Czy tylko nieliczni będą zbawieni?

[Moniczka]

Z artykułu związanego z filmem "Egzorcyzmy Emily Rose":

Cytat:Pod datą 24.10.1975 w dzienniczku Anneliese czytamy: „Zbawiciel powiedział: Będziesz wiele cierpieć w zastępstwie innych i znosić cierpienia już teraz. Twoje cierpienie, twój smutek i opuszczenie służą mi do tego, by zbawiać dusze”. I dalej: „Moje krzyże są największymi podarunkami. (…) Wszystko jest podarunkiem mojej wielkiej miłości do ciebie”.

Ks. Ernst Alt, kierownik duchowy Anneliese Michel, którego wtajemniczała w swoje największe sekrety, opowiada, że dziewczyna dobrowolnie przyjęła na siebie cierpienia związane z opętaniem jako pokutę za grzechy innych ludzi.

Szczególnie wymowne jest nagranie dokonane 1 lutego 1976 r., gdy Anneliese mówi: „Nigdy bym nie pomyślała, że to jest tak straszne. Ciągle sobie myślałam, że chcę cierpieć także za innych ludzi, żeby nie poszli na wieczne zatracenie, ale nie sądziłam, że jest to aż tak bolesne, tak straszne, tak okropne!”.

Wiem że to off-topic :/ Ale tu już kilka postów zeszło z tematów a nie mogę poprzednich przenieść :/

O co mi chodzi w tym cytacie? O to że nie rozumiem dlaczego dla zbawienia kogos potrzebne jest cierpienie kogos innego. Pomoc kogos innego - rozumiem czemu, w końcu jesteśmy wspólnotą. Ale skoro Bóg musi komuś sprawić ból by kogoś zbawić... Ktoś musi odpokutować, odcierpieć za czyjeś grzechy by ktoś inny mógł być zbawiony - to ja tego nie rozumiem... :/

Ostatnio przejrzałam pod kątem koncepcji zbawienia (Jezus poniósł karę zamiast mnie lub zbawił mnie przez posłuszeństwo) różne teksty religijne. Zaczęło się od tego że musiałam za pokutę ze spowiedzi odprawić drogę krzyżową. Jeszcze tego nie zrobiłam, bo utknęłam na pierwszej stacji (skorzystałam z rozważań z książeczki - niestety...) które mówiły o tym że Jezus po to przyjął krzyż z ręki niesprawiedliwego sędziego by uwolnić nas od kary sprawiedliwego sędziego (czyli Boa, czyli umarł by ponieść za nas karę). Przy okazji przejrzałam teksty pieśni religijnych...:

"kielich gorzkiej męki z Ojca Twego ręki ochotnie przyjmujesz za nas ofiarujesz"

na zmartwychwstanie: "ojcu swojemu już uczynił zadość" (zadość urażonej dumie?)

Od czego jesteśmy zbawieni? Od Bożego gniewu? Bóg przestaje się na nas gniewać - i do tego potrzebuje śmierci własnego Syna?

JA wiem że to na pewno nie tak... Bóg nie jest mściwy, przecież nas uczy przebaczać. Wiem że to nie tak - ale nie wiem jak!