Od połowy lat 70tych, pod wpływem Amerykanów z ruchu "Agape" zaproszonych do współpracy ekumenicznej przez ks. Blachnickiego, rozpowszechnił się w Polsce neoprotestancki kerygmat zwany "Czterema prawami życia duchowego". I choć jest oczywiste, że żadne z owych "praw" wzięte osobno nie sprzeciwia się nauce Kościoła Katolickiego, to ich STRUKTURA, ich wewnętrzna logika sprzyja typowo protestanckiemu rozumieniu zbawienia.
Na ten temat napisałem dłuższy tekst w:
kerygmatyczne rekolekcje
proponując rozwiązanie alternatywne.
Także 6-punktowy kerygmat Nowych Szkół Ewangelizacji [autorstwa Jose Prado Floresa], polegajacy na uzupełnieniu tych prawd o Ducha Świętego i wspólnotę [ale nie Kościoł !] nie jest wystarczającym rozwiązaniem [jest to w istocie kerygmat "neozielonoświątkowy"].
Moje rozwiązanie oparte jest na 4tej Modlitwie Eucharystyczej - w nawiasach podaję uzupełninia z innych modlitw liturgicznych Koscioła.
Bardzo proszę o ustosunkowanie się do tej propozycji.
[zobaczcie następne posty]
[/quote]
[ Dodano: Pią 15 Lip, 2005 13:06 ]
Czwarta Modlitwa Eucharystyczna - podstawa kerygmatu
1. Stwarzająca miłość
Zaprawdę, godne to jest, * abyśmy Tobie składali dziękczynienie, * i sprawiedliwe, abyśmy Ciebie wychwalali, o Ojcze święty, * albowiem Ty jeden jesteś Bogiem żywym i prawdziwym, * Ty jesteś przedwieczny i trwasz na wieki * mieszkając w niedostępnej światłości. * Tylko Ty, Boże, jesteś dobry * i jako jedyne źródło życia powołałeś wszystko do istnienia, * aby napełnić swoje stworzenia dobrami * i wiele z nich uszczęśliwić jasnością Twojej chwały. * Stoją więc przed Tobą niezliczone zastępy Aniołów, * którzy służą Tobie dniem i nocą, * a wpatrzeni w chwałę Twojego oblicza * nieustannie cześć Tobie oddają. * Łącząc się z nimi, * razem z całym stworzeniem, które jest pod niebem * i wielbi Cię przez nasze usta, o z radością wysławiamy Twoje imię, wołając:
Święty, Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów. * Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej. * Hosanna na wysokości. * Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. * Hosanna na wysokości.
[Ty stworzyłeś wszystko, co jest na świecie, * i sprawiłeś, że zmieniają się pory roku. - z 5tej prefacji na niedziele zwykłe]
[Przez Chrystusa, naszego Pana, * przez którego, Boże, wszystkie te dobra * ustawicznie stwarzasz, uświęcasz, ożywiasz, * błogosławisz i nam ich udzielasz. – z 1szej modlitwy eucharystycznej]
2. Godność i powołanie człowieka
Wysławiamy Cię, Ojcze święty, bo jesteś wielki * i wszystkie stworzenia głoszą Twoją mądrość i miłość. * Ty stworzyłeś człowieka na swoje podobieństwo * i powierzyłeś mu cały świat, o aby służąc Tobie samemu jako Stwórcy, * rządził wszelkim stworzeniem.
[Ty stworzyłeś człowieka na swoje podobieństwo * i poddałeś mu wszechświat godny podziwu, * aby w Twoim imieniu panował nad całym stworzeniem * i chwalił Ciebie w Twoich dziełach, * przez naszego Pana Jezusa Chrystusa. - z 5tej prefacji na czs zwykły]
[Z miłości bowiem stworzyłeś człowieka * i ciągle go wzywasz, aby się kierował jej prawami, * bo chcesz mu dać udział w Twojej wiecznej miłości. - z 3ciej prefacji mszy za nowożeńców]
[Wiemy, że bardzo nas kochasz, * bo dla nas stworzyłeś wielki, piękny świat, * i dałeś nam swojego Syna, Jezusa Chrystusa, * aby nas prowadził do Ciebie. * Boże, nasz Ojcze, * Ty tak nas kochasz, * że jednoczysz nas z Jezusem, * abyśmy jako Twoje dzieci byli jedną rodziną. * Dziękujemy Ci za tę wielką miłość – z modlitwy eucharystycznej dla dzieci]
[Przystępujemy do Uczty sakramentalnej, * abyśmy przeniknięci Twoją łaską * stawali się podobni do Chrystusa, naszego niebieskiego wzoru. – z drugiej prefacji o Najśw. Eucharystii]
3. Z grzechu do wolności
A gdy człowiek przez nieposłuszeństwo utracił Twoją przyjaźń, * nie pozostawiłeś go pod władzą śmierci. * W miłosierdziu swoim pospieszyłeś z pomocą mocą wszystkim ludziom, * aby Ciebie szukali i znaleźli. * Wielokrotnie zawierałeś przymierze z ludźmi * i pouczałeś ich przez Proroków, * aby oczekiwali zbawienia.
[Przez grzech śmierć weszła na świat i wszyscy jej podlegamy. - z 5tej prefacji o zmarłych]
[Ty nieustannie wzywasz grzeszników do odnowy w Twoim Duchu * i najpełniej objawiasz swoją wszechmoc w łasce przebaczenia. * Wiele razy ludzie łamali Twoje przymierze, a Ty zamiast ich opuścić, zawarłeś z nimi nowe przymierze * przez Jezusa, Twojego Syna i naszego Odkupiciela: * przymierze tak mocne, że nic nie może go złamać. * Nam także dajesz czas pojednania i pokoju, * abyśmy polecając się jedynie Twojemu miłosierdziu * odnaleźli drogę powrotu do Ciebie, * otwierając się na działanie Ducha Świętego * nowym życiem żyli w Chrystusie, * wychwalali nieprzerwanie Twoje imię i służyli braciom. – z 1szej modlitwy eucharystycznej o tajemnicy pojednania]
4. Misterium paschalne
Ojcze święty, tak umiłowałeś świat, * że gdy nadeszła pełnia czasów, * zesłałeś nam swojego Jednorodzonego Syna, * aby nas zbawił. * On to za sprawą Ducha Świętego stał się człowiekiem, * narodził się z Maryi Dziewicy * i był do nas podobny we wszystkim oprócz grzechu. * Ubogim głosił dobrą nowinę o zbawieniu, * jeńcom wyzwolenie, a smutnym radość. * Aby wypełnić Twoje postanowienie, * wydał się na śmierć krzyżową, * a zmartwychwstając zwyciężył śmierć i odnowił życie.
[On przez pierwsze przyjście w ludzkiej naturze * spełnił Twoje odwieczne postanowienie, * a nam otworzył drogę wiecznego zbawienia. – z 1szej prefacji adwentowej]
[On przez narodzenie z Maryi Dziewicy * obdarzył ludzkość nową młodością, * przez swoją mękę zgładził nasze grzechy, * przez powstanie z martwych * dał nam dostęp do życia wiecznego, * a wstępując do Ciebie, Ojcze, * otworzył nam bramy nieba. - z 4tej prefacji czasu zwykłego]
[Przez Jego posłuszeństwo odnowiłeś przymierze, * które zerwaliśmy przez grzeszne nieposłuszeństwo. – z 7mej prefacji czasu zwykłego]
[On swoją śmiercią wybawił nas od śmierci, * a Jego zmartwychwstanie * jest zadatkiem naszego zmartwychwstania. - z 2giej prefacji wielkanocnej]
[Twoja ojcowska miłość sprawiła, że Chrystus nas odkupił odnosząc zwycięstwo nad śmiercią * i powołuje nas do nowego życia . - z 5tej prefacji o zmarłych]
[Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha. On zniweczył moc grzechu, * odnowił całe stworzenie i nam przywrócił utracone życie. - z 4tej prefacji wielkanocnej]
5. Duch i Oblubienica
Abyśmy żyli już nie dla siebie, * ale dla Chrystusa, który za nas umarł i zmartwychwstał, * zesłał On od Ciebie, Ojcze, * jako pierwszy dar dla wierzących, Ducha Świętego, * który dalej prowadzi Jego dzieło na świecie i dopełnia wszelkiego uświęcenia.
