moje nawrocienie

[Olgaa]

semper jesli chodzi o temat dogmatów - nie wyjaśnię tego na pewno lepiej niż autor artykułu:

http://www.mateusz.pl/ksiazki/js-npp/js-npp_15.htm

Myślę że nie zaszkodzi przeczytać.

[Gregoriano]

semper_malus napisał(a):Człwiek jest istotą społeczną i właśnie dlatego ludzie są dla siebie groźni, bo jakby nie mieli instynktu stadnego nie byłoby interakcji społecznych , które w skrajnych przypadkach są przyczynami zagrożeń.

Oj odpowiedź na twoje stwierdzenia jest oczywista. Człowiek jest grzesznikiem, stąd nasze problemy. Jednak twoje ekstremalne wnisoki podkopuja naszą egzystencję jak myśle. Skoro jest zagrożenie w drugim człowieku jest przy każdej interakcji, to można się zastanowić czy mamy żyć sami? Jeśli ludzie żyją bez zasad - ich wolnośc nie obejmuje drugiego człowieka co równa się z samowolą - to możemy siebie niszczyć. Tak naprawdę odpowiedzią na to jest miłość nade wszystko. Wrogość nie ma przyszłości ani sensu!

[ Dodano: Sro 24 Sie, 2005 ]

semper_malus napisał(a):Zgadzam się. Stosowanie się do dogmatów (zakaz myślenia), nadstawiania drugiego policzka i ogólne upadlanie się przed Bogiem i Jezusem nie jest dla mnie synonimem wolności i nigdy nie będzie. Ścisła i pełna zakazów reglamentacja w kwestiach płci. Zawarcie małżeństwa w formie wyroku. Jeśli w tym wszystkim jest wolność to ja jej nie widzę- albo nie rozumiem- co jest dla mnie jako człowieka decydującym argumentem by pójść własną drogą.

Powiem tylko tyle: masz swoją wizję chrześcijaństwa, która jednak różni się od naszej i co jeszcze ważniejsze inaczej jest w życiu. Ty widzisz niewolnictwo, my wzrastamy w wolności.

Możesz mieć swoje zdanie ale nie musi się ono zgadzać z rzeczywistością :!: :roll:

[Aslan]

semper_malus napisał(a):ogólne upadlanie się przed Bogiem i Jezusem

człowieczku, ty chyba jeszcze głęboko w średniowieczu tkwisz... to nie ta epoka, gdzie przy potrzebie kontaktu z Panem należy wor pokutny przywdziac, i batożyć się srodze, aby przez zbytnią śmiałość w kontakcie z Jezusem majestatu jego nie obrazić...

pokaż mi, kto z PRAWDZIWYCH katolików "upadla" się przed obliczem Pana. i w jaki niby sposób ma się to odbywać?

a jeżeli masz na myśli upadlanie się przez przestrzeganie Jego przykazań, to wybacz- jest to suwerenny wybór każdego z nas. i zapewniam cię, gdybyśmy widzieli w tym tylko owo podlenie się, dawno zastanowilibyśmy się powaznie nad tym.

Z Modlitwą!

[Ajfen]

Kto z prawdziwych Katoików upadla się przed obliczem Pana? Pyta Aslan i ma rację. Czasy ascezy zostały daleko za nami w epoce średniowiecza. Kościół wyszedł z ciemnoty. Teraz to wierni, a nie (jak w wiekach średnich bywało) duchowni są w centrum. Sobór Watykański II pomógł nam wiele, dzięki niemu to właśnie my, Lud Boży jesteśmy w centrum życia Kościoła, czyli jest tak, jak być powinno, ponieważ Kościół został utworzony dla CZŁOWIEKA! WIERNY zaś, jak głosi nauka Kościoła Katolickiego JEST DZIECKIEM BOŻYM!!! Sam więc Kościół Katolicki stwierdza godność człowieka i zachęca go tym samym do głębokiego kontaktu z Bogiem, jego dobrym Ojcem, Jezusem, jego kochającym bratem("Kto pełni wolę Ojca Mojego, ten mi jest bratem, siostrą i matką"- słowa Jezusa), oraz Duchem Świętym, Pocieszycielem i Przyjacielem człowieka. Bóg nie wywyższa się siedząc na złotym tronie, ale jest wśród nas. Wciąż nas kocha i dlatego w każdej Eucharystii wciąż daje się ukrzyżować, więc na prawdę nie mamy powodu by upadlać się przed Jego obliczem. Pozdrawiam

[SamotnyMis]

Futrzak napisał(a):Chyba "kilka" ostatnich postów ma niewiele wspólnego ze świadectwem Samotnego Misia...

zgadzam sie z toba Futrzak