Jak przygotować świadectwo? - Wersja do druku +- Forum Ewangelizacyjne e-SANCTI.net (http://e-sancti.net/forum) +-- Dział: Ewangelizacja (/forumdisplay.php?fid=8) +--- Dział: Krótkie Świadectwa (/forumdisplay.php?fid=16) +--- Wątek: Jak przygotować świadectwo? (/showthread.php?tid=3485) Strony: 1 2 |
Jak przygotować świadectwo? - Talmid - 25-04-2008 09:58 [center]DOBRE ÅWIADECTWO ZNACZY KERYGMATYCZNE[/center] [center][/center] Gdy czÅowiek otworzy siÄ na BoÅ¼Ä ÅaskÄ, wówczas jego serce przepeÅnione jest miÅoÅciÄ radoÅciÄ i BoÅ¼Ä obecnoÅciÄ . Natychmiast rodzi siÄ spontaniczna chÄÄ podzielenia siÄ tym z innymi. Osobiste Åwiadectwo jest dzieleniem siÄ tym, co Bóg uczyniÅ i czyni w moim życiu. WiÄcej ludzi przyszÅo do Jezusa poprzez osobiste Åwiadectwo, niż na skutek innych dziaÅaÅ. Dlaczego? - Ponieważ dotyka ono prawdziwego życia ludzi i pokazuje, że Jezus Chrystus może je zmieniÄ. Dobre Åwiadectwo kerygmatyczne winno byÄ podsumowaniem planu zbawienia, jako że Bóg czyni z każdym z nas to, co chce uczyniÄ ze wszystkimi. Kiedy uda nam siÄ wyeksponowaÄ tÄ prawdÄ, ewangelizowany ujrzy w tym różne punkty czy etapy swej wÅasnej historii zbawienia. Åwiadectwo nie powinno byÄ natomiast, życiorysem czy opowiadaniem o swoich osobistych przeżyciach, odczuciach itd. Dobre Åwiadectwo powinno skÅadaÄ siÄ z czterech czÄÅci: 1 Przed spotkaniem Jezusa [center][/center] Jacy byliÅmy i jak bardzo potrzebowaliÅmy zbawienia. Tu akcentuje siÄ nasze życie z dala od Pana oraz to, jak uÅożyÅ On tÄ drogÄ, aby nas spotkaÄ. Należy unikaÄ bardzo szczegóÅowego przedstawiania wszystkich grzechów, które popeÅniliÅmy oraz nie podawaÄ danych personalnych naszych bliźnich, którzy w nich uczestniczyli. Jednak również nie należy mówiÄ ogólnikami typu "byÅem wielkim grzesznikiem" lub "moje życie byÅo dalekie od Pana". Ta czÄÅÄ ma stanowiÄ swoisty kontrast wobec czÄÅci po spotkaniu z Jezusem, aby zmiana naszego życia byÅa dobrze widoczna. Powinna ona zajÄ Ä mniej wiÄcej jednÄ trzeciÄ Åwiadectwa. Elementy historii zbawienia, które trzeba ukazaÄ w tej czÄÅci: - Bóg mnie ukochaÅ⦠- Lecz ja nie doÅwiadczaÅem tego z powodu mojego grzechu⦠- A mimo to On by ze mnÄ â¦ 2 Osobiste spotkanie z Jezusem. [center][/center] Tu przedstawiamy, co siÄ zdarzyÅo i jak przyjÄliÅmy zbawienie Jezusa. Dobrze jest podaÄ datÄ tego wydarzenia, opisaÄ miejsce i okolicznoÅci w jakim miaÅo ono miejsce.Ta czÄÅÄ powinna zajÄ Ä mniej wiÄcej jednÄ trzeciÄ Åwiadectwa. Elementy historii zbawienia, które trzeba ukazaÄ w tej czÄÅci: - Aż do chwili, gdy osobiÅcie