Myszkunia napisał(a):Religioznawstwo nie ma racji bytu. Zastanówmy się: szkoła ma uczyć i wychowywać, to jej podstawowe zadanie.
Co wniesie nauka religioznawstwa? Tylko tyle,ze dzieci czy młodzież dowiedzą się,ze istnieją różne wyznania. I na co im to?Czy to im pomoże w dalszym życiu?
A czy nadmiar wiedzy komuś zaszkodził? :mrgreen: :-k Ale po części masz rację, że niektóre przedmioty w szkole są zbędne i nie będą wiele wnosiły do życia. Popatrz jednak na to z innej strony: że wiedza, którą dzieci zdobywają może im się przydać na dalszym etapie edukacji, np na studiach lub później wybierając konkretną pracę. Motywuje i prowadzi w kierunku konkretnych zainteresowań. Dzięki wiedzy dzieci rozwijają swoje zainteresowania. Wiadomo jednak, że nie wywali się z klasy dzieci, które chciałyby uczyć sie religioznawstwa. Program jest dla wszystkich chetnych, więc to i tak jak z religią - jeśli się deklaruje, że dziecko ma sie tego uczyć to będzie chodzić, a jeśli nie to nie.
A to czy taki przedmiot wniesie coś do ich życia? Myślę, że napewno im nie zaszkodzi, po za tym jest chyba mniej stresujący niż np fizyka czy chemia, nawet powiem że jest bardziej ciekawszy - ale to już sprawa indywidualna, gdyż różne są zainteresowania u dzieci, dlatego wazne aby dzieci same znalazły coś dla siebie. Taki przedmiot może wiele pomóc w życiu, nawet w wyborze własnej drogi : można pójść do zakonu, można uczyć w szkole lub uczelniach, można pójść potem na kierunek na studiach a nawet pracować w różnych biurach turystycznych i jeździć po świecie jako przewodnik. Napewno tez taki przedmiot pomaga w patrzeniu na inne religie z róznych stron, rozróżniać to co jest religią a co jest związane z grupami wyznaniowymi zaliczanymi do sekt.
Napewno taka wiedza nie zaszkodzi a wiele pomoże. Etyka również. Bardziej byłbym za ograniczaniem programu nauczania wkonkretnych przedmiotach takich jak matematyka czy inne nauki typu fizyka, chemia a nawet historia. Jest tam wiele niepotrzebnych materiałów, które bardziej powinny być wprowadzane już w starszych klasach, nawet w szkole średniej anie podstawowej. Chodzi o ułatwienie dzieciom ukończenia szkoły a nie stresowaniem ich takim programem nauczania, który często jest też obecny na studiach.
Myślę, że część programu np z matematyki wystarczyłoby wprowadzić dopiero w szkole średniej.
No ale - każdy na to patrzy od strony własnych zainteresowań dzieci.
Jedno jest pewne: im dziecko więcej zdobywa wiedzy tym czuje sie pewniej i na dalszych etapach swojego życia będzie mogło w sposób właściwy tą wiedzę wykorzystać. Wiele zależy od wychowania i umiejętności jakie dziecko opanuje. Takie chłonięcie wiedzy pomaga potem w szukaniu konkretnego celu życia a po drodze można tą całą wiedzę wykorzystywać. Z jednego zawodu można prechodzić do innego, gdyż łatwiej jest wtedy opanowywać wiedzę, dziecko jest do tego przyzwyczajone. Zamykanie się na zdobywanie wiedzy zawęża proces rozwoju dziecka, ogranicza je i powoduje, że dziecko w starszym wieku szybko zniechęca się do dalszej nauki. Oczywiście cały program edukacji powinien być tak ułożony i tak prowadzony, aby każde dziecko mogło znaleźć coś dla siebie, cos co pozwoli iść w konkretnym kierunku, motywować do dalszego zdobywania wiedzy a nie zniechecania się. Im bardziej nakłada sie na dziecko nacisk na przedmioty z trudnym programem nauczania tym dziecko bardziej sie zniecheca a więc na wczesnych etapach nauki powinien być to program łatwy i przyjemny a także mobilizujący do dalszej nauki. Religioznawstwo jest raczej łatwym kierunkiem i można wiele dzieciom przedstawić z takiej dziedziny.
