Cześć. Nie mam za bardzo czasu ani ochoty na przeglądanie w dniu dzisiejszym wszystkich postów, które zostały dopisane od czasu mojej nieobecności w tym temacie, więc z góry przepraszam, jeśli to, co powiem, zostanie powtórzone
Chciałabym odnieść się tylko do jednej wypowiedzi:
Cytat:Dla mnie te wersety (ale również inne) wyraźnie mówią o tym, że Jezus i Jahwe, mają to samo zdanie na każdy temat, kierują się miłością, mają ze sobą szczególną więź, myślą w ten sam sposob (oczywiście w stosunku do Boga może to być mało trafne - myślenie w sensie.. ), ale że są oddzielnymi osobami. Czuje się z Jezusa boską moc, ale... Raczej w moich oczach jest to udzielona mu siła aniżeli jego własna natura...
Myślę, droga Gościu, że to, co nam się wydaje, co jest w naszych oczach czy "dla nas", jest mniej istotne od tego, co obiektywnie mówi na ten temat Biblia. Nikt nie twierdzi, że Jezus i Bóg Ojciec to ta sama osoba - katolicka nauka odróżnia 3 osoby - to tak na wstępie. Patrząc, co mówi Słowo Boże:
Jezus mówi o sobie wielokrotnie: Ja jestem. [por. Wj 3,14 z J 8,24 (J 8,58; 8, 28; 13,19)] To starotestamentalne Imię Boże. Podobnie w J 8,58 Jezus nie tylko mówi o sobie: "Ja jestem", ale wręcz podkreśla swoją preegzystencję, mówiąc: "zanim Abraham stał się, JA JESTEM". Odwieczność jest przymiotem Bożym. Gdyby Jezus był tylko pierwociną stworzenia, jak uczą ŚJ, powiedziałby: "stałem się, zanim stał się Abraham". Nic z tego! Jezus nie używa formy przeszłej, wskazującej na jakikolwiek początek swojej egzystencji. On po prostu "JEST".
Wiemy, że kiedy bogaty młodzieniec zapytał Jezusa o to, co ma czynić, żeby osiągnąć życie wieczne, nazwał Go "Nauczycielem DOBRYM". Jezus zwrócił mu uwagę na swoją boskość: zapytał dlaczego nazywa Go dobrym, mówiąc, że dobry jest tylko Bóg, Jeden jest Dobry. Nie powiedział jednak: idź i studiuj dalej Torę i Talmud, żeby od Dobrego uzyskać odpowiedź na pytanie skierowane do Dobrego, ale odpowiedział na jego pytanie. Poczuł się do tego, żeby odpowiedzieć na pytanie skierowane do samego Dobrego - Boga.
Wiemy również, że kiedy Tomasz mówi Mu: "Pan mój i Bóg mój", Jezus nie zaprzecza, nie oburza się, ale mówi: "uwierzyłeś, Tomaszu, bo mnie ujrzałeś. Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli". Tak! błogosławieni są ci, którzy uwierzyli w to, że Jezus jest Panem i Bogiem, choć nie widzieli.
Wychodząc od Starego Testamentu...
W Iz 9,5 (w waszym Przekładzie Nowego Świata to Iz 9,6) jest napisane:
Cytat:Albowiem Dziecię nam się narodziło,
Syn został nam dany,
na Jego barkach spoczęła władza.
Nazwano Go imieniem:
Przedziwny Doradca, Bóg Mocny,
Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju
Do kogo odnosi się ten cytat? Oczywiście, do Jezusa. Widzimy więc jasno, że nie tylko na Jego barkach spoczęła władza, czyli nie tylko jest Władcą, ale również jest nazwany Imieniem Boga Najwyższego: Bogiem Mocnym i Odwiecznym Ojcem. Nosi również Imię Przedziwnego Doradcy - Parakletos (określenie Ducha Świętego) to z gr. Ktoś wezwany do pomocy, pocieszyciel, obrońca, adwokat... Podkreślone więc jest prawdziwe bóstwo Jezusa.
