Święty Kościoła Wschodniego w Kościele Katolickim

[M. Ink. *]

MELCHISEDEK napisał(a):Jednak każdy prawnik jest ostrożny gdy czyta o poglądach np Husa w dziele jego adwersarza.

to grubo za mało, by Husa kanonizować :zmieszany:

[Dawid]

Cytat:Jeszcze sprawa założyciela wspólnoty w Teze, brata Rogera Schütza. Przez niektóre kościoły został uznany świętym męczennikiem. Czy w KK jest prowadzony proces beatyfikacyjny bądź przygotowania ?

O ile mi wiadomo, to nie. Jednak brat Roger uzyskał osobistą papieską "dyspensę" na komunikowanie się w Kościele Katolickim, a więc w pewien sposób "po za protokołem" został jego członkiem. I chociaż nie doszło do oficjalnej konwersji, to br. Roger zgadzał się w pełni z nauczaniem K.Kat.

Co zaś do porównywania sytuacji Lutra do np. Bazylego Wielkiego - z Kościoła Wschodniego, to jest między nimi zdecydowana różnica. Luter przeciwstawił się dogmatyce Kościoła i przez to utworzył wspólnotę poróżnioną z Kościołem Kat. Bazyli Wielki trwał w niepodzielonym Kościele Powszechnym, w dogmatycznej łączności Wschodu i Zachodu. Różnica obrządków, czy tradycji duchowości obu części świata chrześcijańskiego NIE JEST wobec siebie zopozycjonowana w ramach wykładni doktryny wiary.

[MELCHISEDEK]

Ja nie umieszczałbym dr Marcina Lutra obok Bazylego Wielkiego. Dlatego jestem skonsternowany ich porównaniem.
Trwa dekada Lutra i można spokojnie postudiować o jego duchowej drodze, od przeciwstawienia się nadużyciom w kościele aż do sformułowania Konfesji Augsburskiej przez Melanchtona. Wiele początkowych poglądów dr Lutra zostało przyjętych i może tu jest ekumeniczny mały klucz do jego postaci.

[M. Ink. *]

MELCHISEDEK napisał(a):o jego duchowej drodze

jego duchowa droga to po prostu ówczesny punk rock

[MELCHISEDEK]

W sensie coś jak 2Tm2,3?

[M. Ink. *]

w sensie pragnienia naprawienia świata i buntu wobec zastanej rzeczywistości - w wypadku Lutra zastanej w Rzymie...

[MELCHISEDEK]

To czyni z niego dobrą postać - bo z pewnością chciał naprawiać. Naprawił ale przyjęcie jego tez zajęło prawie 500 lat.
Pozdrawiam

[Scott]

No chęci to nie wszystko, chyba tłumaczyć dlaczego nie trzeba. Naprawiać można i trzeba zmianą siebie, tak jak święci, i oni faktycznie zmienili Kosciol na lepsze. Luter spowodował rozłam, a to przeczy temu że był tego samego Ducha co osoby tworzące Koscioł, zrobił coś co nie powinno mieć miejsca w ogóle z prostego powodu- nie było na to miejsca w Kosciele.

[MELCHISEDEK]

Historia reformacji pokazuje że Luter nie miał zamiaru podziału kościoła. Wystosował Tezy które miały na celu oczyszczenie kleru z nadużyć. Problemem było to że ówczesny papież popierał sprzedaż odpustów i symonie. Ekskomunikował tego który reformował , w odwecie Luter spalił papieską bullę i rozpoczął proces reformacji w landach niemieckich. Kościół uległ rozpadowi a pozostałość Rzymsko-katolicka potrzebowała ok 500 lat by reformy Lutra wprowadzić do swojego nauczania. Ojcowie soborowi podczas Soboru Watykańskiego II - poszli (świadomie lub nieświadomie) za nauczaniem Lutra w wielu sprawach. Rozpad kościoła - był już zapisany w objawieniu Pana Jezusa. Od rozdziału 2,18 do rozdziału 3,6

[Shou]

Scott napisał(a):o chęci to nie wszystko, chyba tłumaczyć dlaczego nie trzeba.

MELCHISEDEK napisał(a):Historia reformacji pokazuje że Luter nie miał zamiaru podziału kościoła.

Jak to się mówi - piekło jest wybrukowane dobrymi chęciami.

MELCHISEDEK napisał(a):Wystosował Tezy które miały na celu oczyszczenie kleru z nadużyć.

MELCHISEDEK napisał(a):Kościół uległ rozpadowi a pozostałość Rzymsko-katolicka potrzebowała ok 500 lat by reformy Lutra wprowadzić do swojego nauczania.

Tezy Lutra to również zmiany w obrzędach, a nawet dogmatach! Luter odrzucił bardzo wiele z Chrześcijańskiego dziedzictwa i teologii. Był zwykłym heretykiem jakich wielu zapisało się na kartach historii jak choćby Czescy Husyci. Próbował rozwalić Kościół od wewnątrz co niemal mu się udało. A Reforma Kościoła Katolickiego dotyczyła głównie sfery nauczania ludu i była odpowiedzią na ówczesna szkołę protestancką. W żadnym razie nie powielono lutrowych błędów. Stąd tak trudny jest dialog Kościoła Katolickiego, Wschodnich i Prawosławnego ze spadkobiercami lutra.