spotkaÅem Chrystusa⦠- Który umarÅ przez mój grzech i daÅ mi Nowe Å»ycie⦠- DoÅwiadczyÅem tego, gdy uwierzyÅem i nawróciÅem siÄ⦠- WyznajÄ c Jego jako mojego osobistego Zbawiciela⦠- I Pana caÅego mego życia⦠3 Po spotkaniu z Jezusem [center][/center] Przemiana tego, co wymieniliÅmy w pierwszym punkcie. Nie przedstawiamy siebie jako ludzi doskonaÅych, lecz jako zwykÅych Åwiadków, w których Bóg zapoczÄ tkowaÅ swe zbawcze dzieÅo. Zwracamy uwagÄ na te aspekty, w których już doÅwiadczyliÅmy zbawienia, przyniesionego przez Jezusa. Szczególnie należy zwróciÄ uwagÄ na nasze życie we wspólnocie chrzeÅcijaÅskiej i jakie owoce ono przynosi dla nas osobiÅcie. Trzeba też pokazaÄ w jaki sposób sÅużymy obecnie bliźnim pokazujÄ c w ten sposób przemianÄ naszego wczeÅniejszego egoistycznego myÅlenia. Nie należy też zapominaÄ o tym czego doÅwiadzczyliÅmy od Boga. PrzykÅadowo można tu wymieniÄ uzdrowienia duchowe, psychiczne i fizyczne, poczucie opieki, bezpieczeÅstwa, miÅoÅci i przyjaźni. Ta czÄÅÄ powinna zajÄ Ä mniej wiÄcej jednÄ trzeciÄ Åwiadectwa. Elementy historii zbawienia, które trzeba ukazaÄ w tej czÄÅci: - On dal mi nowe życie przez swojego Ducha⦠- A teraz żyjÄ w rodzinie Bożej⦠4 ZachÄta. Åwiadectwo zawsze winno koÅczyÄ siÄ zachÄtÄ : JeÅli uczyniÅ to we mnie, może to uczyniÄ i w tobie. Pan chce uczyniÄ to również w twoim życiu" Poniżej podaje w jaki sposób Åwiadectwo PawÅa przed AgrypÄ i Å»ydami ( Dzieje Apostolskie 22 i 26) wpisujÄ siÄ w powyższy projekt. Åwiadectwo to może stanowiÄ wzór dla Twojego osobistego Åwiadectwa. 1 Przed spotkaniem Jezusa " PrzeÅladowaÅem tÄ drogÄ, gÅosujÄ c nawet za karÄ Åmierci, wiÄ Å¼Ä c i wtrÄ cajÄ c do wiÄzienia mÄżczyzn i kobiety, co może poÅwiadczyÄ zarówno arcykapÅan, jak caÅa starszyzna. Od nich otrzymaÅem też listy do braci i udaÅem siÄ do Damaszku z zamiarem uwiÄzienia tych, którzy tam byli, i przyprowadzenia do Jerozolimy dla wymierzenia kary" "Panie, oni wiedzÄ , że zamykaÅem w wiÄzieniach tych, którzy wierzÄ w Ciebie, i biczowaÅem w synagogach, a kiedy przelewano krew Szczepana, Twego Åwiadka, byÅem przy tym i zgadzaÅem siÄ, i pilnowaÅem szat jego zabójców". 2 Osobiste spotkanie z Jezusem. " W drodze, gdy zbliżaÅem siÄ do Damaszku, nagle okoÅo poÅudnia otoczyÅa mnie wielka jasnoÅÄ z nieba. UpadÅem na ziemiÄ i posÅyszaÅem gÅos, który mówiÅ do mnie: "Szawle, Szawle, dlaczego Mnie przeÅladujesz?" "Kto jesteÅ, Panie?" - odpowiedziaÅem. RzekÅ do mnie: "Ja jestem Jezus Nazarejczyk, którego ty przeÅladujesz".Towarzysze zaÅ moi widzieli ÅwiatÅo, ale gÅosu, który do mnie mówiÅ, nie sÅyszeli. PowiedziaÅem wiÄc: "Co mam czyniÄ, Panie?" A Pan powiedziaÅ do mnie: "WstaÅ, idź do Damaszku, tam ci powiedzÄ wszystko, co masz czyniÄ". Ponieważ zaniewidziaÅem od blasku owego ÅwiatÅa, przyszedÅem do Damaszku prowadzony za rÄkÄ przez moich towarzyszy." 