[Z Jego przebitego boku wypłynęła krew i woda, * i tam wzięły początek sakramenty Kościoła, * aby wszyscy ludzie, * pociągnięci do otwartego Serca Zbawiciela, * z radością czerpali ze źródeł zbawienia. - z prefacji o Najświętszym Sercu Pana Jezusa]
[Spraw, abyśmy posileni Ciałem i Krwią Twojego Syna * i napełnieni Duchem Świętym, * stali się jednym ciałem i jedną duszą w Chrystusie. Niech On nas uczyni wiecznym darem dla Ciebie… - z 3ciej modlitwy eucharystycznej]
[Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa doprowadziłeś nas do poznania Twojej prawdy, * abyśmy złączeni węzłem jednej wiary i chrztu świętego, * stali się członkami Jego Ciała. * Przez Niego udzieliłeś wszystkim narodom Twojego Ducha Świętego, * który działając przez rozmaite dary jest Sprawcą jedności. * Duch Święty zamieszkuje w Twoich przybranych dzieciach, * napełnia cały Kościół i nim kieruje. – z prefacji o jedności Kościoła]
6. Eucharystia
Prosimy Cię, Boże, * niech Duch Święty uświęci te dary, aby się stały Ciałem + i Krwią * naszego Pana, Jezusa Chrystusa, dla spełnienia tego wielkiego misterium,* które On nam zostawił * jako znak wiecznego przymierza.
Kiedy nadeszła godzina, * aby Jezus został uwielbiony przez Ciebie, Ojcze święty, * umiłowawszy swoich, którzy byli na świecie, * do końca ich umiłował, * i gdy spożywali wieczerzę, wziął chleb, błogosławił, * łamał i rozdawał swoim uczniom, mówiąc:
Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy:To jest bowiem Ciało moje, które za was będzie wydane.
Podobnie wziął kielich napełniony winem, * dzięki składał i podał swoim uczniom, mówiąc:
Bierzcie i pijcie z niego wszyscy: To jest bowiem kielich Krwi mojej nowego i wiecznego przymierza, która za was i za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. To czyńcie na moją pamiątkę.
Oto wielka tajemnica wiary.
Panie, Ty nas wybawiłeś * przez krzyż i zmartwychwstanie swoje, * Ty jesteś Zbawicielem świata.
Boże, Ojcze, sprawując teraz pamiątkę naszego odkupienia, * wspominamy śmierć Chrystusa * i Jego zstąpienie do otchłani, * wyznajemy Jego zmartwychwstanie * i wstąpienie do nieba, * a oczekując Jego przyjścia w chwale, * składamy Ci, Boże, Jego Ciało i Krew * jako Ofiarę miłą Tobie i zbawienną dla całego świata.
Wejrzyj, Boże, na Ofiarę, * którą sam dałeś swojemu Kościołowi * i spraw, aby wszyscy, którzy będą spożywali ten sam Chleb, * i pili z jednego Kielicha, * zostali przez Ducha Świętego złączeni w jedno ciało * i stali się w Chrystusie żywą ofiarą ku Twojej chwale.
7. Nowe niebo i Nowa ziemia
Pamiętaj, Boże, o wszystkich, * za których składamy tę Ofiarę: * przede wszystkim o Twoim słudze, naszym Papieżu N., * o naszym Biskupie N., o wszystkich biskupach i całym duchowieństwie, * o składających Ofiarę i tutaj zgromadzonych, o całym Twoim ludzie * i o wszystkich, którzy szczerym sercem Ciebie szukają.
Pamiętaj także o tych, * którzy odeszli z tego świata w pokoju z Chrystusem, * oraz o wszystkich zmarłych, * których wiarę jedynie Ty znałeś.
O dobry Ojcze, daj nam, swoim dzieciom, dziedzictwo życia wiecznego* z Najświętszą Dziewicą, Bogurodzicą Maryją, * z Apostołami i wszystkimi Świętymi w Twoim Królestwie, * gdzie z całym stworzeniem wyzwolonym z grzechu i śmierci * będziemy Cię chwalić przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, przez którego obdarzasz świat wszelkimi dobrami.
