Ekumenizm numerem 1

[siloam]

Ks.Marek napisał(a):Poproszę cytat stosowny

Po raz kolejny. LG 14:

Cytat:Kościół ten (Chrystusowy), ustanowiony i zorganizowany na tym świecie jako społeczność, trwa w Kościele Katolickim, rządzonym przez następcę Piotra oraz biskupów pozostających z nim we wspólnocie (communio), choć i poza jego organizmem znajdują się liczne pierwiastki uświęcenia i prawdy, które jako właściwe dary Kościoła Chrystusowego nakłaniają do jedności katolickiej.

Lumen Gentium jasno stwierdza, że owe 'pierwiastki' są poza organizmem Kościoła, choć są jego darami.

Co ważne: zostało tu użyte sformułowanie. "Kościół (Chrystusowy) (...) trwa w Kościele Katolickim", a nie odwrotnie- jakoby to Kościół Katolicki trwał w Kościele Chrystusa (co jest prawdą jeżeli rozumie się Kościół Katolicki=Kościół Chrystusowy, lecz interpretacja księdza idzie dalej...), który jest "większy" niż tylko KRK i obejmował inne wspólnoty.

Mam nadzieję, że to trochę naświetliło księdzu jak się rzeczy mają. Nauczanie Soborowe nie może być interpretowane jako sprzeczne z Tradycją, ale właśnie przez jej pryzmat.

Jeżeli więc Pius X pisze:

Cytat:Członki Ciała Mistycznego
Do członków Kościoła w rzeczywistości zaliczać trzeba tych tylko ludzi, którzy sakrament odrodzenia na Chrzcie św. przyjęli i wyznają prawdziwą wiarę, a nie pozbawili się sami w niegodny sposób łączności z Kościołem, ani też władza prawowita nie wyłączyła ich z grona wiernych za bardzo ciężkie przewinienia. "W jednym bowiem duchu, mówi Apostoł, wszyscyśmy w jedno ciało ochrzczeni, czy to Żydzi czy poganie, czy niewolnicy czy wolni" (I. Kor. 12, 13). Jako więc w prawdziwym zgromadzeniu wiernych jedno mamy ciało, jednego ducha, jednego Pana i jeden chrzest, tak też możemy mieć jedną wiarę, tak iż kto Kościoła słuchać się wzdryga, ten ma być, według rozkazu samego Chrystusa, uważany za poganina i jawnogrzesznika (Efez. 4, 5; Mt. 18,17). Dlatego też ci, co wiarą i rządami są od siebie oddzieleni, nie mogą być w takim jednolitym Ciele i w jego jedynym Boskim duchu.

to nie może być inaczej. Albo ksiądz przyjmuje nauczanie jako całość, albo w oderwaniu od tradycji interpretuje LG na modłę teologów-modernistów.