Nie ograniczaj zasaad moralno-religijnych do wewnętrznej postawy. Pamiętaj, że mają one kierować całą naszą osobą, bo człowiek ma dusze i ciało i oba te elementy mają wypełniać Wolę Bożą. Dusza ma wpływać na ciało. Wiara bez uczynków jest bowiem martwa. Jeśli bowiem z serca pochodzą dobre i złe czyny, nie zmienia to faktu, że są to c z y n y , a te się popełnia również ciałem. I to one są złe, albo dobre. Bo dusza ma kształtować to, co na zewnątrz, czyli uczynki ciała i świat. I złem samym w sobie jest dobrowolna rezygnacja z opanowywania postaw ciała przez duszę, ze zmagania się z ziemią "Pańszczyzny Adamowej".
Staraj się patrzeć na naukę papieży jak na komplementarną, obowiązującą i prawdziwą, której masz być posłuszny.
Nie miej pretensji do kogoś, kto wg Ciebie błądzi, z powodu widzianych przez Cię błedów. Wiedz, że i on może widzieć u Ciebie błedy, których Ty nie znasz. MOże nawet bardzo przywiązany jesteś do tego, co on uważa za złe, a Ty po prostu nawet nie podejrzewałeś tego zła, może nawet było ono związane z jakimś dobrem. Czy chciałbyś, żeby ktoś wyrzucał Ci, że robisz coś złego, podczas gdy Tobie wydaje się odwrotnie? Czy chciałbyś, żeby ktoś posądzał Cię o grzech wtedy gdy starasz się służyć Bogu? NIe czyń więc drugiemu, co Tobie nie miłe. Czyń to, co chcesz, by Tobie czyniono.
Przyjmuj uwagi tych, którzy widzą błedy w twej postawie, a których sam chcesz z błędnej drogi w jakiejsik sprawie sprowadzić. A jeśli sumienie kazuje Ci powiedzieć bratu, że robi coś nie tak, to pamiętaj, że zło zazwyczaj kryje się podstępnie za jakimsik dobrem. Doceń to dobro i bądź jego rzecznikiem, chroniącym go przed zniszczeniem przez odrobinę złego kwasu. Niech takie upominanie będzie wyrazem troski o brata, który został oszukany przez "cywilizację śmierci" i często nieświadomie, bez własnej winy, przez owo oszustwo, czyni wbrew swemu celowi. Bądź otwarty na podobną łaskę, którą ów brat chce Ci w innym miejscu przekazać. Przecież wszyscy popełniamy błedy. Przecież to Święci uczyli nas modlitwy o lepsze poznanie co dobre, a co złe. Jeśl itak prosili, to musieli zakładać, że mimo Łaski, dalej mogą robić źle nie wiedząc o tym.
MOże zapytamy: Po co poznawać, że cóś robimy źle? Przecież jeśli o tym źle nie wiemy, to nie mamy grzechu. Przecież o grzechu-złu-winie decyduje intencja i świadomość. (POdkreśliłem pomieszanie pojęć, które należałoby oddzielić.) Tak o sosobistej winie zwanej grzechem decyduje intencja i świadomość. Jezusa rani jednak każdy nieporządek, nawet ten nieświadomy, choć nie obwinia On nas za to. Chyba, że nam się nie chce podejmować wysiłku, by wyjmować ciernie z Serca Jezusowego i z Serca Jego Matki. Jeśli kochamy Boga, to róbmy wszystko, by być doskonałymi, jak Ojciec Nasz jest doskonały.
Bo taka doskonałość jest JEMU m i ł a . M i ł u j m y więc!
Ktoś może powie, że w powyższym myśleniu brak zaufania Duchowi Świętemu, który miał nam wszystko
"przypominać", wyjaśniać, pomagając w odróżnianiu dobra od zła.
Owszem, tak! Duch Święty ma nam przypominać. A jeśli nam, czyli wielu osobom, to pewnie każdy może otrzymać inną łaskę poznania- inny owoc p r z y p o m i n a n i a, by się z innemi podzielić. Bo gdyby Bóg dał każdemu pełnię poznania, to nie potrzebowalibyśmy innych ludzi, wspólnoty. Ale Bóg nie wpisał w naturę ludzką samotności, ani samowystarczalności, ani egoizmu. NIe możemy więc sądzić, że jeśli czegoś nie wiemy, że jeśli nie mieliśmy takiego poznania pewnych spraw jak ktoś inny, to ten ktoś się myli. Bo zazwyczaj odrzucaniee tego, co inni chcą nam przekazać wynika z faktu, że nam się to wydaje nieprawdopodobne, że wcześniej żaden ksiądz nam o tym nie mówił, że może burzy to coś, do czego byliśmy przywiązani. Dlatego taka uwaga nas boli.
Ale czy nie boli nas, gdy przyjaciel mówi, że ktoś w kim się zakochaliśmy jest oszustem, który chce nas wykorzystać i uciec? Rani. I pewnie często zrywamy taką przyjaźń i nastawiamy się wrogo do tego, kto nas przestrzegał uznając, że to wcale nie z troski, ale z zazdrości, obrzucając zatroskanego przyjaciela zarzutami.
A co jeśli okaże się, że ów przyjaciel miał rację?
proszę was rozważcie słuszność mód, muzyki, zabaw, kultury- współcześnie, również analitycznie.
|
