Odpowiedzialność za rozwód ?

[TOMASZ32-SANCTI]

Julia napisał(a):nie mam siły czytać całego tematu, ale jeśli chodzi o małżeństwa osób niepełnosprawnych intelektualnie, to w świetle prawa osoby z lekkim stopniem niepełnosprawności nie mają żadnych problemó prawnych, by zawrzeć taki związek. Natomiast jeśli chodzi o osoby z łębszą niepełnosprawnością intelektualną, zgodę na takie małżenstwo wydaje sąd po rozprawie, na której rodzice tych osób muszą się zgodzić i podpisać oświadczenie, ż będą im pomagać itp.

Jeśli zaś chodzi o wypowiedź Tomasza zacytowaną powyżej, chcałabym wyjaśnić, że jesli nie chce się używać okreslenia "upośledzenie umysłowe" lepiej użyć "niepełnosprawność intelektualna", gdyż przy porażenu mózgowym niekoniecznie musi występować upośledzenie umysłowe, może to być tylko porażenie kończyn, lub innych organów, ale takie osoby mogą świetnie funkcjonować intelektualnie (mój kolega z porażeniem mózgowym skończył studia, świetnie mówi po angielsku i rewelacyjnie funkcjonuje)

Dzieki Julio za wyjaśnienie mi pojęcia, ja dokładnie nie znam się na różnicach dotyczących takich chorób,ponieważ kontakt z takimi osobami ogranicza się tylko do sporadycznych spotkań (takich okazjonalnych).

A co do małżeństw takich osób : wiesz ja sam osobiście nie mam nic przeciwko, tylko sie zastanawiam nad tym co napisałaś, że rodzice po orzeczeniu sądu mogą się takimi ludźmi opiekować.
Tylko co będzie dalej, przecież rodzice wiecznie żyć nie będą tutaj na ziemi, ci ludzie zostaja wtedy sami. Czy to rzeczywiście jest dobry pomysł, zawieranie związku przez takie osoby,które same wymagaja opieki? Czy później nie ma takiego ryzyka rozwiązania takiego związku? Wiesz ja się jeszcze w tym nie orientuję. Ciekawe co na to powie osoba duchowna, jakie jest zdanie kościoła?

Pozdrawiam