Hermon napisał(a):24 sierpnia uczestniczylam we Mszy św., lektor czytał Ewangelię i zostalo we mnie to jedno slowo ,,chodź". Nie wiem dokladnie dlaczego akurat to ,,chodź" nie daje mi spokoju? Przypuszsczam, ale chce to od kogos uslyszec.

Cytat:"I odchodząc stamtąd, ujrzał Jezus człowieka, siedzącego przy cle, imieniem Mateusz, i rzekł do niego: Pójdź za mną. A on wstał i poszedł za nim."

Cytat:"Nie każdy, kto do mnie mówi: Panie, Panie, wejdzie do Królestwa Niebios; lecz tylko ten, kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie."

Offca napisał(a):Mnie za każdym razem przy czytaniu tego fragmentu Ewangelii, polecenie "Pójdź za mną" oraz natychmiastowa reakcja celnika "wstał i poszedł" długo pozostają w pamięci i refleksji. To jeden z fragmentów, które mocniej do mnie przemawiają.

Cytat:Gorzej, jak ktoś ma siłę jedynie zginąć.

Ks.Marek napisał(a):Teraz jest czas działania. Nie ma chwili do stracenia.

Cytat:,,(...) weź udział w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii według mocy Boga!"
2Tm 1;8

• 22,1 A Jezus znowu w przypowieściach mówił do nich:
• 22,2 Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi.
• 22,3 Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść.
• 22,4 Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę: woły i tuczne zwierzęta pobite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę!
• 22,5 Lecz oni zlekceważyli to i poszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa,
• 22,6 a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy [ich], pozabijali.
• 22,7 Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić.
• 22,8 Wtedy rzekł swoim sługom: Uczta wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni.
• 22,9 Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie.
• 22,10 Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala zapełniła się biesiadnikami.
• 22,11 Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka, nie ubranego w strój weselny.
• 22,12 Rzekł do niego: Przyjacielu, jakże tu wszedłeś nie mając stroju weselnego? Lecz on oniemiał.
• 22,13 Wtedy król rzekł sługom: Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
• 22,14 Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych.
• 22,15 Wtedy faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Go w mowie.
  

Ks.Marek napisał(a):EWANGELISTA MATEUSZ napisał

• 22,1 A Jezus znowu w przypowieściach mówił do nich:
• 22,2 Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi.
• 22,3 Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść.
• 22,4 Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę: woły i tuczne zwierzęta pobite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę!
• 22,5 Lecz oni zlekceważyli to i poszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa,
• 22,6 a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy [ich], pozabijali.
• 22,7 Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić.
• 22,8 Wtedy rzekł swoim sługom: Uczta wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni.
• 22,9 Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie.
• 22,10 Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala zapełniła się biesiadnikami.
• 22,11 Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka, nie ubranego w strój weselny.
• 22,12 Rzekł do niego: Przyjacielu, jakże tu wszedłeś nie mając stroju weselnego? Lecz on oniemiał.
• 22,13 Wtedy król rzekł sługom: Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
• 22,14 Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych.
• 22,15 Wtedy faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Go w mowie.
  

Wszyscy w Chrystusie powołani jesteśmy do Nieba. Wybraństwo zaś dotyczy tych, którzy na powołanie odpowiadają, chcąc współpracować z łaską Pana.