3 Po spotkaniu z Jezusem "Niejaki Ananiasz, czÅowiek przestrzegajÄ cy wiernie Prawa, o którym wszyscy tamtejsi Å»ydzi wydawali dobre Åwiadectwo, przyszedÅ, przystÄ piÅ do mnie i powiedziaÅ: "Szawle, bracie, przejrzyj!" W tejże chwili spojrzaÅem na niego, on zaÅ powiedziaÅ: "Bóg naszych ojców wybraÅ ciÄ, abyÅ poznaÅ Jego wolÄ i ujrzaÅ Sprawiedliwego i Jego wÅasny gÅos usÅyszaÅ. Bo wobec wszystkich ludzi bÄdziesz ÅwiadczyÅ o tym, co widziaÅeÅ i sÅyszaÅeÅ. Dlaczego teraz zwlekasz? Ochrzcij siÄ i obmyj z twoich grzechów, wzywajÄ c Jego imienia!" [...] "Idź - powiedziaÅ do mnie - bo Ja ciÄ poÅlÄ daleko, do pogan"»." "Temu widzeniu z nieba nie mogÅem siÄ sprzeciwiÄ, królu Agryppo! Lecz nawoÅywaÅem najprzód mieszkaÅców Damaszku i Jerozolimy, a potem caÅej ziemi judzkiej, i pogan, aby pokutowali i nawrócili siÄ do Boga, i peÅnili uczynki godne pokuty. Z tego powodu pochwycili mnie Å»ydzi w ÅwiÄ tyni i usiÅowali zabiÄ. Ale z pomocÄ BoÅ¼Ä Å¼yjÄ do dzisiaj i dajÄ Åwiadectwo maÅym i wielkim, nie gÅoszÄ c nic ponad to, co przepowiedzieli Prorocy i Mojżesz że Mesjasz ma cierpieÄ, że pierwszy zmartwychwstanie, że gÅosiÄ bÄdzie ÅwiatÅo zarówno ludowi, jak i poganom»." 4 ZachÄta. "DaÅby Bóg, aby prÄdzej lub później nie tylko ty, ale też wszyscy, którzy mnie dzisiaj sÅuchajÄ , stali siÄ takimi, jakim ja jestem, z wyjÄ tkiem tych wiÄzów»." Åwiadectwo powinno byÄ zawsze dostosowane do jego odbiorcy. Inny zatem bÄdzie jÄzyk Åwiadectwa skierowany do mÅodzieży, a inny do osób starszych. Ogólnie jednak należy unikaÄ sformuÅowaÅ typowych dla danego ruchu typu "Jezusa spotkaÅem na REO", nawet jeÅli mówimy je na spotkaniu wspólnotowym, bo przecież może siÄ na nim znaleźÅÄ ktoÅ kto jest pierwszy raz i nic nie zrozumie. Należy też unikaÄ typowo teologicznych sformuÅowaÅ typu"srtruktury eklezjalne" itd. Należy mówiÄ wspóÅczesnym prostym jÄzykiem zrozumiaÅym dla sÅuchaczy. Dobrze jest umieÅciÄ jeden lub kilka cytatów biblijnych. Warto jest skupiÄ siÄ na jakimÅ gÅownym motywie, a nie opowiadaÄ od razu caÅe życie. Åwiadectwo uzdrowienia. Jest to szczególny i bardzo czÄsty typ Åwiadectwa dlatego omówiÄ go oddzielnie. Dobre Åwiadectwo uzdrowienia powinno byÄ skonstruowane wg nastÄpujÄ cego schematu. 