Iz 7,14 mówi nam:
Cytat:Dlatego Pan sam da wam znak:
Oto Panna pocznie i porodzi Syna,
i nazwie Go imieniem Emmanuel
Emmanuel oznacza: Bóg z nami. Również w Mt 1,23 znajdujemy tego potwierdzenie i przypomnienie tej Bożej obietnicy, która właśnie się wypełniła:
Cytat:Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel, to znaczy: "Bóg z nami".
Idąc dalej tropem Starego Testamentu, spróbujmy wziąć Iz 45,23:
Cytat:Tak mówi Jahwe: Przysięgam na Siebie samego,
z moich ust wychodzi sprawiedliwość,
słowo nieodwołalne.
Tak, przede Mną się zegnie wszelkie kolano,
wszelki język na Mnie przysięgać będzie,
Spójrzmy zatem, jak spełnia się ta Boża obietnica w Jezusie Chrystusie:
Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył
i darował Mu imię
ponad wszelkie imię,
aby na imię Jezusa
zgięło się każde kolano
istot niebieskich i ziemskich i podziemnych.
I aby wszelki język wyznał,
że Jezus Chrystus jest PANEM -
ku chwale Boga Ojca.
Na czyje więc Imię zegnie się wszelkie kolano? Na Imię Boga Jedynego w Jezusie Chrystusie, jak zapowiedział w Iz, a wypełni się zgodnie z obietnicą z Flp 2, zresztą już się spełnia
Idąc dalej... Spójrzmy na Boga jako Tego, Który jest Alfą i Omegą, początkiem i końcem:
Cytat:Tak mówi Pan, Król Izraela
i Odkupiciel jego, Pan Zastępów:
Ja jestem pierwszy i Ja ostatni;
i nie ma poza Mną boga.
Jahwe nazywa Siebie pierwszym i ostatnim.
Również Zasiadający na Tronie w Ap (Obj) 21,5-7 mówi:
Cytat:I rzekł Zasiadający na tronie:
«Oto czynię wszystko nowe».
I mówi:
«Napisz:
Słowa te wiarygodne są i prawdziwe».
I rzekł mi:
«Stało się.
Jam Alfa i Omega,
Początek i Koniec.
Ja pragnącemu
dam darmo pić ze źródła wody życia.
Zwycięzca to odziedziczy
i będę Bogiem dla niego,
a on dla mnie będzie synem
I w Ap 1,7-8:
Cytat:Oto nadchodzi z obłokami,
i ujrzy Go wszelkie oko i wszyscy, którzy Go przebili.
I będą Go opłakiwać wszystkie pokolenia ziemi.
Tak: Amen.
Jam jest Alfa i Omega, mówi Pan Bóg,
Który jest, Który był i Który przychodzi,
Wszechmogący.
I uwaga uwaga, cóż za zadziwiające podobieństwo: w tej samej Księdze Objawienia św. Jana sam Jezus Chrystus mówi o Sobie [Ap (Obj) 1,17-18]:
Cytat:(Kiedym Go ujrzał,
do stóp Jego upadłem jak martwy,
a On położył na mnie prawą rękę, mówiąc
«Przestań się lękać!
Jam jest Pierwszy i Ostatni i żyjący.
Byłem umarły, a oto jestem żyjący na wieki wieków
i mam klucze śmierci i Otchłani
Jakież dziwnie podobne, prawda?
Bóg, Który był umarły, a oto jest żyjący na wieki i jest Pierwszy i Ostatni. Bóg w Osobie Jezusa Chrystusa.
Idźmy dalej tropem samego już Nowego Testamentu... Od początku Ewangelii wg św. Jana idąc, bardzo znane słowa:
Cytat:Na początku było Słowo,
a Słowo było u Boga,
i Bogiem było Słowo.