[Wspieraj nas we wspólnym budowaniu Twojego Królestwa * aż do dnia, w którym przyjdziemy do Ciebie w Twoim domu, * święci pośród Świętych, * z Najświętszą Dziewicą Maryją, * z Apostołami, * (ze świętym N.) i naszymi zmarłymi braćmi i siostrami, * których polecamy Twojemu miłosierdziu. Wtedy, pośród nowego stworzenia, * wyzwolonego ostatecznie od zepsucia śmierci, * śpiewać będziemy hymn dziękczynienia, * który wznosi się ku Tobie * od Chrystusa żyjącego na wieki. - z 1szej modlitwy eucharystycznej o tajemnicy pojednania]
[On ponownie przyjdzie w blasku swej chwały, * aby nam udzielić obiecanych darów, * których, czuwając, z ufnością oczekujemy. – z 1szej prefacji adwentowej]
[ Dodano: Pią 15 Lip, 2005 13:08 ]
Moje kerygmatyczne rekolekcje na "Mateuszu" to długi 50-stronicowy tekst.
Dla tych co nie mieliby czasu wklejam poniżej streszczenie w konwencji znanego kursu ewangelizacyjnego "Filip".
1. Stwarzająca miłość
· Bóg jest moim Stwórcą i kocha mnie miłością Ojca.
Panie, Tyś naszym Ojcem. Myśmy gliną, a Ty naszym twórcą. Dziełem rąk Twoich jesteśmy my wszyscy. (Iz 64,7)
Bo góry mogą ustąpić i pagórki się zachwiać, ale miłość moja nie odstąpi od ciebie i nie zachwieje się moje przymierze pokoju, mówi Pan. (Iz 54,10)
· Każdego dnia kształtuje mnie i doskonali.
Jak glina w ręce garncarza, który ją kształtuje według swego upodobania, tak ludzie są w ręku Tego, który ich stworzył. (Syr 33,13)
Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste i odnów w mojej piersi ducha niezwyciężonego! (Ps 51,7)
· Każdego dnia czyni we mnie i wokół mnie nowe i wielkie rzeczy.
Ja jestem Pan, wasz Święty, Stworzyciel Izraela, wasz Król! Nie wspominajcie wydarzeń minionych, nie roztrząsajcie w myśli dawnych rzeczy. Oto Ja dokonuję rzeczy nowej: pojawia się właśnie. Czyż jej nie poznajecie? (Iz 43,15.18-19a)
Jezus im odpowiedział: Ojciec mój działa aż do tej chwili i Ja działam. (J 5,17)
· Każdego dnia okazuje swą miłość mnie i całemu stworzeniu.
Nie wyczerpała się litość Pana, miłość nie zgasła. Odnawia się ona co rano: ogromna Twa wierność. (Lm 3,22-23)
Miłujesz bowiem wszystkie stworzenia, niczym się nie brzydzisz, co uczyniłeś, bo gdybyś miał coś w nienawiści, nie byłbyś tego uczynił. Jakżeby coś trwać mogło, gdybyś Ty tego nie chciał? Jak by się zachowało, czego byś nie wezwał? Oszczędzasz wszystko, bo to wszystko Twoje, Panie, miłośniku życia! (Mdr 11,24-26)
Ale jak konkretnie przejawia się Boża miłość wobec mnie? W jaki sposób Bóg mnie stwarza?
2. Powołanie i godność człowieka
· Bóg stworzył mnie na swój obraz i podobieństwo ; powierzył mi cały stworzony świat i zaprosił do współpracy z Sobą.
Rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka a Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi! (Rdz 1,26)
Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło Twych palców, księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził: czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, i czym - syn człowieczy, że się nim zajmujesz? Uczyniłeś go niewiele mniejszym od istot niebieskich, chwałą i czcią go uwieńczyłeś. Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich; złożyłeś wszystko pod jego stopy. (Ps 8,4-7)
· Bóg, który jest Miłością, powołuje mnie do życia polegającego na zjednoczeniu z Nim i z moimi bliźnimi w miłości.
Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, ponieważ miłość jest z Boga, a każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga. Kto nie miłuje, nie zna Boga, bo Bóg jest miłością. (1 J 4,7-Cool
Jak śmierć potężna jest miłość, a zazdrość jej nieprzejednana jak Szeol [grób], żar jej to żar ognia, płomień Pański. Wody wielkie nie zdołają ugasić miłości, nie zatopią jej rzeki. (Pnp 8,6b-7a)
· Bóg kształtuje mnie na obraz swojego Jednorodzonego Syna.
Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa; który napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich - w Chrystusie. W Nim bowiem wybrał nas przez założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli,ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym. (Ef 1,3-6)
Albowiem tych, których od wieków poznał, tych też przeznaczył na to, by się stali na wzór obrazu Jego Syna, aby On był pierworodnym między wielu braćmi. (Rz 8,29)
· Bóg, który jest Wspólnotą Trzech Osób, powołuje mnie do uczestnictwa w swojej naturze.
[Bóg] powołał nas swoją chwałą i doskonałością. Przez nie zostały nam udzielone drogocenne i największe obietnice, abyście się przez nie stali uczestnikami Boskiej natury.(2 P 1,3b-4a)
Łaska Pana Jezusa Chrystusa, miłość Boga i dar jedności w Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi! (2 Kor 13,13)
Dlaczego jednak nie doświadczam Bożej miłości, nie dostrzegam tych wielkich darów ani nie czuję się powołany do tak wielkich spraw ?
3. Z grzechu do wolności
· Od chwili poczęcia nie ufam Bogu i buntuję się przeciw Jego powołaniu
Oto zrodzony jestem w przewinieniu i w grzechu poczęła mnie matka. (Ps 51,7)
Czy Etiopczyk może zmienić swoją skórę, a lampart swoje pręgi? Tak samo czy możecie czynić dobrze, wy, którzyście się nauczyli postępować przewrotnie? (Jr 13,23)
Wszyscy bowiem zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej. (Rz 3,23)
· Wolę być sam dla siebie stwórcą, nie chcę dać się uformować do końca tak, jak chce to uczynić kochający mnie Ojciec.
Serce twoje stało się wyniosłe, powiedziałeś: Ja jestem Bogiem, ja zasiadam na Boskiej stolicy, w sercu mórz - a przecież ty jesteś tylko człowiekiem a nie Bogiem, i rozum swój chciałeś mieć równy rozumowi Bożemu. (Ez 28,2b)
Bo podwójne zło popełnił mój naród: opuścili Mnie, źródło żywej wody, żeby wykopać sobie cysterny, cysterny popękane, które nie utrzymują wody. (Jr 2,13)
· Bóg szanuje moją wolność, ponieważ moje powołanie do miłości wymaga wolnego przyzwolenia i zaangażowania z mojej strony.
On na początku stworzył człowieka i zostawił go własnej mocy rozstrzygania. Położył przed tobą ogień i wodę, co zechcesz, po to wyciągniesz rękę. Przed ludźmi życie i śmierć, co ci się podoba, to będzie ci dane. (Syr 15,14.16-17)
Jeżeli chcesz powrócić, Izraelu, - wyrocznia Pana - możesz do Mnie powrócić; a jeżeli oddalisz swe bóstwa, nie potrzebujesz się błąkać z dala ode Mnie. (Jr 4,1)
· Konsekwencją grzechu jest zatarcie się Bożego obrazu we mnie, zaburzenie pierwotnej harmonii, nieuporządkowane pożądliwości, poczucie bezsensu życia, wreszcie śmierć.
Choć Boga poznali, nie oddali Mu czci jako Bogu ani Mu nie dziękowali, lecz znikczemnieli w swoich myślach i zaćmione zostało bezrozumne ich serce. (Rz 1,21)
Zapłatą za grzech jest śmierć. (Rz 6,23a)
Czy kochający mnie Bóg pogodził się z moim grzechem? Co uczynił, aby mnie z niego wyrwać ? W jaki sposób mogę wyjść z niewoli grzechu i odzyskać wolność Bożego dziecka ?