1 ByÅem chory Tutaj naależy krótko powiedzieÄ na co siÄ cierpiaÅo. Wystarczy wymieniÄ nazwÄ chroby. Nie należy podawaÄ jej dokÅadnego przebiego. JeÅli choroba jest rzadko spotykana należy powiedzieÄ na czym ona polega. Opisy cierpieÅ zwiÄ zanych z chorobÄ też sÄ nie wskazane, boo mogÄ zniechÄciÄ do dalszego sÅuchania co wrażliwszych sÅuchaczy. Należy podaÄ jak dÅugo choroba trwaÅa oraz rokowania lekarzy co do wyleczania. PrzkÅadowo - ChorowaÅem na krÄgosÅup przez piÄc lat w wyniku obrażeÅ doznanych w wypadku samochodowym Nie mogÅem chodziÄ o wÅasnych nogach poruszaÅem siÄ na wózku inwalidzkim. Lekarze nie dawali żadnych szans na wyleczenie.. 2 Jezus mnie uzdrowiÅ Dobrze jest podaÄ datÄ tego wydarzenia, opisaÄ miejsce i okolicznoÅci w jakim miaÅo ono miejsce. PamiÄtajmy, że to Jezus jest podmiotem tej wypowiedzi. PrzykÅadow ZostaÅem przywieziony na modlitwÄ o uzdrowini/data miejsce/ i Jezus mnie uzdrowiÅ 3 Jestem zdrowy Tu opisujemy obecny stan zdrowia i korzyÅci, które z tego wyniknÄÅy ze szczególnym uwzglÄdnieniem przemiany duchowej jaka siÄ w nas dokonaÅa. PrzykÅadowo - Obecnie nie mam żadnych problemów z krÄgosÅupem. MogÄ chodziÄ na wÅasnych nogach Jezus uzdrowiÅ nie tylko moje nogi, ale również mojÄ duszÄ, CieszÄ siÄ, że znalazÅem swoje miejsce we wspólnocie wierzÄ cych, gdzie mogÄ wzrastaÄ w miÅoÅci i przyjaźni braterskiej. 4 ZachÄta. Jezus uzdrowiÅ mnie może również uzdrowiÄ Ciebie. On ma wÅadzÄ nad wszystkimi chorobami. OczywiÅcie na tym schemacie można zbudowaÄ również Åwiadectwo uwolnienia i każdej innej okolicznoÅci naszego życia. Trzy cechy charakterystyczne Åwiadectwa kerygmatycznego: RKS [center]Radosne[/center] [center][/center] Ewangelia to, zwiastowanie wielkiej radoÅci: Lecz anioÅ rzekÅ do nich: «Nie bójcie siÄ! Oto zwiastujÄ wam radoÅÄ wielkÄ , która bÄdzie udziaÅem caÅego narodu: 11 dziÅ w mieÅcie Dawida narodziÅ siÄ wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. (Åukasz 2, 10) Nie może byÄ skutecznie przekazywana inaczej jak tylko z radoÅciÄ , która napeÅniaÅa samego Jezusa: W tej wÅaÅnie chwili Jezus rozradowaÅ siÄ w Duchu ÅwiÄtym i rzekÅ: «WysÅawiam CiÄ, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryÅeÅ te rzeczy przed mÄ drymi i roztropnymi, a objawiÅeÅ je prostaczkom.(Åukasz 10, 21) i ApostoÅów: "A wy, przyjmujÄ c sÅowo poÅród wielkiego ucisku, z radoÅciÄ Ducha ÅwiÄtego, staliÅcie siÄ naÅladowcami naszymi i Pana" (1 Tes 1, 6) "Piszemy to w tym celu, aby nasza radoÅÄ byÅa peÅna".