Miłosierdzie

[CezaryT]

Miłosierdzie

Wieczorem, drugiego kwietnia roku pańskiego
W wilię Miłosierdzia, dwa tysiące piątego
Pan prosił Jana Pawła na ucztę do nieba
Radosne zaproszenie wysłała potrzeba

Serce Dzwonu Zygmunta powitało sługę
Pan przyjął Jana Pawła, a w nowinie ulgę
Syn przy stole radosnej nowiny się dowie
Bóg przygotował słudze gościnę przy sobie

Do biesiady w niebie zasiadł wielki Słowianin
Na stole wszechświata niezliczony zbiór danin
Pan spogląda na nowego przybysza bacznie
Zdrożony Paweł zanim biesiadować zacznie

Opowiada o miliardzie chrześcijańskich dusz
O łasce dobrej nowiny, bo bez niej ni rusz
Nie zbrakło w sprawozdaniu nadziei dowodu
W całym niebie wielka radość z tego powodu

CezaryT
05-04-07