Miłuj bliźniego swego jak siebie samego

[Wojtek37]

Bracie Gregoriano, problem jak sądzę jest bardziej skomplikowany, niż się wydaje z pozoru bo, zauważmy co winika z poniższego tekstu.....

Łk 10: 29-37 BT
"Lecz on, chcąc się usprawiedliwić, zapytał Jezusa: A kto jest moim bliźnim? Jezus nawiązując do tego, rzekł: Pewien człowiek schodził z Jerozolimy do Jerycha i wpadł w ręce zbójców. Ci nie tylko że go obdarli, lecz jeszcze rany mu zadali i zostawiwszy na pół umarłego, odeszli. Przypadkiem przechodził tą drogą pewien kapłan; zobaczył go i minął. Tak samo lewita, gdy przyszedł na to miejsce i zobaczył go, minął. Pewien zaś Samarytanin, będąc w podróży, przechodził również obok niego. Gdy go zobaczył, wzruszył się głęboko: podszedł do niego i opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem; potem wsadził go na swoje bydlę, zawiózł do gospody i pielęgnował go. Następnego zaś dnia wyjął dwa denary, dał gospodarzowi i rzekł: Miej o nim staranie, a jeśli co więcej wydasz, ja oddam tobie, gdy będę wracał. "Któryż z tych trzech okazał się, według twego zdania, bliźnim tego, który wpadł w ręce zbójców?. On odpowiedział: Ten, który mu okazał miłosierdzie. Jezus mu rzekł: Idź, i ty czyń podobnie!

Bliżni to nie tylko ten, którego uznajemy za ziomka, a jak wiadomo Samarytanie byli pogardzani przez Izraelitów, ze względu na profanację Świętej Wiary. Byli Oni dla nich jak psy. Zresztą można dostrzedz postawę owczesnego kapłana, jak i teologa. Pewnie obaj spieszyli się na jakieś spotkanie religijne do swoich braci w wierze.

Warto więc dostrzedz to co jest ukryte w tym tekście, a to już działanie Ducha świętego.

Może dobrze by było stwierdzić , kto dla nas jest owym bliżnim?.