Książki - co czytacie najczęściej?

[Bilziałka]

Osobiście odkąd zaczęłam chodzić do szkoły przeczytałam tony książek,żadnej bibliotece ''nie podarowałam''. aktualnie mam trochę mniej czasu na czytanie ale wieczorami znajduję choćby godzinkę,ostanio czytam dożo biografii świętych,książka o Ojcu Pio naprawdę mnie wciągnęła i spowodowała że w inny sposób zaczęłam patrzeć na swoje życie,teraz czytam o św.Franciszku ale już kończę i zabieram cie za gazetkę-Głos Ojca Pio też polecam! czytać czytać i jeszcze raz czytać. Książki=wiedza.

[duszyczka]

Staram się czytać Ferdydurkę

[Myszkunia]

Przeczytałam "Pachnidło"

[Manaika]

Kończę czytać Domosławskeigo i jego "Chrystus bez karabinu" i zaczynam Kapuścińskiego "Autoportret reportera". Całkowicie różna, odmienna literatura faktu. Domosławskiego polecam osobom które uwielbiają sztywne fakty, cytaty, daty i pojęcia. Nie dla mnie. Natomiast Kapuściński... Chyba tego pana nie muszę przedstawiać. Klasa. I coraz większy apetyt na pracę redaktorską, dziennikarską w przyszłości rośnie wraz z przerzucaniem stronic "Autroportretu.. ". Polecam.

[traszka]

Zaczęłam serię Świata Dysku Pratchetta, zachęcona przez znajomych. Jak na razie fabła średnia, ale podoba mi się jego (autora) ironia, zabawa paradoksem.

Czytam głównie klasyczne kryminały (Christie), lubię także bardzo K. Reichs i jej serię, na podstawie której powstał serial "Kości". Bardzo lubię ksiązki psychologiczne i obyczajowe. Rzadko sięgam po historyczne, ale moja ulubiona literaturą jest ta dla dzieci.

[Myszkunia]

Christie też lubię i najbardziej oczywiście Poirota!

[TOMASZ32-SANCTI]

Ja polubiłem książki ks Twardowskiego. Szczególnie podobają mi sie książki pisane dla dzieci - gdy im czytam to naprawdę, nawet dorosły może wiele się z nich nauczyć. Są pisane w ciekawy sposób, prosty i przyjemny, często nawet wesoły. Podobnie książki B.Ferrero są ciekawie pisane. Gdy czytałem takie książki swoim maluchom to zastanawiałem się dlaczego kazania do ludzi nie sa w tak jasny sposób przedstawiane, więcej osób by zrozumiało sens przekazu a jakby nie patrzeć my jesteśmy jak dzieci, które cały czas potrzebują przypominania, karcenia, aby coś zrozumieć.

[Drizzt]

traszka napisał(a):Zaczęłam serię Świata Dysku Pratchetta, zachęcona przez znajomych. Jak na razie fabła średnia, ale podoba mi się jego (autora) ironia, zabawa paradoksem.

Czytam głównie klasyczne kryminały (Christie), lubię także bardzo K. Reichs i jej serię, na podstawie której powstał serial "Kości". Bardzo lubię ksiązki psychologiczne i obyczajowe. Rzadko sięgam po historyczne, ale moja ulubiona literaturą jest ta dla dzieci.

Jeśli lubisz książki psychologiczne, to polecam książkę John'a Fowles'a "Mag" - wbrew tytułowi bez ezoteryki, ale tak pokręcona, głęboka, i dająca do myślenia książka, że dopiero po drugim przeczytaniu (niebagatelne 600 stron) człowiek w pełni dostrzega niuanse sytuacji.

Polecam gorąco!

[Nicol@]

TOMASZ32-SANCTI napisał(a):Ja polubiłem książki ks Twardowskiego. Szczególnie podobają mi sie książki pisane dla dzieci

Bo nam dorosłym trzeba czasem wejść w świat dzieci, by bardziej zrozumieć świat nasz - dorosłych. A już szczególnie lektura książek ks. Twardowskiego dużo nam może wyjaśnić i pomóc w zrozumieniu tego świata.

[aga]

Ostatnio czytam książki o tematyce hmm.. psychiatrycznej. Wczoraj przeczytałam "Przerwaną lekcję muzyki", obecnie "Szklany klosz" Sylvii Plath. Obie książki warte przeczytania.

[Scott]

"Pro memoria" kard Wyszyńskiego, polecam wszystkim którzy chcą poznać historię kościoła, heroiczną walkę o jego byt w latach księdza prymasa, oraz co rzutowało na jego kształt również na chwilę obecną.

Św. Josemaria Escriva "Droga Bruzda Kuźnia"- głębokie, bardzo dobre przemyślenia i prawdy życiowe.

[Rachel]

Ostatnio czytam książki związane z patrologią..

[aga]

Literaturę psychiatryczną.

[Rachel]

Zapomniałam napisać, Poczwarka - Dorota Terakowska. Super książka. Polecam szczególnie rodzicom i rodzeństwu które w rodzinach mają dziecko zespołem Downa.

[aga]

Polecam do przeczytania "Niespokojny umysł" Jamison Kay Redfield. Książkę napisała kobieta, która cierpiąc na chorobę afektywną dwubiegunową, leczyła innych ludzi, została naukowcem w tej dziedzinie.