KERYGMAT

[jswiec]

YAB napisał(a):nie rozumiem co znaczy "sprowadzanie tej duchowej rzeczywistości do Rz 10:9-10", musi to być jednak czymś okrutnie groźnym, skoro czynisz zarzut z tego "mnie i mnie podobnym" .

YABie, ileż można udawać, że się nie rozumie problemu? Dobrze wiesz, jak brzmią fundamentalistyczne egzegezy tego wersetu i jak wyciagane są stąd wnioski, że zbawienie zależy tylko i wyłącznie od wypowiedzenia z wiarą formuły "Ogłaszam [uznaję] Jezusa swoim osobistym Panem i Zbawicielem".

YAB napisał(a):uważam za wezwanie do intronizacji Chrystusa w swoim życiu (serce) i dawania temu świadectwa (wyznawanie)

W porządku, to jest piękne i pobożne, ale to nie wynika bezpośrednio z logiki 4PŻD. Inna interpretacja może prowadzić do wykrzykowania wszem i wobec [zgodnie z najlepszymi praktykami amerykańskiego marketingu]: "JESTEM ZBAWIONY ! Wyznałem i Jezus mnie zbawił ! To cudowne uczucie ! Wyznaj tak jak ja i raz na zawsze uzyskaj Bożą gwarancję na nietrafienie do piekła!"

YAB napisał(a):Jacku kolejny raz zapewne wyrazisz zdziwienie że "oni to poprawnie rozumieją"...

Nie, wyrażam zdziwienie, że "oni" nie widzą szerokich możliwości wykorzystywania 4PŻD do wyrywania dusz z KRzK. Tak jakby ktoś mówił: "Całe życie krajałem tym nożem chleb, a on go użył do zamordowania sąsiada...". Taka naiwność bywa groźna i może okazać się grzechem zaniedbania.

YAB napisał(a):A chrześcijaninem czyni mnie właśnie TO: praktykowanie obecności Jezusa w mojej codzienności (i wynikające zeń uświęcenie), a nie intesywne korzystanie z rozmaitości kościelnych form życia (nabożeństw, mszy, pielgrzymek itp.itd.), ponieważ to pierwsze jest istotą relacji z Bogiem, a to drugie tylko środkami (czasem) pomocnymi do wejścia w tą relację.

Ale co jest wobec tego źródłem tego uświęcenia ? Jeśli "moje praktykowanie obecności Jezusa w codzienności" - to jest to zbawienie przez uczynki [moje praktyki uswięceniowe]. Tymczasem jako katolicy wierzymy, że to Słowo Boże i sakramenty są źródłem uświęcenia, z tym że trzeba po nie sięgnąć, zaś sieganie po nie, to na pewno nie jest "uczynek" w sensie św. Pawła.

YAB napisał(a):Jestem przekonany, że można zmienić ich sformułowanie (uprawnione dostosowywanie przekazu ewangelicznego do możliwości jego zrozumienia przez kolejne pokolenia), ale same w sobie "4Prawa" będą służyć jeszcze długo, tak jak służyły od czasu napisania Ewangelii.

Program minimum to poprawienie 4PŻD tak, aby były do przyjęcia przez katolika i nieupieranie się, że niby to mamy z protestantami wspólny kerygmat. Bo niestety jest on rozbieżny [byc może poza 1-punktową wersją "Jezus Cię kocha!" ]

YAB napisał(a):przywołany przez Ciebie fragment jest wpisany w szerszy kontekst (Rz 10), bardzo trafnie diagnozujący stan ducha ówczesnego Izraela, doskonale też pasujący do współczesnej polskiej świadomości przeciętnego członka naszego Kościoła

Moje rozumienie tego fragmentu zamieściłem w swoich konferencach kerygmatycznych. I raz jeszcze podkreślam, że IMHO neoprotestancka interpretacja fundamentalistyczna jest błędna.

YAB napisał(a):Pozostaje mi jeszcze tylko wyrazić ubolewanie z powodu płytkiego pojmowania proponowanych słów i gestów (modlitwa uznania Jezusa za swojego Pana i Zbawiciela) - a przecież właśnie Rz 10:9-10 wzywa do tego, żeby przynajmniej spróbować przeżyć je troszkę głębiej...

No dobrze, spróbowałem to zinterpretować na głębszym poziomie, w nawiązaniu do Pwt 30. Rz 10,9-10 mówi dla mnie o oczekiwaniu na zmartwychwstanie wpisanym w głębie każdego ludzkiego serca. Chodzi o uzyskanie mocy do zmartwychstania w swoim własnym życiu przez ufne uchwycenie się zmartwychwstania Jezusa.
To co się opowiada na tzw. ewangelizacjach - to w wielu przypadkach istne nonsensy egzegetyczne. Ale opakowane w lśniące, przyciągające uwagę kolorowe kartoniki....

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

No to już były moje ostatnie wypowiedzi, bo właśnie jadę na 10-dniowe wakacje.
Na następne wypowiedzi będę mógł odpowiedzieć dopiero 22go sierpnia.