Nasze organy - sposób na przedłużanie życia?

[Wojtek37]

Ja jesetm, całkowicie za, szkoda tylko, że moich organów jak i krwi nie chcą. A po zawale, i lekach, a póżniej po złamaniu miednicy rozwaliłem sobie wątrobę, no jeszcze chyba nerki mam zdrowe co ro reszty to kicha. Lecz u mnie cała rodzinka albo na zawał, lub raka umierała, więc jako dziedzicznie obciążony nie będą chciele, tak wynika ze wstępnych oględzin.

[TOMASZ32-SANCTI]

Nie tylko twoich, może byc wiele osób, które tego by pragnęły ale także mogą się ich organy nie nadawać do przeszczepu, to nie jest takie proste : daje i już ktoś będzie uratowany. Organizm takiej osoby musi przyjąć dany organ, jesli nie to nic z tego. Ja także nie wiem, czy moje organy by się nadawały. Ale warto je ofiarować po naszej śmierci, bo i tak się na nic nie przydadzą, a tak moze ktoś żyć dzięki nim.

Pozdrawiam

[Annnika]

Po pierwsze jestem całym sercem za oddawaniem organów do przeszczepu. To najpiękniejszy dar. A co do rodziców dzieci - znam przypadek, kiedy dla matki jedyną pociechą po śmierci dziecka był fakt, że maleństwo komuś uratowało życie

Sama mam w portfelu z dokumentami deklarację dawcy wraz z odpowiednimi paragrafami. Kiedyś wydrukowałam kilkadziesiat takich deklaracji, i rozeszły sie w tydzień

A co do sprzeciwu w oddawaniu krwi - mojej by nie chcieli, bo ma jakąś nietypową wadę, ale wiem, żę w niektórych jest uraz z dawnych lat, np. mój tata kiedysbyłhonorowym dawcą, ale potem byłą afera, ze krem sprzedawano za granicę, a w szpitalach i tak brakowało To i się ludzie zrazili. Nie podam daty, kiedy to było, ale mój dziadek tak samo zrezygnował, bo się wkurzył, że zamiast pomagać to ktoś zarabia na tym

Na marginesie dodam, ze mój dziadek bardzo duzo wycierpiał jako dziecko pod zaborami, a ta krew poszła do komunistycznych Niemiec Stąd tak duza uraza.

[TOMASZ32-SANCTI]

Taką kartkę i ja mam i jest to bardzo istotne dla mojej duchowości, że mogę ofiarować coś bliźniemu z miłości do niego.
I nie obchodzi mnie kto dostanie moje organy, kazdy jest człowiekiem i kazdego mam kochać tak samo. Jest to bardzo trudne, ale staram się w miarę swoich możliwości by tak postępować.

Pozdrawiam

[jagoda]

Annnika napisał(a):Sama mam w portfelu z dokumentami deklarację dawcy wraz z odpowiednimi paragrafami

mam także taka deklarację ale prawda jest taka że w szpitalu nikt nie sprawdza takich danych [przynajmniej tam gdzie ja mieszkam i pracuje] i dlatego tak mało jest przeszczepów narządów w Polsce. Ja sama kiedyś dla żartu zapisałam się na liste dawców szpiku kostnego - i teraz po kilku latach [bodajze po 3 od chwili wpisania na liste dawców] zostałam dawcą szpiku dla chorej na białaczke 12 letniej dziewczynki z Krakowa Tak naprawdę ten "dar" kosztował mnie tak niewiele a tak wiele sprawił dobra
Jako etatowy pracownik słuzby zdrowia teraz juz jestem w 100% pewna że chcę byc kiedys dawca narządów ale wiem ze prawdopodobnie nie bedzie to mozliwe poniewaz nasze szpitale powiatowe nie sa przygotowane do pobierania i przechowywania pobranych narzadów, ale idea jest bardzo piekna. :aniol: