Rysiob napisał(a):Ja "HP" nie czytałem i prędko nie będę czytał, bo mam inne lepsze książki na głowie. Bóg nie musi być obecny w sposób dosłowny w powieści, ale dobrze by było, żeby taka książka jak HP, która ma ogromny potencjał medialny, popierała tworzenie świata za pomocą dobra, nie zła. A co tam widzimy? Zło niszczy się złem, a główny początkowo szlachetny bohater po prostu staje się zwyrodnialcem równie nic nie wartym co główny "zły".

duszyczka napisał(a):Człowieku jak mozesz mówic tak o książce lolek harry i zło normalnie wsciekłam się strasznie w tym momencie na ciebie czemu nie było mnie przz 2 tygodnie HP jest do końca dobrym bohaterem broni dobra!!!!!!!

Cytat:Znajomy opowiadał, że parę dni temu oprócz niego na kinowym seansie z czwartym odcinkiem przygód Harrego Pottera były same dziesięciolatki. Oglądały rytualne obcinanie ręki, ofiarę z krwi Harrego, sataniczny ryt „wcielania” zła.

Cykl przygód Harrego Pottera nie jest baśnią, nie jest nawet nowoczesną bajką, bo książki te wzmacniają naturalny i rozwojowy egoizm i subiektywizm dziecka, dowartościowują i utrwalają pierwotne dziecięce odruchy.

Harry pokonuje przeszkody przy pomocy magii, która jest zewnętrzna wobec niego. Nie ponosi żadnych kosztów zdobywania nadnaturalnych mocy.

W klasycznych bajkach i baśniach czarnoksiężnicy i czarownice są jednoznacznie postaciami zła, a bohater uwalnia się spod ich wpływu doskonaląc swe męstwo, odwagę, współczucie. Rozwija się duchowo. W książkach Rowling czarownicy są pozytywnymi postaciami.

Stosunek do magii jest w Harrym Potterze źródłem wartościowania człowieka. Autorka uczy dzieci odwracania się od odmienności. Albo jesteś czarownikiem albo mugolem. Albo jesteś cool, albo spadaj. Rudy, słaby, niebogaty, gruby - czy dzieciaki uczą się w tych książkach empatii i wrażliwości dla odmienności?

Dzieci słyszą od Joanny Rowling to, co jest im wygodne. Rowling nie kocha dzieci. Chce na nich zarabiać. Pisze to co chcą przeczytać, nie obchodzi ją, że wzmacnia ich infantylizm.

Hogwart, szkoła magii i czarów, jest zamkniętym światem przemocy i grozy, klątw i rzucania uroków, ofiar krwi i obrzydliwości. W klasycznych bajkach i baśniach zło i przemoc istniały. Ale były odrzucane i przezwyciężane. Tu są środowiskiem bohatera. Obrazem świata.

Z tomu na tom widać coraz wyraźniej pokrewieństwo Harrego z Voldemortem, uosobieniem zła. Ich różdżki są bliźniacze. Łączy ich rozumienie mowy węży oraz krew Harrego. W tomie V Harry zostaje opętany przez Voldemorta, co prowadzi do zniszczenia jego osobowości. W największym bólu czuje ekstatyczną radość.

Harry Potter wbrew zręcznie prokurowanym pozorom nie walczy ze złem. Jest jego częścią. Walczy z zagrażającymi mu wysłannikami zła nieetycznymi metodami. Często kłamie, jest egoistą, nie odczuwa w związku z tym wyrzutów sumienia. Nigdy nie jest karany za przekroczenie reguł panujących w szkole. Lektura tych książek pozbawia małego czytelnika umiejętności rozróżniania dobra i zła.

Świat przedstawiany jest w książkach Joanny Rowling jako rzeczywistość bez wyjścia, którą tylko można zdobywać. Brak w nim nadziei. Brak wymiaru pozytywnego, transcendentnego. To co ponadnaturalne jest wyłącznie demoniczne, związane ze sferą magii. Boskie symbole są zdeformowane.

Wartości (przyjaźń, ofiara) jawią się w tym kontekście jako przynęta dla młodego, niewinnego czytelnika. Temat ofiary śmierci matki Harrego na paru tysiącach stron zajmuje mniej niż dwie strony. Miłość nie istnieje w potterowskim świecie i nie można jej doświadczyć.

duszyczka napisał(a):a co do religijnosci mój drogi to nie wszycy to chrześcijanie A i czytałam gdzies artykuł że własnie dlatego nie ma tam religijności bo czytaja to ludzie na całym swiecie a nie tylko chrzescijanie

Cytat:I w swoim czarodziejskim kociołku Rowling przygotowała fantastyczny napój, który zachęca zarówno dzieci, jak i rodziców do czytania książek. Czyż nie jest to prawdziwa magia?

duszyczka napisał(a):a co do religijnosci mój drogi to nie wszycy to chrześcijanie A i czytałam gdzies artykuł że własnie dlatego nie ma tam religijności bo czytaja to ludzie na całym swiecie a nie tylko chrzescijanie No i co z tego że poglądałes jakies tam filmiki wiesz ile w nich jest ze 2% książki nie wiele więc moze sie ie wypowiadaj jesli nie jestes za dobry w temacie

Rysiob napisał(a):Ja "HP" nie czytałem i prędko nie będę czytał, bo mam inne lepsze książki na głowie. Bóg nie musi być obecny w sposób dosłowny w powieści, ale dobrze by było, żeby taka książka jak HP, która ma ogromny potencjał medialny, popierała tworzenie świata za pomocą dobra, nie zła. A co tam widzimy? Zło niszczy się złem, a główny początkowo szlachetny bohater po prostu staje się zwyrodnialcem równie nic nie wartym co główny "zły".

duszyczka napisał(a):bzdet Rysia czy jak mu tam!!!!

Wiem o czym jest temat bo sama go zakładałam

Rysiob napisał(a):ha, tak ciężko spojrzeć na kilka linijek do góry, jakiego mam nicka, co? :wink:

Rysiob napisał(a):ile ty masz lat? Szesnaście?

Rysiob napisał(a):weź się nie unoś gniewem

Rysiob napisał(a):Nawet prymitywny Spider-man 3 ma fabułę tak skonstruowaną - bohater rozumie, że zabijając niczego nie naprawi, tylko pogorszy.

Rysiob napisał(a):Przeczytaj i zastanów się zanim napiszesz, bo mam wrażenie, że chętnie byś mnie zlikwidowała

Cytat:Niczego nie chcę teraz zdradzać, lecz mogę powiedzieć, że książki będą stawały się coraz mroczniejsze...

Cytat:Książki te pomagają dzieciom zrozumieć, że słaby, idiotyczny Syn Boży jest żywym dowcipem, który będzie skompromitowany, gdy nadejdzie deszcz ognia

Cytat:Książka o Harrym Potterze jest fajna ponieważ uczy magii. Pokazuje jak można mieć władzę na ludzi używając magii. Chciałbym zrobić kurs czaru Cruciatus żeby zadać ból mojemu nauczycielowi, który dał mi złą notę

Cytat:Wierzyłem we wszystko co nauczyłem się w niedzielnej szkole. Ale Harry Potter pokazał mi że magia jest czymś co mogę się teraz nauczyć i używać to, i że Biblia jest zrobiona z samych nudnych linijek

Cytat:"Niekiedy książki i filmy pełne są obrazów, które mają za zadanie poruszyć, wstrząsnąć. Najnowsza książka J. K. Rowling jest nie tylko pełna magii, w tym czarnej, ale również pozostawia dziecko z poczuciem tragicznej straty, której się nie spodziewało. Wyraziste sceny przemocy i upiorne obrazy mogą doprowadzić do emocjalnego rozchwiania, a skutkiem tego może być nie rozróżnienie fikcji od rzeczywistości."

duszyczka napisał(a):wiem ale harry wie ze jeśli zabije Voldemorta zapanuje dobro :aniol:

duszyczka napisał(a):tak szesnascie pszeszkadza Panu?????? Pszepraszam pana pan ma 18

Rysiob napisał(a):Zabicie kogoś nie jest rozwiązaniem dobrym. Bo jeżeli Harry zabije Voldemorta to stanie się taki jak on - bezwzględny. "Zło dobrem zwyciężaj"

Cytat:1. W każdym kolejnym tomie coraz bardziej staje się widoczne podobieństwo Harrego do Voldemorta, który jest uosobieniem zła. W tomie piątym Harry zostaje opętany przez Voldemorta, co prowadzi do zniszczenia jego osobowości.

nieania napisał(a):2. Świat ludzi jest poniżany, świat czarodziejów i czarownic gloryfikowany.

nieania napisał(a):3. Czytelnik jest konsekwentnie pozbawiany umiejętności odróżniania dobra od zła. Dokonuje się to przez emocjonalną manipulację i intelektualny zamęt.

nieania napisał(a):4. Rodzice Harry'ego Pottera zostali zamordowani. Chłopak uczy się, że wszyscy dorośli są beznadziejni, i w końcu, używając magii, przekonuje swoje środowisko, że świat ludzi przeciętnych jest obrzydliwy.

nieania napisał(a):5. Rolę idoli spełniają prawdziwe postacie takie jak Nicolas Flamel: niebezpieczny okultysta.

