako spotkania , jako zaufania. Właśnie wiary jako przyjaźni.
To co objawia się we wszechświecie ani nie wyklucza ani nie manifestuje obecności Boga . Wobec wielkiego pytania stajemy w światłocieniu, którego ani filozofia, ani historia ani nauki nie mogą usunąć w sposób decydujący pozwalając nam opowiedzieć się za tak lub za nie.
(....)
„ Ponieważ Bóg, jeśli istnieje, jest ukryty – jak dowodzi nasze doświadczenie i historia człowieczeństwa – żadna religia, która nie zacznie uznawać tego ukrycia nie może być prawdziwa”. Od samych początków, objawiając się prorokom Izraela, ale „za pośrednictwem cieni i tajemnic”, a potem objawiając się , a zarazem ukrywając w Jezusie, upokorzonym wobec wszystkich i wyniesionym do chwały tylko przed swoimi uczniami, Bóg judeochrześcijański pokazał swoją strategię: wystarczająco dużo światła, wystarczająco dużo cienia, obecność – ukrycie, krzyż – pusty grób, niepewność i pewność.
(...)
Stąd wynikają inne konsekwencje, dzisiaj cenniejsze niż kiedykolwiek indziej: odnoszenie się z szacunkiem zarówno do ateisty jak i agnostyka, jak i do wyznawcy innych religii oznacza poszanowanie tajemniczego wyboru Boga, który nie chciał nikomu się narzucać , ale pragnie przekonywać, pracując nad naszymi sercami, a zarazem nad naszą inteligencją. Jest to Bóg zapraszający nas na swojego rodzaju poszukiwanie skarbu, za które nagrodą jest On sam. Nie oślepia nas swoją oczywistością, ale zostawia znaki i ślady, rozrzuca „bileciki”, które trzeba zrozumieć i zinterpretować.

(....)
Rzecz w tym, że kiedy Bóg ten zdecydował się objawić zrobił to w Jezusie. Wtedy jednocześnie ukazał się i ukrył . Wstydliwa klęska śmierci krzyżowej dokonuje się publicznie, na oczach wszystkich. Chwała zmartwychwstania tym czasem ma miejsce w nocy , bez świadków, a Zmartwychwstały ukazuje się tylko przyjaciołom. Także cała historia Kościoła pełna jest dowodów na to, by wierzyć w Jego Boskość, a z drugiej strony -by w to wątpić.

Cytat: