Odpowiedz 
 
Ocena wątku:
  • 0 Głosów - 0 Średnio
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Autor Wiadomość
Wojtek37 Offline
Moderator
*****

Liczba postów: 1,321
Dołączył: May 2005
Reputacja: 0
Post: #1
Kanon NT
Kanon Nowego Testamentu

Stopniowe odchodzenie pokolenia świadków oraz prześladowania na terenie Palestyny wywołały kryzys nowotestamentowej tradycji ustnej. Zaczęto więc (na wzór Starego Testamentu) utrwalać na piśmie naukę Jezusa poszerzoną o rozumienie wiary apostołów i doświadczenie Kościoła pierwotnego. Pod koniec I w. istniały już prawie wszystkie księgi, której później stały się normatywne dla wiary chrześcijan. Kryterium ich kanoniczności stanowiła zgodność z nauką Jezusa i apostołów (świadczyło o tym czytanie liturgiczne księgi w Kościele oraz pochodzenie pisma bezpośrednio od apostoła lub redakcja oparta na jego nauczaniu)

Kanon Nowego Testamentu krystalizował się przez kilka wieków. W Kościele zachodnim dążono raczej do przyjmowania niż odrzucania cenionych przez chrześcijan pism (dlatego np. przyjęto aż cztery Ewangelie oraz zaakceptowano pisma deuterokanoniczne). Istnienie kanonu nie oznacza, że Kościół nie może odkrywać czystego przepowiadania chrześcijaństwa pierwotnego w agrafach czy pismach Ojców Apostolskich. Określa on tylko obszar, w którym można odnaleźć apostolskie przepowiadanie, w które nieustannie wsłuchuje się Kościół wszystkich wieków, aby nie stracić swojej tożsamości.

Najstarsze świadectwa dotyczące istnienia spisu pism Nowego Testamentu uznawanych za natchnione sięgają II w. Należy do nich np. kanon Muratoriego, zawierający listę pism przyjętych w Rzymie ok. 180 r., oraz pisma Klemensa Aleksandryjskiego (150-220) i Orygenesa (185-254). Istniejące między nimi różnice są zapewne odzwierciedleniem różnic występujących w poszczególnych Kościołach.

Do ksiąg jednomyślnie uznawanych za natchnione przez wszystkie najstarsze gminy chrześcijańskie (zwanych protokanonicznymi) należą cztery Ewangelie, Dzieje Apostolskie, Pisma Pawłowe, Pierwszy List św. Jana oraz Pierwszy List św. Piotra. Natomiast do ksiąg, co do natchnienia których w pewnych gminach istniały wątpliwości (zwanych deutero- lub wtórokanonicznymi), zalicza się: List do Hebrajczyków, Drugi List św. Piotra, Drugi i Trzeci List św. Jana, List św. Jakuba, List Judy i Apokalipsę.

Obok pism uznawanych za natchnione istniała bogata literatura próbująca „uzupełnić” szczegóły z życia Jezusa Chrystusa oraz związanych z Nim osób (tzw. apokryfy powstające od końca I do V w.). Najczęściej były to barwne fantazje, szczególnie popularne wśród ludu. Nieufność Ojców Kościoła wobec tych pism była spowodowana wykorzystywaniem ich przez heretyków do głoszenia fałszywych doktryn. Ostateczne zamknięcie kanonu całego Pisma świętego nastąpiło podczas Soboru Trydenckiego w 1546 r. Kościół katolicki uznał wówczas kanoniczność 27 ksiąg Nowego Testamentu.

Początkowo księgi Nowego Testamentu dzielono na dwie grupy: ewangelię, do której zaliczano cztery Ewangelie (Mt, Mk, Łk, J), i pisma apostolskie, obejmujące resztę, czyli 23 księgi. W manuskryptach i starożytnych katalogach chrześcijańskich istniały dość duże rozbieżności co do kolejności ksiąg. Ewangelie są zwykle wymieniane na pierwszym miejscu. Drugą część zbioru dzielono zwykle na dwie grupy: Dzieje Apostolskie i Listy Katolickie (niekiedy z Apokalipsą) oraz Listy św. Pawła umieszczane zazwyczaj na końcu.

Pod wpływem podziału ksiąg Starego Testamentu według gatunków literackich występującego w Septuagincie 27 pism Nowego Testamentu podzielono na trzy części: księgi historyczne (Mt, Mk, Łk, J, Dz), dydaktyczne (Rz, 1-2 Kor, Ga, Ef, Flp, Kol, 1-2 Tes, 1-2 Tym, Tt, Flm, Hbr, Jk, 1-2 P, 1-2-3 J, Jud) oraz księgę prorocką (Ap).