Myszkunia napisał(a):Szkoła ma przygotowywac do życia. czy chcemy teoretyków, którzy bedą w stanie wymienić różne wyznania czy tez ludzi, którzy będa kierowli się jakimiś zasadami? Oczywiście jest to pytanie retoryczne.
A kto uczy w szkołach, na uczelniach? Czy nie teoretycy? Przecież nauczyciele też musza być a do tego trzeba wiedzy i ludzi, którzy by tą wiedze przekazywali, prawda? W świecie nauki, edukacji znajdzie się miejsce dla każdego, W każdym zawodzie jest potrzebna jakas wiedza a im jest jej więcej tym lepiej.
Wiedze zawsze można wykorzystać do róznych celów. Bez teorii nie będzie też praktyki.
Czy prawnik może wykonywać swój zawód nie znając teorii? Czy strażak może wykonywać swój zawód nie znając teorii? Teoria jest potrzebna, tylko też potrzeba aby ta teoria mogła iść w parze z praktyką a aby ta praktyka była to potrzeba dawać ludziom szansę aby ją wykorzystywać we właściwym celu. Niestety obecne czasy i sytuacja w naszym kraju i nie tylko naszym bardzo ogranicza ludzkie możliwości, jednak jeśli ktoś mądrze kieruje swoim życiem lub życiem swoich dzieci to wykorzysta w taki sposób teorię aby szła ona w parze z praktyką.
A co do kierowania się zasadami to też służy wychowanie a nie tylko sama teoria. Bez dobrego przykładu nie będzie przestrzegania zasad. Potrzeba konkretnego przykładu. Poznajemy teorię i staramy sie ją wykorzystać w praktyce. NP. Mamy Dekalog, który jest zbiorem zasad obowiązujących wiernych, wierzących w Boga. Poznajemy wszystkie przykazania z Dekalogu i staramy się je wprowadzać w nasze życie. Na początku wychodzi to bardzo nieudolnie, ale jeśli opanujemy tą praktykę to będzie nam łatwiej żyć. Jeśli są jakieś zasady moralne, etyczne to też je przyjmujemy jako teorię aby potem wprowadzać je do praktyki. Jedno z drugim sie wiąże. Ale potrzeba ludzi, którzy będą się tym kierowali. Tych ludzi sami musimy przygotować do takiej praktyki a tymi ludźmi są nasze dzieci. Jeśli my sami nie będziemy dla nich przykładem i nie poprowadzimy ich we właściwym kierunku to na co można liczyć?
Nie zaczynamy wprowadzania w życie zasad moralnych od dzieci, najpierw trzeba zacząć od siebie, aby dzieci wiedziały, że to jest konkretny wzór do naśladowania. Jeśli np sami będziemy wrogo nastawieni do innych ludzi to co nam da edukacja i nauka zasad moralnych dzieci czy młodzieży? Kompletnie nic.
Po za tym można wiele kierunków skończyć i być nieuczciwym człowiekiem, krzywdzić innych a można być zwykłym szarym człowiekiem, robotnikiem i być uczciwym, żyć godnie z zasadami moralnymi.
Wiedza ma nam pomagać w życiu ale nie jest też jedynym wyznacznikiem naszego życia, nie pomoże nam w byciu dobrym człowiekiem. Tutaj potrzeba zarówno wiedzy z zakresu etyki i zasad moralnyc jak i praktyki w tym kierunku. Praktyka prowadzi nas do tego, aby postępować według określonych zasad, inaczej samo wyłożenie takich zasad to tylko puste słowa nic nie znaczące. Widać to nawet w świecie polityki, biznesu czy środowiska medialnego, estradowego. Oczywiście nie zakładam, że wszyscy sa źli, niedobrzy, pozbawieni wszelkich zasad moralnych, ale wiele jest przypadków, gdy ludzie naprawde wykształceni idą drogą, która nie wiele ma wspólnego z życiem etycznym czy moralnym.
Pozdrawiam
/
Religia w szkołach, jako podstawowy kurs ewalgelizacyjny