4. Misterium paschalne
· Bóg przygotował mnie do wyjścia z niewoli grzechu dając mi swoje Prawo [jego syntezą jest Dekalog i dwa przykazania miłości]
Jam jest Pan, twój Bóg, pouczający cię o tym, co pożyteczne, kierujący tobą na drodze, którą kroczysz. O gdybyś zważał na me przykazania, stałby się twój pokój jak rzeka, a sprawiedliwość twoja jak morskie fale. (Iz 48,17b-1Cool
Boga się bój i przykazań Jego przestrzegaj, bo cały w tym człowiek! (Koh 12,13b)
· Jednorodzony Syn Boży, odwieczne Słowo przez które Bóg wszystko stwarza, Jezus Chrystus przyszedł do mnie w postaci człowieka, aby stworzyć mnie do końca, zgodnie z zamiarem Ojca, pomimo mojego grzechu.
Ono [Słowo Przedwieczne] było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało... W Nim było życie... (J 1,2-3a.4a)
W tym objawiła się miłość Boga ku nam, że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy życie mieli dzięki Niemu. (1 J 4,9)
Przychodząc na świat [Jezus] mówi: Ofiary ani daru nie chciałeś, aleś Mi utworzył ciało; całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się Tobie. Wtedy rzekłem: Oto idę - w zwoju księgi napisano o Mnie - abym spełniał wolę Twoją, Boże. (Hbr 10,5-7)
· Jezus wybawił mnie z niewoli grzechu przyjmując dobrowolnie mękę i haniebną śmierć na Krzyżu, aby zjednoczyć się ze mną w mojej słabości, lęku, cierpieniu, grzechu i śmierci.
Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. (J 15,13)
On sam, w swoim ciele poniósł nasze grzechy na drzewo, abyśmy przestali być uczestnikami grzechów, a żyli dla sprawiedliwości - Krwią Jego zostaliście uzdrowieni. Błądziliście bowiem jak owce, ale teraz nawróciliście się do Pasterza i Stróża dusz waszych. (1 P 2,24-25)
· Jezus zmartwychwstał, aby mnie wydźwignąć z mojego upadku do nowego życia i obdarzyć mnie swoją chwałą.
Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co pomarli. Ponieważ bowiem przez człowieka [przyszła] śmierć, przez człowieka też [dokona się] zmartwychwstanie. I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni. (1 Kor 15,20-22)
Ten, który wskrzesił Jezusa, z Jezusem przywróci życie także nam i stawi nas przed sobą razem z wami. (2 Kor 4,14)
· Nowego stworzenia w Jezusie Chrystusie dostępuję przez Chrzest Święty, gdzie jestem zanurzony w Jego męce, śmierci i zmartwychwstaniu.
Czyż nie wiadomo wam, że my wszyscy, którzyśmy otrzymali chrzest zanurzający w Chrystusa Jezusa, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć? Zatem przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie - jak Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca. Jeżeli bowiem przez śmierć, podobną do Jego śmierci, zostaliśmy z Nim złączeni w jedno, to tak samo będziemy z Nim złączeni w jedno przez podobne zmartwychwstanie.(Rz 6,3-5)
Jakie są konsekwencje Chrztu Świętego? Czy przyjęcie go oznacza, że już jestem zbawiony?
5. Duch i Oblubienica
· Chrzest jest dopiero początkiem zbawienia, które polega na pełnym upodobnienia się do Jezusa Chrystusa i na całkowitym zjednoczeniu się z Nim w wieczności.
Nie [mówię], że już [to] osiągnąłem i już się stałem doskonałym, lecz pędzę, abym też [to] zdobył, bo i sam zostałem zdobyty przez Chrystusa Jezusa. (Flp 3,12)
Mam właśnie ufność, że Ten, który zapoczątkował w was dobre dzieło, dokończy go do dnia Chrystusa Jezusa. (Flp 1,6)
· Chrzest wszczepia mnie w Kościół, który jest ciałem Chrystusa, Jego Oblubienicą, Nową Ludzkością i Nowym Ludem Bożym, gdzie każdy członek współpracuje z innymi członkami w miłości.
A więc nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga - zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus. (Ef 2,19-20)
Wy zaś jesteście wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, narodem świetym, ludem [Bogu] na własność przeznaczonym, abyście ogłaszali dzieła potęgi Tego, który was wezwał z ciemności do przedziwnego swojego światła. (1 P 2,9)
· Poprzez Kościół otrzymuję Ducha Świętego [w sposób niewidzialny oraz w widzialnych znakach sakramentalnych], który kształtuje mnie na obraz Chrystusa i usuwa pozostałości grzechu [dawnego człowieka].