A więc wiemy, że Słowo - Logos, było Bogiem.
Z pierwszego rozdziału tej Ewangelii wiemy także, że:
Boga nikt nigdy nie widział, Ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, [o Nim] pouczył.
W Ewangelii Jana Jezus mówi także o Swojej Wszechmocy:
O cokolwiek prosić mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię. Mówi wyraźnie, że może swoją mocą spełnić wszystko, o co Go poprosimy przez moc Jego Imienia. Przydałaby się tu znajomość semickiego znaczenia pojęcia: "imię", ale mamy na tyle dużo innych argumentów na potwierdzenie Bóstwa Jezusa, że chyba nie potrzeba się nad tym rozwodzić...
Kończąc maglowanie Jana chciałabym wrócić do fragmentu z 10 rozdziału, gdzie Jezus mówił o swojej jedności z Ojcem. Jest tam napisane wyraźnie, że Owce, Uczniowie Jezusa są w ręku Ojca, a jednocześnie w Jego własnym ręku:
Cytat:Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki.
I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca.
Widzimy również w tym fragmencie Jezusa, Który jest Dawcą Życia:
Ja daję im życie wieczne.
Analogicznie Jezusa-Dawcę życia widzimy też zresztą w Jego Mowie Eucharystycznej z 6 rozdziału Ewangelii wg św. Jana (mamy tu dwie sprawy):
Pierwsza -
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
Widzimy więc jasno, że życie mamy w Ciele i Krwi Chrystusa. Widzimy również, że to Jezus wskrzesza w dniu ostatecznym swoją mocą.
I druga rzecz, która jeszcze z Jana warta jest przytoczenia w tym temacie:
Odpowiedział mu Jezus: «Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście». Rzekł do Niego Filip: «Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy». Odpowiedział mu Jezus: «Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: "Pokaż nam Ojca?"
Mamy tu więc dwa ważne aspekty: po pierwsze Jezus jest Drogą, Prawdą i Życiem. Jest Prawdą, a jak wiemy: Ojciec szuka takich czcicieli, którzy będą oddawać Mu cześć w Duchu i Prawdzie, czyli przez Jezusa Chrystusa w Duchu Świętym (Trójca Święta!). Druga ważna rzecz: Jezus mówi uczniom, że zobaczyli samego Ojca. Wprawdzie Boga nikt nigdy nie widział, jak napisał św. Jan w przytaczanym już wersecie z 1 rozdziału, ale Jednorodzony Bóg w Łonie Ojca o Nim zaświadczył. Dlatego właśnie uczniowie WIDZIELI Ojca, bo kto widzi Jezusa, widzi także i Ojca. On i Ojciec są JEDNO. Są to różne Osoby, jednej natomiast boskiej natury i równego majestatu. Wiemy także, że Jezus czynił się równym Bogu i uważał za równego Jemu. Chcieli Go nawet za to biczować, bo w oczach żydów uważał siebie samego za Boga - co zresztą potem potwierdził św. Jan. J 10,33 (tu wypowiadają się Żydzi), oraz J 5,18 (tu wypowiada się sam św. Jan -
Boga nazywał swoim Ojcem, czyniąc się równym Bogu).
Jeszcze jedno... W J 5,23 napisane jest: aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał. Mamy oddawać cześć Synowi TAK JAK Ojcu. Jeśli nie oddajemy czci Synowi, nie oddajemy jej Ojcu.
Idąc dalej ewangelicznym tropem zajrzymy do Mt 4,7, gdzie Jezus jest kuszony na pustyni. Otóż w momencie, gdy diabeł Go kusi, On odpowiada, cytując Pwt 6,16, odnosząc słowa dotyczące Boga Jahwe do Siebie samego:
Odrzekł mu Jezus: «Ale jest napisane także: Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego»
Również w Ewangelii wg św. Łukasza opisane jest uwolnienie opętanego (8,26-39). Jezus wyrzuca złe duchy, cały legion, czyli wiele. Po tym fakcie Jezus mówi do uwolnionego:
«Wracaj do domu i opowiadaj wszystko, co Bóg uczynił z tobą». I co zrobił uwolniony? Ten sam werset (39) mówi nam: Poszedł więc i głosił po całym mieście wszystko,
co Jezus mu uczynił.
