(22-12-2011 04:26 )homik napisał(a): Mam wrażenie że owijacie ten temat w bawełnę, moglibyście napisać 1 dlaczego ta religia jest według was prawdziwą
Ja bym nie mógł, choćby z tego względu że nie uważam chrześcijaństwa za religię, tylko za Dobrą Nowinę dla człowieka.
Ono po prostu jest absolutnie czymś innym niż religie. Może tylko w pewnych formach zewnetrznych ją nieco przypomina.
Samo określenie "religia" o ile dobrze pamiętam ma odniesienie do kontaktu z bóstwem. I w tym sensie można je tak zakwalifikować.
Ale samo jego (chrześcijaństwa) przeżywanie już nie musi mieć cech religijnych. Chrześcijaństwo jest odpowiedzią człowieka na interwencję Boga. Wobec tej Nowiny jaką ono jest, każdy wie jak ma się zachować. Nie potrzeba moralizmu, praktyk, reguł. One pojawiają się automatycznie.
To tak, jakby do jakiegoś oddalonego od cywilizacji miasteczka terroryzowanego przez bandziorów przyszedł ktoś z wiadomością, że właśnie maszeruje oddział policji by rozprawić sie z bandytami. Wobec tej nowiny każdy wie jak ma się zachować. Kolaboranci pakują manatki i zwiewają, bandyci też, a pozostali tańczą z radości na ulicach, świetują i szukają kwiaciarni, by najpiekniejsze kwiaty wręczyć wyzwolicielom. I tym mniej wiecej jest chrześcijaństwo.
Dodam, że jego jakość nie musi byc uzależniona od jakości i moralności tego, który przyniósł im tę nowinę. Mógł to być miejscowy pijaczek lub prostytutka. Ale to ona przyniosła tę nowinę, wobec której nikt nie może byc obojętny.
(22-12-2011 04:26 )homik napisał(a): 2 konkretne dowody, wskazujące na to że inne są "dziełem diabła"
Wiesz Homiku- wg mnie bardzo upraszczasz zagadnienie.
Czemu religie mają być dziełem diabła? - w każdej z nich jest ziarno prawdy. Ludzie mają zakodowaną w genach naturalną religijność, - jakby historyczna pamięć, cień prawdy, wprawdzie bardzo zniekształcony ale jest. Religie naturalne również mają odniesienie do Boga. Większość z nich zawiera jakieś pozytywy. Tyle, że rozumiane zgodnie z mentalnością środowiska z którego się wywodzą. Bardzo mało jest ludów z natury ateistycznych. Podobno tylko eskimosi byli areligijni.
Oczywiste jest również to, że demon wykorzystuje wierzenia naturalne by zwieść ich wyznawców na manowce, ale to inna sprawa.
Większość chrześcijan (często łącznie ze mną zresztą) traktuje właśnie swoje chrześcijaństwo, jego przeżywanie w kategoriach religijności naturalnej. Ideałem jest, by wyjść z religii aby wejść w wiarę tzn w przeżywanie chrześcijaństwa na poziomie relacji osobowej z Bogiem. Nie znaczy to wcale, że owa religijność naturalna, tzn przeżywanie chrześcijaństwa na płaszczyźnie religii jest czymś nagannym - nie, po prostu jest to kwestia mentalności albo dojrzałości. Jeśli ktoś jest z natury infantylny to również jego podejście do wiary będzie infantylne. I nie jest to stwierdzenie wcale obraźliwe, negatywne tylko charakterologiczne.
I jeszcze jedno - by nie było niedomówień- słowo "wiara" - jest najczęściej tłumaczone jako coś co jest nieudowodnione, ale trzeba w to wierzyć. W pewne prawdy wiary. Niekiedy wbrew rozumowi itd. Mi chodzi o inne znaczenie słowa "wiara" - nie znam polskiego słowa innego, które by oddawało jego sens- dlatego dla mnie "wiara" znaczy absolutną pewność, fakt niezbity, który objawił się w moim życiu. I ma swoje konsekwencje.