Rozwój kanonu Nowego Testamentu

ok. 51-125:

W okresie siedemdziesięciu lat zostały napisane wszystkie księgi Nowego Testamentu - a w tym czasie powstały także inne, niekanoniczne pisma chrześcijańskie - na przykład Didache (ok. 70 roku), 1 List Klemensa (ok. 96), List Barnabasza (ok. 100) oraz siedem listów Ignacego Antiocheńskiego (ok. 110).

ok. 140-160:
Marcjon, rzymski przedsiębiorca, naucza o istnieniu dwóch Bogów: Jahwe - okrutnego Boga Starego Testamentu, i Abba - dobrego ojca z Nowego Testamentu. Marcjon odrzuca Stary Testament jako Pismo Święte, a z Nowego Testamentu uznaje tylko 10 listów św. Pawła i 2/3 Ewangelii św. Łukasza (jako antysemita, usuwa wszystkie wzmianki o narodowości Jezusa). "Nowy Testament" Marcjona jest pierwszym zbiorem ksiąg - zmusza to Kościół do zajęcia stanowiska odnośnie "trzonu" kanonu: czterech Ewangelii i Listów św. Pawła.

ok. 200:
Pozostałe księgi kanonu nie są jeszcze ostatecznie "oficjalnie" zaakceptowane, choć wydaje się, że panuje powszechna zgoda co do ich natchnionego charakteru: według jednego z zestawień pochodzących z Rzymu (fragment Muratoriego, ok. 200 r.), Nowy Testament składa się z 4 Ewangelii, Dziejów Apostolskich, 13 Listów św. Pawła, 3 (z 7) Listów powszechnych (1 i 2 J, Jud) oraz Apokalipsy : św. Jana i św. Piotra

ok. 230:
Orygenes wymienia m.in. List do Hebrajczyków i List św. Jakuba jako księgi kanoniczne.

367:
Najwcześniejsza lista ksiąg Nowego Testamentu, dokładnie taka sama jak współczesna, zapisana przez Atanazego, biskupa Aleksandrii, w jego liście z okazji Wielkanocy roku 367. Ta sama lista zostanie powtórzona jeszcze kilkakrotnie w IV wieku, m.in. podczas synodu w Kartaginie.

904:
Papież Damazy w liście do jednego z biskupów wymienia wszystkie księgi Nowego Testamentu (ich kolejność jest taka sama, jak współcześnie).

1442:
Kościół potwierdza we Florencji kanoniczność 27 ksiąg Nowego Testamentu, nie orzekając o niezmienności kanonu..

1536:
W swoim przekładzie Nowego Testamentu z języka greckiego na niemiecki Luter przesuwa 4 księgi Nowego Testamentu (List do Hebrajczyków, List św. Jakuba, List św. Judy i Apokalipsa św. Jana) na koniec Biblii, uznając, że są mniej kanoniczne niż pozostałe.

1546:
Podczas Soboru Trydenckiego Kościół Katolicki potwierdza raz na zawsze kanoniczność 27 ksiąg Nowego Testamentu.

Mam nadzieję, że się wam to bracia przyda.

[ Dodano: Sob 14 Maj, 2005 19:41 ]
Dla tych co są zainteresowani czytaniem Bibli i szerszym spojżeniem na wiarę polecam dokument Pakieskiej Komisji Biblijnej. Ciekawie i w miare zrozumiałym językiem napisana.

http://apologetyka.katolik.net.pl/index ... Itemid=102

i inny tekst znanego biblisty..

http://www.kosciol.pl/article.php?story ... 8030253300

http://www.kosciol.pl/article.php?story ... e%2BJehowy

Miłej lektury - mam nadzieję, że się ubogacicie.

http://apologetyka.katolik.net.pl/index ... ;Itemid=55

http://apologetyka.katolik.net.pl/index ... Itemid=102

"Bardzo mało modli się ten, co przywykł modlić się tylko wtedy, gdy klęczy".
Św. Jan Kasjan
14-05-2005 19:40
Znajdź wszystkie posty użytkownika Odpowiedz cytując ten post
ddv Offline
Stały bywalec
*****

Liczba postów: 1,873
Dołączył: Aug 2004
Reputacja: 0
Post: #2
 
Trudne sprawy poruszasz, Wojtku
Sądę jednak, że są to bardzo cenne dla wszystkich informacje...

"Chrześcijaństwo w żaden sposób nie sprzeciwia się racjonalnemu myśleniu.
Wręcz przeciwnie - jest dużą pomocą w racjonalnym poznawaniu świata"


Sancte Michael Archangele,
defende nos in praelio,
(...)
15-05-2005 09:10
Odwiedź stronę użytkownika Znajdź wszystkie posty użytkownika Odpowiedz cytując ten post
Wojtek37 Offline
Moderator
*****

Liczba postów: 1,321
Dołączył: May 2005
Reputacja: 0
Post: #3
 
Podane linki powyżej nie działają, nie wiem czemu więc jeszce raz wkleiam.

http://apologetyka.katolik.net.pl/index....Itemid=102

http://www.kosciol.pl/article.php?story=...e%2BJehowy

http://apologetyka.katolik.net.pl/index....&Itemid=55


http://www.kosciol.pl/article.php?story=...8030253300

[ Dodano: Nie 29 Maj, 2005 22:00 ]
Starożytne przekłady Biblii

Kilka słów o trzech ważnych starożytnych przekładach z języka hebrajskiego (grecka Septuaginta, syryjska Peszitta i łacińska Wulgata) oraz o targumach. Wspomnimy w tym miejscu krótko, że warta poznania jest fascynująca historia kilku innych przekładów hebrajskiej Biblii na język grecki dokonywanych w II wieku po Chrystusie (to istotne: istniało kilka takich przekładów!), oraz przekładów z Septuaginty: przekładu starołacińskiego (Vetus Itala) z II wieku, przekładów koptyjskich z III wieku, przekładów etiopskich z IV wieku. Dlaczego warta poznania? - ponieważ pokazuje, jak wielki był już w starożytności popyt na największy bestseller w historii cywilizacji...