Analogicznie w 17 rozdziale tej samej Ewangelii (wersety 11-19) opisana jest historia wdzięcznego Samarytanina. Jezus uzdrowił dziesięciu trędowatych, ale tylko jeden wrócił do Niego, oddając Mu pokłon (padając do stóp Jego) i dziękując Mu. Jezus skomentował to w taki sposób:
Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec.
Widzimy więc znowu, że oddanie pokłonu Jezusowi i złożenie dziękczynienia za uzdrowienie jest oddaniem chwały samemu Bogu. Znów przydałaby się wiedza biblijna, co oznacza pokłon. "Przydatny" do tego jest anioł z 19 rozdziału Objawienia św. Jana (Obj 19,10), który mówi, że tylko Bogu będzie się oddawać pokłon.
Idąc dalej tropem Nowego Testamentu możemy zobaczyć, co Apostołowie pisali o Jezusie.
W Rz 9,5 św. Paweł pisze:
Cytat:Do nich należą praojcowie, z nich również jest Chrystus według ciała, który jest ponad wszystkim, Bóg błogosławiony na wieki. Amen.
W Kol 2,9 napisane jest:
Cytat:W Nim bowiem mieszka cała Pełnia: Bóstwo, na sposób ciała
Widzimy więc wyraźnie w obu wersetach podwójną naturę Jezusa: Bóg i człowiek, Bóg, Który stał się człowiekiem. Jest tu pewna analogia do Iz 9,5 (9,6 w PNŚ), Iz 6 i Mt 1,23. To samo również widać dokładnie w Flp 2, 5-11:
Cytat:To dążenie niech was ożywia; ono też było w Chrystusie Jezusie. On, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi.
A w zewnętrznym przejawie, uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci - i to śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich i podziemnych. I aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest PANEM - ku chwale Boga Ojca.
Widzimy więc wyraźnie:
* Jezus istniał w postaci Bożej --> "On, istniejąc w postaci Bożej"
* mógł być i był na równi z Bogiem --> "nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem"
* w dziele wcielenia musiał ogołocić samego siebie, uniżyć Swoją boską godność (kenoza) --> "ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi, a w zewnętrznym przejawie uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci" --> widzimy też, że to posłuszeństwo było formą uniżenia.
Dalszy fragment o tym, że Bóg darował Mu Imię ponad wszelkie Imię i o zginaniu kolana już omawialiśmy na samym początku postu w porównaniu z fragmentem z Księgi Izajasza.
Wracając do Listu do Kolosan, zacytuję sam jego początek - myślę, że nie wymaga komentarza:
Cytat:Chcę bowiem, abyście wiedzieli, jak wielką walkę toczy o was, o tych, którzy są w Laodycei, i o tych wszystkich, którzy nie widzieli mnie osobiście, aby ich serca doznały pokrzepienia, aby zostali w miłości pouczeni, ku [osiągnięciu] całego bogactwa pełni zrozumienia, ku głębszemu poznaniu tajemnicy Boga - [to jest] Chrystusa.
W 1 Liście do Tymoteusza (2,3) napisane jest, że
ciche życie z całą pobożnością i godnością to bowiem rzecz dobra i miła w oczach Zbawiciela naszego, Boga
Podobnie w Tt 2,10 napisane jest o niewolnikach:
niech okazują zawsze doskonałą wierność, ażeby pod każdym względem stali się chlubą dla nauki naszego Zbawiciela, Boga.
