Czy tylko nieliczni będą zbawieni?

[jswiec]

Moniczka napisał(a):Ktoś musi odpokutować, odcierpieć za czyjeś grzechy by ktoś inny mógł być zbawiony - to ja tego nie rozumiem...

Bywa tak, że ktoś musi wziąć na siebie jakieś zło, aby nie szkodziło ono innym. "Ktoś nie śpi, aby spać mógł ktoś" [to Szekspir tym razem ].
Bywa tak, że ludzie poświęcają się i ratują innych z powodzi, pożarów itp. Bywa tak, że biorą na siebie obowiązki, w których codzinnie doświadczają działania zła, bo nikt inny by tego nie udźwignął [np,. pracując z narkomanami, marginesem społecznym itd]. Ale to nie cierpienie zbawia, ale odpowiedź na Boże wezwanie, nawet gdyby wiązało się z tym duże cierpienie.
Przypadek owej opętanej dziewczyny to tak subtelna sprawa, że nie jestem w stanie nic sensownego napisać - mam wrażenie, że czeka na właściwą interpretację Kościoła.

Moniczka napisał(a):Jezus po to przyjął krzyż z ręki niesprawiedliwego sędziego by uwolnić nas od kary sprawiedliwego sędziego (czyli Boa, czyli umarł by ponieść za nas karę)

To typowa jansenistyczna interpretacja, niestety bardzo długo tolerowana w duszpasterstwie katolickim, obecnie na szczęście zanikająca. Od biedy można by powiedzieć, że Jezus przyjął karę Piłata, aby pokazać nam nikczemność naszego grzechu i aby przerażeni tym, co uczyniliśmy Synowi Bożemu, przeżyli zbawienny wstrząs i nie dążyli dalej w stronę śmierci wiecznej.
W takiej interpretacji byłby to jakiś taki "skrót myślowy" - a jednak baaaaardzo ryzykowny doktrynalnie.

Moniczka napisał(a):"kielich gorzkiej męki z Ojca Twego ręki ochotnie przyjmujesz za nas ofiarujesz"

To już jest bardziej zrozumiałe, ponieważ wyraża myśl, że posłuszeństwo Ojcu musiało doprowadzić Jezusa do haniebnej i bolesnej śmierci, i On to dobrze wiedział, a mimo wszystko nie przestał wypełniania woli Ojca.
Uwaga: "kielich" dla hebrajczyka to tyle co "los, przeznaczenie, dziedzictwo". Tym dziedzictwem jest dla Chrystusa ludzkość pogrążona w mrokach grzechu, On jest jej królem[Mesjaszem], za nią jest niejako odpowiedzialny przed Ojcem, i ma tę zbłąkanąowieczkę z powrotem do Niego przyprowadzić. A to nie dokona się oczywiście bez "gorzkiej męki".

Moniczka napisał(a):"ojcu swojemu już uczynił zadość" (zadość urażonej dumie?)

Nie !!! Uczynił zadość, to znaczy wypełnił jego wolę: w Jego ciele ludzkość już jest odkupiona i przyprowadzona do domu Ojca.

Moniczka napisał(a):Od czego jesteśmy zbawieni? Od Bożego gniewu? Bóg przestaje się na nas gniewać - i do tego potrzebuje śmierci własnego Syna?

Jesteśmy zbawieni:
- od grzechu, który zaciera w nas obraz Syna Bożego
- do uczestnictwa w życiu samego Boga, po podobieństwa do Chrystusa i do doskonałego zjednoczenia się z Nim w jednym Ciele [na podobieństwo związku małżeńskiego]

Gniew Boży jest wisany w porządek stworzenia: jesli czynię coś, co jest przeciwne zamiarowi Stwórcy, wtedy muszę być "ukarany", bo to tak jakbym "zawracał kijkiem Wisłę" i w końcu potężny nurt porwie mnie i utopi.
Raz jeszcze przeczytaj sobie artykuł o. Salija [jeśli go nie znasz]:
http://www.mateusz.pl/ksiazki/js-npp/js-npp_04.htm

[ Dodano: Pon 05 Gru, 2005 15:27 ]
Precyzuje raz jeszcze, że nie na tym polegała wola Ojca, aby przybić Syna do Krzyża, ale na tym, aby wyprowadzić człowieka z matni grzechu. I Jezus to czyni [głosząc dobrą Nowinę o Krolestwie, uzdrawiając itd], ale czyniąc to, naraża się na opór grzesznych ludzi, którzy odrzucają Jezusa i skazują na haniebną śmierć [Ewangelie pokazują, że nikt nie jest tu bez winy, poza Jego Matką]. Jezus wie, co go czeka, ale nie przestaje nas kochać i wydaje się w nasze ręce.