Komunia na rękę - moda czy wygoda?

[noone]

i znów zacytuję kapłana katolickiego J.B. :

Cytat:Polska ma tysiącletnią tradycję pobożności eucharystycznej. Polacy przez tysiąc lat klękali przyjmując do serca Komunię Świętą – Dar Największy! Nikt z poważnych ludzi Kościoła nie kwestionował tej oczywistej postawy. Nikt z poważnych ludzi Kościoła nie wprowadzał w Kościele niepokoju i zamieszania w tej kwestii.
Katolik szanuje i naśladuje najpiękniejsze i najdoskonalsze formy oddawania czci Panu Jezusowi. Niepokojące są dziwnie intensywne współczesne tendencje do wyeliminowania postawy klęczącej. Aż dziwne, że te tendencje spotkały się ze skwapliwą akceptacją wielu. Nasuwają się tutaj słowa św. Pawła:
„Nadziwić się nie mogę, że od Tego, który was łaską Chrystusa powołał, tak szybko chcecie przejść do innej Ewangelii. Innej jednak Ewangelii nie ma: są tylko jacyś ludzie, którzy sieją wśród was zamęt i którzy chcieliby przekręcić Ewangelię Chrystusową” (Ga 1,6-7).
Powiedzmy wprost – pomylone przekonywanie katolików o rzekomej wyższości postawy stojącej można określić krótko: heretyckie wydmuszki! Komunia Święta w postawie stojącej i Komunia przyjmowana na rękę to doskonały fundament i pożywka dla pychy i ateizmu. Słyszałem głosy zdeformowanej służby liturgicznej – na zwróconą uwagę, że przed Panem Jezusem utajonym w Najświętszym Sakramencie należy uklęknąć, padły bezczelne odpowiedzi: „Nie muszę!”, „A ja słyszałem inaczej!”. Tak odzywa się do katolickiego kapłana młodzież, która pełni służbę przy ołtarzu. Bez komentarza. Duszpasterstwo? Czy raczej: antyduszpasterstwo? Kto stanie w obronie czci Pana Jezusa?
„Nieważne są zewnętrzne gesty, ważne co masz w sercu”. Bezczelnym kłamstwem jest nagłaśnianie takich błędnych poglądów, nie uwzględniających jedności duchowo-cielesnej człowieka. Tak na temat pisał kard. Joseph Ratzinger – realistycznie i jasno:
„Tam, gdzie ktoś próbuje ograniczyć adorację do sfery czysto duchowej, nie ucieleśniając jej, tam akt adoracji gaśnie, bo czysta duchowość nie odpowiada istocie człowieka. Adoracja jest jednym z tych zasadniczych aktów, które dotyczą całego człowieka. Stąd w obecności Boga żywego nie wolno porzucić gestu ugięcia kolan” (Kard. J. Ratzinger, Duch liturgii).
itd itd..

https://sacerdoshyacinthus.wordpress.com...-radoscia/