Podobnie Bóstwo Jezusa wyraźnie stwierdzone jest 3 wersety dalej, w Tt 2,13:
oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa
Jakby w odpowiedzi na naukę Towarzystwa Strażnicy o Jezusie, jakoby miał być wcieleniem Archanioła Michała, List do Hebrajczyków stwierdza:
Cytat:Do którego bowiem z aniołów powiedział kiedykolwiek:
Ty jesteś moim Synem, Jam Cię dziś zrodził? I znowu: Ja będę Mu Ojcem, a On będzie Mi Synem. Skoro zaś znowu wprowadzi Pierworodnego na świat, powie: Niech Mu oddają pokłon wszyscy aniołowie Boży! Do aniołów zaś powie: Aniołów swych czyni wichrami, sługi swe płomieniami ognia. Do Syna zaś: Tron Twój, Boże na wieki wieków, berło sprawiedliwości berłem królestwa Twego. Umiłowałeś sprawiedliwość, a znienawidziłeś nieprawość, dlatego namaścił Cię, Boże, Bóg Twój olejkiem radości bardziej niż Twych towarzyszy. Oraz: Tyś, Panie, na początku osadził ziemię, dziełem też rąk Twoich są niebiosa.
Znów najpierw mowa o pokłonie od aniołów. Przypominam więc znowu Obj 19,10 i biblijny sens pokłonu.
Dalej widzimy, co Bóg Ojciec mówi do Boga - Syna: zwraca się do Niego "Boże" i "Panie".
W Mt 22,41-45 faryzeusze twierdzą, że Mesjasz jest tylko i wyłącznie Synem Dawida. Jezus stwierdza: Skoro Dawid nazywa Go Panem, to nie jest tylko jego synem, ale również Panem.
Cytat:Jeśli więc Dawid nazywa Go Panem, to jak może być [tylko] jego synem?
Nie oznacza to przekreślenia tytułu mesjańskiego, jakim jest "Syn Dawida", ale podkreśla jednocześnie panowanie Syna Dawida jako Syna Bożego.
Analogiczną sytuację spotykamy w Hbr - jeśli Bóg mówi do Jezusa: "Boże" i "Panie", to jakże Jezus może być tylko Jego ludzkim Synem? Owszem, Jezus jest Synem Bożym, ten tekst tego nie przekreśla (podobnie jak wypowiedź Jezusa z Mt 22 nie przekreśla tego, że Mesjasz jest Synem Dawida), ale wskazuje na to, że Jezus jest również prawdziwym Panem i prawdziwym Bogiem, co potwierdza sam Bóg Ojciec, tytułując Syna w ten sposób.
Skoro już się tak rozpisałam, to przytoczmy też teksty z Pisma Świętego na udowodnienie Bóstwa Ducha Świętego
A więc klasyczne Dz 5, 3-4:
Cytat:«Ananiaszu - powiedział Piotr - dlaczego szatan zawładnął twym sercem, że skłamałeś Duchowi Świętemu i odłożyłeś sobie część zapłaty za ziemię? Czy przed sprzedażą nie była twoją własnością, a po sprzedaniu czyż nie mogłeś rozporządzić tym, coś za nią otrzymał? Jakże mogłeś dopuścić myśl o takim uczynku? Nie ludziom skłamałeś, lecz Bogu».
1 Kor 3,16:
Cytat:Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was?
Rz 8,11:
Cytat:A jeżeli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, to Ten, co wskrzesił Chrystusa z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała mocą mieszkającego w was swego Ducha.
1 Kor 6,19-20:
Cytat:Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do samych siebie? Za [wielką] bowiem cenę zostaliście nabyci. Chwalcie więc Boga w waszym ciele!
O Bóstwie Ducha Świętego ciąg dalszy...
Hbr 3,7-9
Cytat:Dlatego [postępujcie], jak mówi Duch Święty: Dziś, jeśli głos Jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych jak w buncie, jak w dzień kuszenia na pustyni, gdzie kusili Mię ojcowie wasi przez wystawianie na próbę, chociaż widzieli dzieła moje przez czterdzieści lat.
