Konsumpcjonizm

[Talmid]

Przejrzałem listę zagrożeń i sekt i znalazłem tego największego obecnie zagrożenia. Zatem zakładam ten temat.

Ktoś mógłby zapytać dlaczego kupowanie coraz to nowych rzeczy i usług jest złe, jeśli nie są one grzeszne?

Można by tu wiele pisać i podawać różne argumenty, ale moim zdaniem najważniejsze jest to że konsumpcjonizm pozostaje w sprzeczności z cnotą ubóstwa. Chrześcijanin powinien zadowolić się tym co konieczne do podtrzymania funkcji życiowych ciała, a resztą przekazać ubogim, nie martwiąc się o dzień jutrzejszy, bo o to zatroszczy się Bóg osobiście.

Tylko, kto tak dzisiaj czyni? Ja nie znam osobiście nikogo takiego, za to znam całe tłumy takich, którzy za najlepsze lekarstwo nas stres traktują zakupy.

A i kościół też jakoś mało o tej cnocie mówi, a jeszcze mniej praktykuje. Chociaż w porównaniu z resztą naszego przewrotnego pokolenia, to i tak całkiem nieźle wypada, co wzbudza słuszny opór mediów, których racją bytu są dochody z reklam, które to służą właśnie do promocji konsumpcjonizmu.

Nietrudno sobie wyobrazić co by się stało gdyby nagle wszyscy chrześcijanie zaczęli praktykować ewangeliczną cnotę ubóstwa. A trzeba pamiętać, że większość światowej konsumpcji przypada na kraje chrześcijańskie. Spadłaby produkcja ludzie straciliby pracę. Mielibyśmy ekonomiczny armageddon i totalny kryzys w gospodarce. Masowe bezrobocie i przestępczość.

Zatem czy wszyscy jesteśmy ofiarą konsumpcjonizmu?
I czy jest z tego jakieś wyjście, które nie spowodowałoby miliardów ofiar na całym świecie?

[leitaal]

Każdy kupuje to co lubi i potrzebuje. Jak się pracuje i ma pieniądze to dlaczego by nie. Zresztą to jest każdego prywatna sprawa co i czy w ogóle kupuje. Tym którzy się za dużo interesują cudzymi zakupami przydałby się dobry psycholog poznań

[Kelvis]

a się ostatnimi czasy przestawiam na życie proste i wolne od konsumpcjonizmu, ale przychodzi taki moment, że widzisz wyższość kupienia nad niekupieniem. prosty przykład: dziecięce ubrania. mam sporo używanych, uwielbiam ten obieg dziecięcej garderoby. ale w grę zaczynają wchodzić kwestie gustu, kwestie wygody i gabarytów dziecka, i okazuje się, że lepiej nabyć np dwie pary nowych rajstop, niż napakować do szuflady 8 par pięknych, nie zniszczonych używanych, których dziecko nie znosi bo nie te kolory, bo spadają itp. to samo z resztą garderoby.

[gryl70]

(15-09-2015 12:40 )Kelvis napisał(a):  a się ostatnimi czasy przestawiam na życie proste i wolne od konsumpcjonizmu, ale przychodzi taki moment, że widzisz wyższość kupienia nad niekupieniem. prosty przykład: dziecięce ubrania. mam sporo używanych, uwielbiam ten obieg dziecięcej garderoby. ale w grę zaczynają wchodzić kwestie gustu, kwestie wygody i gabarytów dziecka, i okazuje się, że lepiej nabyć np dwie pary nowych rajstop, niż napakować do szuflady 8 par pięknych, nie zniszczonych używanych, których dziecko nie znosi bo nie te kolory, bo spadają itp. to samo z resztą garderoby.

Ja również zaczynam wprowadzać tę myśl do mojego domu, ostatnio dotarło do mnie, że kilka sztuk tego samego ubrania czy naście flakonow perfum, wcale mnie nie uszczęśliwia, zatem dokąd w kupowaniu więcej i więcej zmierzam...?

[Karl147]

Zgadzam sie z Kelvis !

[Gastrok28]

konsumpcjonizm to w moim odczuciu nie tak bardzo kwestia namacalnego nabywania, nieograniczonego przychodu itd. ale raczej stan umysłu. Ludzie przeformowują swój kręgosłup moralny, podstawowe idee, według których żyją ponieważ otacza ich propaganda sukcesu. Media społecznościowe wymuszają w związku z tym masę kompleksów zwłaszcza u młodych ludzi z problemem tożsamości, którzy podkradają charaktery od ludzi bardziej ekspresywnych. Stąd dzisiaj taki sukces najbardziej badziewnych rzeczy jak coaching, biznesy piramidowe itd. które bazują na ludziach o słabszych charakterach i zaburzeniach własnej osobowości i charakteru. Konsumpcjonizm to straszliwy pasożyt.