duszyczka napisał(a):W 7 książce się wszytko wyjaśnia Pewnie nie chcecie abym ją zdradzała ale oki Hary jest jednym z Horkuksów i dlatego jest węzoustny i te inne pozdobieństwa do Toma

duszyczka napisał(a):Popatrz tez jak mugole traktuja czarodzieji

duszyczka napisał(a):Nie mam takiego zdania na ten temat

duszyczka napisał(a):Nie wiedziałam o tym i się przyznaje ale ile było o tym Flamelu??? Mało nawet nie pół książki Ale nie był w tym temacie powiązany z okultyzmem

nieania napisał(a):A skąd wiesz, co będzie w kolejnych książkach...?

nieania napisał(a):No właśnie patrzyłam, jak czytałam.

nieania napisał(a):o jeszcze raz dokładnie przeczytaj cz.1 zastanawiając się co i jak jest ukazane.

nieania napisał(a):Co za różnica ile tego jest, ale jest. Poza tym, gdyby było więcej, to gdzie by było miejsce dla innych okultystów, bo było ich więcej. Czy on nie był powiązany z okultyzmem... hmm ciężko powiedzieć, ale wiele, fragmentów które opisują prawdziwe działania okultystyczne. Czytelnik wchodzi mimowolnie i podświadomie w okultyzm sam o tym nie wiedząc, a za idola ma Flamela - okultystę, da się to połączyć.

nieania napisał(a):mimo że ją kiedyś lubiłam...

duszyczka napisał(a):7 przeczytałam a kolejnych nie bedzie

duszyczka napisał(a):Jak bycś chciał to wiedziec bo i tak nie czytałeś tych wspaniałych książek

Rysiob napisał(a):Jeżeli w siódmej części pozamykano wszystkie wątki, to może nie być czego kontynuować. Ale jeżeli nie, no to wszystko się może zdarzyć Pisarzowi ręki nie odetnie wydawca, jeżeli napisze kolejną część (w końcu zabijać kurę znoszącą złote jajka to zabijać własne interesy ).

Rysiob napisał(a):Wspaniałe może i są dla określonej grupy odbiorców. Oczywiście mam na względzie to, że jest to seria książek dla młodzieży, a więc językowo i fabularnie ma być w miarę prosto i zrozumiale.

Może to, co teraz napiszę będzie dość dziwne, ale trudno. Otóż, wiele osób narzeka na szkolne lektury, podając bardzo prymitywne argumenty - "bo nudne", "bo niezrozumiałe", "bo staroświeckie"... Obserwuję na zachowaniach młodszych względem mnie rocznikach, że takie dzieci (powiedzmy klasa szósta sp) przeczytawszy jedną książkę (czasami nawet tylko fragmentami) rzucają ją w kąt i pędzą do czegoś lżejszego. Czyli czegoś, co jest skonstruowane pod ich ciekawość. Tak przecież powstał HP - aby zainteresować młodego czytelnika. Ale wracając do problemu - po odrzuceniu klasyki literatury taki dzieciak jak pójdzie do gimnazjum (a potem do liceum) może jechać tylko na streszczeniach i ściągach, czego nie popieram, a nawet w przyszłości będę zabraniał.

Ja wiem, że stara polszczyzna może być trudna; że mało interesujące wydaje się to, jak żyli chłopi w XIX wieku (patrz: Reymont); ale są książki, które niosą za sobą ponadczasowe wartości i stanowią źródło informacji o epoce, dlatego po prostu trzeba je znać. Wbrew pozorom można zakochać się w klasycznej literaturze, tylko trzeba mieć wiedzę. Tak, kochani - wiedzę. O czym? O epoce, filozofii, prasie, nurtach... dużo tego jest, ale naprawdę warto. Bo z takim przygotowaniem lektury czyta się z przyjemnością - człowiek zauważa wiele kontekstów i szczegółów. A streszczenie tego nie poda, bo to zbyt szczegółowe. Streszczenia zabijają smak lektur - po co jeść tabletki z witaminami, jak można zjeść bananika czy jabłko ? Denerwuje mnie zachowanie uczniów na zasadzie - przeczytam streszczenie, zdam maturę i dostanę się na wymarzone studia (humanistyczne). Jeżeli nawet taki plan się powiedzie, to na studiach taka osoba dostanie niezłego kopniaka w cztery litery

Do czego zmierzam? Otóż do tego, że martwi mnie to, że młodzież w większości nie czyta tego, co wartościowe, tego, co trzeba znać, by mówić o sobie "człowiek wykształcony" (nawet jeżeli ktoś skończy edukację tylko na LO). Nie neguję używek typu HP (bo tak to trzeba nazwać), ale niech na czytaniu fantastyki nie cierpi podstawowy zasób wiedzy o klasyce. Amen