Pwt 6,16
Cytat:Nie będziecie wystawiali na próbę Pana, Boga waszego, jak wystawialiście Go na próbę w Massa.
Widzimy więc wyraźnie, że Duch Święty mówi o kuszeniu Jego samego, natomiast Pwt mówi nam, że to Pan Bóg był kuszony. Wniosek jest jasny. Słowo Boże jasno stwierdza bóstwo Ducha Świętego.
Motyw kuszenia na pustyni pojawia się również w Ewangelii, co już omawialiśmy przy bóstwie Jezusa. Chcę tylko zwrócić jeszcze uwagę znów na aspekt mówiący o Trójcy Świętej: kuszony na pustyni jest Pan, Bóg, Który w Starym Testamencie "występuje" w Osobie Boga Ojca, o tym, że był wtedy kuszony, mówi także Duch Święty, a w Nowym Testamencie to Jezus jest kuszony na pustyni i również On odwołuje do Siebie ten werset z Pwt 6,16. Znów więc "kłania się" Trójca Święta.
A propos Trójcy Świętej chciałabym tylko przypomnieć (bo ufam, że
gosc12345 zna nauki, z którymi polemizuje), że Kościół katolicki zgodnie z Pismem Świętym i Tradycją naucza, że Ojciec, Syn i Duch Święty to Trzy Osoby Boskie, a więc 3 RÓŻNE OSOBY, natomiast mające TĘ SAMĄ Boską Naturę i będące RÓWNE w majestacie, co chyba wykazałam.
W Ewangelii wg św. Mateusza (28,19) czytamy o nakazie Jezusa, aby czynić uczniów, chrzcząc ich "w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego". W Kościele chrzcimy właśnie w Imię Trójcy Świętej, czego nie da się powiedzieć o organizacji ŚJ.
Z Pisma Świętego wiemy również, że w nas, w człowieku mieszka cała Trójca Święta:
1 J 4,12
Cytat:Jeżeli miłujemy się wzajemnie, Bóg trwa w nas i miłość ku Niemu jest w nas doskonała.
2 Kor 13,5
Cytat:Czyż nie wiecie o samych sobie, że Jezus Chrystus jest w was? Chyba żeście odrzuceni.
1 Kor 3,16
Cytat:Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was?
Widzimy więc, że mieszka w nas Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty.
Również Zmartwychwstanie Jezusa było dziełem całej Trójcy Świętej:
Ojca (Dz 2,32)
Cytat:Tego właśnie Jezusa wskrzesił Bóg, a my wszyscy jesteśmy tego świadkami.
Syna (J 2,19)
Cytat:Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo (w razie wątpliwości J 2,21: "On zaś mówił o świątyni swego ciała")
i Ducha Świętego (Rz 8,11)
Cytat:A jeżeli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, to Ten, co wskrzesił Chrystusa z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała mocą mieszkającego w was swego Ducha.
No, to tyle
pozdrawiam
/
Sekty /Świadkowie Jehowy/
Za sprzeciwianie się postanowieniom CK jest się wykluczanym z organizacji. CK uważa, że jest jedynym przedstawicielem woli Jahowy na ziemii i mówi świadkom, że żeby posiąść zbawienie to świadkowie muszą być bezwzględnie posłuszni organizacji. Taki kit jak napisałeś wyżej to możesz wciskać naiwnym, którzy jeszcze nie mieli kontaktu z ich nauczaniem wewnętrznym i publikacjami, ale nie komuś kto w tej tematyce siedzi dobre kilka lat. :roll:
![[Obrazek: mojuserbar.jpg]](http://img819.imageshack.us/img819/3121/mojuserbar.jpg)
![[Obrazek: 24382.jpg]](http://img.userbars.pl/122/24382.jpg)
![[Obrazek: banner7.jpg]](http://www.egzorcyzmy.katolik.pl/baner/banner7.jpg)
