Przebaczenie - czy potrafimy przebaczać?

[ZosiaII]

Offca napisała:

Cytat:Tak ma właśnie być! Masz za każdym razem mu wybaczać!

Może Offeczko nie tym tonem - nic dziwnego, że wprowadziłaś Sempera w błąd i odczytał to jako nakaz. To, że nie odróżniasz wybaczenia od okazywania wybaczenia, to już nie jest moja wina. Wiele osób to zrozumiało. Pierwszym miejscem, gdzie rodzi się ludzkie wybaczenie jest dusza, potem przekłada się to na gesty wybaczenia i słowa wybaczenia.
Okazać komuś wybaczenie, znaczy wybaczyć w duszy i powiedzieć mu o tym, przytulić przyjaźnie, podać rękę, ucałować serdecznie. Wybaczyć i nie okazać wybaczenia, znaczy wybaczyć w duszy i nic nie mówić, nie dać po sobie poznać, że osoba ma wybaczone. Robi się tak, gdy chce się drugiemu człowiekowi pomóc wyjść ze zła. Taki gest jest czymś więcej niż wybaczeniem, bo jeszcze przekazaniem miłości. Pewnie myli ci się okazywanie wybaczenia z z prawdziwym wybaczeniem i dlatego nie jesteś w stanie tego pojąć. To są pozory wybaczenia, jeśli TYLKO mówisz przepraszam, albo wybaczam. Jesli przytulasz, a w sercu chowasz miecz. To jest gorsze od braku wybaczenia jakiegokolwiek. Rozumiem Twoje zranienie przez ojca - znam wiele takich przypadków i wiem także, jakim piętnem odbija się to na osobowości człowieka. Ty Offca nie wybaczyłaś. Jeśli masz ranę w sercu, to nie wybaczyłaś. Po wybaczeniu zostaje blizna, a nie rana.
Spróbuj mojej metody. Ja przeszłam w swoim życiu naprawdę wiele upokorzeń i poniżeń i nie ma takiego człowieka, o którem mogłabym powiedzieć, że zostawił w moim sercu ranę.Ludzie, którzy mnie znają osobiście i znają trochę moje życie bardzo się dziwią - i ty jeszcze jesteś w stanie być tak miła uprzejma dla niej? I ty jeszcze się nad nim litujesz? Ja bym go...
Offco, nie wybaczaj ojcu. Wybacz całemu światu, że cię rani, że życie przynosi Ci cierpienie i ból. Przecież tak rodzi się miłość. Tak wiem, nie urodziłaś dziecka i nie wiesz co to są bóle porodowe, ale może jak urodzisz to zrozumiesz.
Żeby dokonać bardzo trudnego wybaczenia, trzeba nastawić całą swoją psychikę na wybaczenie, tak, jak opisałam to w swoim poście poprzednim.
To jest równocześnie rada także dla Eli.
Pewnie Ciebie też coś rani potwornie. Wybacz Elu generalnie wszystko zło, które Cię dotyka, wtedy to, które dzisiaj rani Twoje serce, stanie się śmieszne, małe, nie warte pomyślenia. Nie jesteś tutaj, aby było Ci dobrze teraz, ale jesteś aby stać się miłością i utnąć w Miłości Bożej i stać się z Nim jedno.

[ Dodano: Pon 13 Lut, 2006 00:11 ]

semper_malus napisał(a):Przebaczenie wg mnie to raczej pogodzenie się z samym sobą, wyrzeczenie się rządzy odwetu, zemsty. Dotyczy to co prawda innej osoby , ale nie ona jest tu najważniejsza. A owa rządza odwetu, czy zemsty daje motywację i dodaje sił. Coś tam Mateusz zdaje się powiedział jaką miarą odmierzysz taką bedzie ci odmierzone czy coś w tym guście. kontekkst może był inny ale mi pasuje.

Wydaje mi się, że uchwyciłeś sedno sprawy. Tak, praca nad wybaczeniem zaczyna się wewnątrz siebie. "Pakt o nieagresji" zawarty ze sobą to pierwszy krok w dobrym kierunku.