A Duch i Oblubienica mówią: Przyjdź! A kto słyszy, niech powie: Przyjdź! I kto odczuwa pragnienie, niech przyjdzie, kto chce, niech wody życia darmo zaczerpnie. (Ap 22,17)
My wszyscy z odsłoniętą twarzą wpatrujemy się w jasność Pańską jakby w zwierciadle; za sprawą Ducha Pańskiego, coraz bardziej jaśniejąc, upodabniamy się do Jego obrazu. (2 Kor 3,1Cool
· Aby trwać w łasce chrztu i uformować w sobie Syna Bożego, muszę bezwarunkowo i bezgranicznie zawierzyć Bogu na wzór Maryi, Matki Jezusa.
Powierz Panu swoją drogę i zaufaj Mu: On sam będzie działał. (Ps 37,5)
Na to rzekła Maryja: Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa! (Łk 1,38a)
Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana. (Łk 1,45)
W jaki konkretnie sposób dokonuje się moje zbawienie w Kościele? W jaki sposób wzrasta Nowy Człowiek, którego otrzymałem na Chrzcie Świętym?
6. Eucharystia
· Tajemnicą życia Kościoła jest Eucharystia – chleb i wino przeistoczone w Ciało i Krew Chrystusa: owoc Drzewa Życia, mój pokarm i napój w drodze do domu Ojca.
Trwali oni w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwie. (Dz 2,42)
W pierwszym dniu po szabacie zebraliśmy się na łamanie chleba. (Dz 20,7a)
To jest chleb, który z nieba zstępuje: kto go spożywa, nie umrze. (J 6,50)
· W Eucharystii jednoczę się w pełny sposób z Jezusem [duchowo i cieleśnie], a także z moimi braćmi w Kościele ; w ten sposób dokonuje się wzrost całego Ciała.
Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czy nie jest udziałem we Krwi Chrystusa? Chleb, który łamiemy, czyż nie jest udziałem w Ciele Chrystusa? Ponieważ jeden jest chleb, przeto my, liczni, tworzymy jedno Ciało. Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego chleba. (1 Kor 10,16-17)
Chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś. (J 17,22-23)
· W Eucharystii Jezus, obecny we mnie i w złożonych przeze mnie darach, ofiarowuje siebie Ojcu w moim imieniu i wylewa na mnie swojego Ducha.
Następnie [Jezus] wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę! Tak samo i kielich po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana. (Łk 22,19-20)
Nie takiego bowiem mamy arcykapłana, który by nie mógł współczuć naszym słabościom, lecz doświadczonego we wszystkim na nasze podobieństwo, z wyjątkiem grzechu. Przybliżmy się więc z ufnością do tronu łaski, abyśmy otrzymali miłosierdzie i znaleźli łaskę dla /uzyskania/ pomocy w stosownej chwili. (Hbr 4,15-16)
· Eucharystia jest zapowiedzią mojego zbawienia, gdy ja sam zostanę całkowicie przeistoczony i przebóstwiony [na podobieństwo Chleba i Wina], i udziela mi sił do życia zgodnego z moim powołaniem do świętości.
Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. (J 6,56-57)
Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest. (1 J 3,2)
Kiedy jednak Nowy Człowiek we mnie zostanie całkowicie ukształtowany ? Co się stanie z Kościołem ?
7. Nowe niebo i nowa ziemia
· Nowy Człowiek kształtuje się we mnie powoli i proces ten nie zakończy się definitywnie przed moją śmiercią ; potrzebna mi jest wytrwałość i pomoc braci w Kościele.
Dlatego właśnie udręczeni wzdychamy, pozostając w tym przybytku, bo nie chcielibyśmy go utracić, lecz przywdziać na niego nowe odzienie, aby to, co śmiertelne, wchłonięte zostało przez życie. A Bóg, który nas do tego przeznaczył, dał nam Ducha jako zadatek. (2 Kor 5,4-5)
Jeden drugiego brzemiona noście i tak wypełniajcie prawo Chrystusowe. (Ga 6,2)
· Jeśli w chwili śmierci Nowy Człowiek już się we mnie w pełni ukształtował, natychmiast dostępuję zbawienia ; jeśli się jeszcze nie ukształtował, a ja nadal chcę się złączyć z Chrystusem, to proces mojego oczyszczania trwa nadal i mogę wtedy liczyć na modlitewną pomoc Kościoła.
Błogosławieni, którzy w Panu umierają - już teraz. Zaiste, mówi Duch, niech odpoczną od swoich mozołów, bo idą wraz z nimi ich czyny. (Ap 14,13b)
Fundamentu bowiem nikt nie może położyć innego, jak ten, który jest położony, a którym jest Jezus Chrystus. I tak jak ktoś na tym fundamencie buduje: ze złota, ze srebra, z drogich kamieni, z drzewa, z trawy lub ze słomy, tak też jawne się stanie dzieło każdego: odsłoni je dzień [Pański albo śmierci]; okaże się bowiem w ogniu, który je wypróbuje, jakie jest. Ten, którego dzieło wzniesione na fundamencie przetrwa, otrzyma zapłatę; ten zaś, którego dzieło spłonie, poniesie szkodę: sam wprawdzie ocaleje, lecz tak jakby przez ogień. (1 Kor 3,11-15)
· Stwarzanie świata i kształtowanie Kościoła zakończy Powtórne Przyjście [Paruzja] Pana Jezusa ; wtedy też nastanie Nowe Niebo i Nowa Ziemia gdzie zniknie wszelki grzech i cierpienie ; Kościół stanie się Nową Jerozolimą, miejscem wiecznego przebywania Boga z ludźmi ; tych zaś, którzy wzgardzili Chrystusem w swoich myślach, słowach i czynach czeka "druga śmierć".
I ujrzałem niebo nowe i ziemię nową, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza już nie ma. I Miasto Święte - Jeruzalem Nowe ujrzałem zstępujące z nieba od Boga, przystrojone jak oblubienica zdobna w klejnoty dla swego męża. I usłyszałem donośny głos mówiący od tronu: Oto przybytek Boga z ludźmi: i zamieszka wraz z nimi, i będą oni jego ludem, a On będzie Bogiem z nimi. I otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już odtąd nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już /odtąd/ nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły. I rzekł Zasiadający na tronie: Oto czynię wszystko nowe. I mówi: Napisz: Słowa te wiarygodne są i prawdziwe. Zwycięzca to odziedziczy i będę Bogiem dla niego, a on dla mnie będzie synem. A dla tchórzów, niewiernych, obmierzłych, zabójców, rozpustników, guślarzy, bałwochwalców i wszelakich kłamców: udział w jeziorze gorejącym ogniem i siarką. To jest śmierć druga. (Ap 21,1-5.7-Cool
· Swą wytrwałą pracą w Kościele przyczyniam się do wzrostu cywilizacji miłości w świecie i do przyspieszenia nadejścia błogosławionej chwili Paruzji.
Przemija postać tego świata. (1 Kor 7,31b)
Jak złodziej zaś przyjdzie dzień Pański, w którym niebo ze świstem przeminie, gwiazdy się w ogniu rozsypią, a ziemia i dzieła na niej zostaną znalezione. Skoro to wszystko w ten sposób ulegnie zagładzie, to jakimi winniście być wy w świętym postępowaniu i pobożności, gdy oczekujecie i staracie się przyśpieszyć przyjście dnia Bożego, który sprawi, że niebo zapalone pójdzie na zagładę, a gwiazdy w ogniu się rozsypią. Oczekujemy jednak, według obietnicy, nowego nieba i nowej ziemi, w których będzie mieszkała sprawiedliwość. (2 P 3,10-13)
Oto przyjdę niebawem, a moja zapłata jest ze Mną, by tak każdemu odpłacić, jaka jest jego praca. (Ap 22,12)
Pan wzywa mnie do pracy w Jego Winnicy ; pomodlę się i zastanowię w jaki konkretnie sposób mam dla Niego pracować, gdzie i w jakiej lokalnej wspólnocie Kościoła.
/
Propozycja kerygmatu 7-punktowego
