Czystość Małżeńska?

[Olanta]

Współżycie małżeńskie i pieszczoty nie są grzechem dopóki nie są jedynie zaspokojeniem żądzy, inaczej mówiąc zwykłych „zwierzęcych instynktów”. Pożądliwość jest zawsze destruktywna i przed, i w czasie małżeństwa(z tym chyba każdy się zgodzi). Bo jest to tak jakby przedmiotowe traktowanie własnego ciała i ciała partnera(bądź partnerki). Takie egoistyczne szukanie własnego zadowolenia, traktowanie drugiej osoby tylko jako środka dla osiągnięcia własnego celu, nadawanie seksualności przesadnego znaczenia, hedonistyczny stosunek do niej itp.
Św. Paweł pisze: „Albowiem wolą Bożą jest wasze uświęcenie: powstrzymywanie się od rozpusty, aby każdy umiał utrzymywać ciało własne w świętości i w czci, a nie w pożądliwej namiętności, jak to czynią nie znający Boga poganie” (1 Tes 4, 3-5). Wszelkie akty związane ze współżyciem mają być wyrazem miłości do partnera a nie jedynie zaspokajaniem fizycznych żądzy.

Cytat: „Żądza musi zostać utemperowana, nawet "uśmiercona" przez miłość. Miłość nie może zostać zdominowana czy nawet "uśmiercona" przez żądzę!”

Wszelkie akty seksualne w małżeństwie mogą być jedynie dopełnieniem miłości. Ale mogą nim być tylko wtedy, jeśli są wolnym darem z siebie co oznacza że nie mogą być przez nic wymuszane. Przez nic czyli np. przez pożądliwość. A jeśli z kolei mają być darem, nie mogą być wybierane wyłącznie z myślą o sobie, ale kiedy wiadomo, że sprawią one współmałżonkowi radość, jaką się ma z czegoś upragnionego i oczekiwanego.

Zrobiło mi się z tego małe wypracowanie na temat pożądliwości ale o nią w gruncie rzeczy się tu rozchodzi. Wszystko co jest tu napisane jest oparte na kontynuacji artykułu, z „Miłujcie się”.