O starożytnych przekładach Biblii warto wiedzieć m.in. dlatego, że stanowią one cenną pomoc w rekonstrukcji oryginalnych tekstów i wskazówkę dotyczącą ich interpretacji przez wczesny Kościół. Stąd warto cokolwiek wiedzieć o tym, czym jest Septuaginta, Wulgata i Peszitta - trzy najważniejsze dla historii wczesnego Kościoła przekłady z języków oryginalnych.



Septuaginta

Przekład z języka hebrajskiego na grecki, dokonany w II wieku przed Chrystusem. Bardzo interesujące rękopisy Septuaginty odkryto w XX wieku. Szerzej o tym przekładzie - na stronie Septuaginta. Septuaginta jest do dzisiaj używana w kościołach prawosławnych jako przekład kanoniczny (w jej skład wchodzi czasem księga nieobecna w naszych Bibliach: 3 Księga Machabejska oraz Psalm 151; dodatkowo - już poza kanonem - bywają w niej umieszczane starożytne apokryfy: 4 Księga Machabejska, Ody i Psalmy Salomona).



Peszitta

Peszitta (dosł. "prosty, powszechny") jest przekładem Biblii na język syryjski - nie tylko z języka hebrajskiego (Pięcioksiąg, Prorocy, Psalmy i Księga Koheleta), ale także z greckiego (pozostałe księgi - w tym deuterokanoniczne - oraz Nowy Testament). Przekładu dokonano między II a IV wiekiem po Chrystusie. Peszitta jest do dzisiaj kanonicznym Pismem Świętym używanym w Kościele syryjskim! Jest jej interesujący przekład angielski, o polskim chyba nikt nie myśli...



Wulgata

Wulgata jest przekładem na łacinę z języka hebrajskiego (księgi protokanoniczne Starego Testamentu), aramejskiego (Księga Tobiasza i Księga Judyty) i greckiego (pozostałe księgi deuterokanoniczne, Psalmy i Nowy Testament - niektórzy historycy mówią, że część z tych ksiąg stanowiła rewizje przekładu starołacińskiego w oparciu o manuskrypty greckie). Przekładu dokonał św. Hieronim w latach 390-405 po Chrystusie. W ciągu następnych stuleci ten przekład zdobył sobie pozycje "oficjalnego" przekładu w Kościele Zachodnim (i jest nim do dzisiaj). Wulgata była pierwszą wydrukowana książką (1456, Gutenberg). W XVI wieku Sobór Trydencki potwierdził, że jest to autentyczna wersja Bożego Słowa. Do czasu publikacji encykliki "Divino afflante Spiritu" (1943) Wulgata stanowiła podstawę katolickich przekładów Biblii.



Targumy

Tłumaczenia (dosłownie to oznacza słowo targumin) z języka hebrajskiego na język aramejski - dokonywane początkowo ustnie w synagogach podczas sobotnich nabożeństw, następnie spisywane. Nie są faktycznym "przekładem" w naszym rozumieniu - ale raczej wykładem, parafrazą i wyjaśnieniem hebrajskiego tekstu - na potrzeby słuchaczy znających język aramejski. Historia targumów sięga czasów niewoli babiblońskiej - język aramejski stał się po niej codziennym językiem Izraelitów i pojawiła się konieczność przekazywania Pisma w sposób zrozumiały dla nich. Targumy (w podziale analogicznym do podziału Biblii hebrajskiej) spisano między I a IX wiekiem.



Na koniec mała uwaga: dlaczego starożytne przekłady z języka hebrajskiego są interesujące? Otóż jedną z przyczyn jest fakt braku samogłosek w starożytnym alfabecie hebrajskim! To właśnie przekłady starożytne dają możliwość ustalenia, jak czytano oryginalny tekst hebrajski (może to tylko niuans, ale bywa przyczyną walk niektórych sekt o swoją tożsamość... proszę bardzo, oto przykład: czy hebrajskie JHWH powinno być czytane jako "Jahwe", czy może "Jehowa"? . Teksty hebrajskie z samogłoskami pojawiły się dość późno (około X wieku) - były nimi opracowane przez żydowskich uczonych - masoretów - teksty nazwane (oczywiście) tekstami masoreckimi.

(Za encyklopedią Wikipedią)

"Bardzo mało modli się ten, co przywykł modlić się tylko wtedy, gdy klęczy".
Św. Jan Kasjan
15-05-2005 15:33
Znajdź wszystkie posty użytkownika Odpowiedz cytując ten post
Odpowiedz 


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek:
1 gości

Wróć do góryWróć do forów