(1J 1,4) Åwiadectwo winno byÄ otoczone atmosferÄ radoÅci, winien mu towarzyszyÄ uÅmiech, ogieÅ sÅów i przekonanie w spojrzeniu. RadoÅÄ jest pierwszym znakiem tego, kto znalazÅ ukryty skarb. To winno byÄ jawne i tak zaraźliwe, by zapraszaÅo również ewangelizowanego do zdobycia go. OczywiÅcie, nie chodzi o radoÅÄ biorÄ ca siÄ z braku problemów, lecz o âradoÅÄ w Panu, która jest nasza ostojÄ â (zob. Ne 8, 10) [center]Krótkie[/center] [center][/center] Dobre Åwiadectwo koncentruje siÄ na tym, co podstawowe dla zbawczego dzieÅa Boga, bez wchodzenia w przypadkowe czy skomplikowane szczegóÅy. DÅugie opowiadania mÄczÄ , ponieważ traci siÄ fundamentalne nastawienie. Niekoniecznie trzeba opowiadaÄ caÅe życie, wystarczy jedynie to, co pozostaje w bezpoÅredniej relacji z nawróceniem. Sytuacje grzechu (szczególnie, kiedy wciÄ gajÄ innych) winny byÄ traktowane z delikatnoÅciÄ i rozwagÄ . Nie należy wskazywaÄ osób, które mogÅyby byÄ w jakiÅ sposób dotkniÄte tym, co siÄ opowiada. Typowe Åwiadectwo kerygmatyczne pisane powinno zawieraÄ okoÅo 100 sÅów, a mówione powinno trwaÄ okoÅo 3 min. Należy je w domu przeÄwiczyÄ i zmierzyÄ czas. [center]Skoncentrowane na Chrystusie.[/center] [center][/center] Åwiadectwo nie koncentruje siÄ na tym, kto je wygÅasza, aby inni go podziwiali, lecz na samym Chrystusie i na Jego zbawczym dziele. Najlepszym przykÅadem jest tu Maryja Panna, która wykrzyknÄÅa: âwielkie rzeczy uczyniÅ mi WszechmogÄ cyâ. Na koÅcu swej wypowiedzi oddaje uznanie i chwaÅÄ samemu Bogu: âÅwiÄte jest Jego imiÄâ (Åk 1, 49). Zaimek osobowy osoby pierwszej, >>ja<<, nie powinien wystÄpowaÄ prawie wcale: nie mówimy: âja uczyniÅem, ja zmieniÅem, ja jestem, ja mamâ. Ulubione zdanie powinno brzmieÄ raczej: âPan mnie⦠Pan mnie zbawiÅâ¦, umiÅowaÅ, daÅ mi swego Duchaâ itd. Warto również przygotowaÄ jakieÅ gesty, które wzmocniÄ siÅÄ oddziaÅywania naszego Åwiadectwa. Na stronie internetowej można dodaÄ obrazki lub zdjÄcia i stosowne emotki oraz pokolorowaÄ tekst w odpowiednich miejscach, aby w ten sposób wzmocniÄ efekt radoÅci. To co podaÅem to pewien schemat jednak każde Åwiadectwo powinno byÄ przedewszystkim autentyczne i kreatywne. WidziaÅem i sÅyszaÅem wiele Åwiadectw napisanych wg tego schematu i niestety byÅy schematyczne, a zatem nieprzekonujÄ ce. A Åwiadectwo powinno zaciekawiÄ, zaintrygowaÄ, zachÄciÄ do wÅasnych poszukiwaÅ. Nie powinno wiaÄ z niego nudÄ i wyuczonymi formuÅkami. Trzeba tu znaleźÅÄ zÅoty Årodek miÄdzy schematem, a autentycznoÅciÄ . A zatem napisanie dobrego Åwiadectwa kerygmatycznego nie jest Åatwe. A czy Twoje Åwiadectwo jest KERYGMATYCZNE? - aga - 29-05-2008 16:48 Dzięki, Talmid. Ja właśnie przygotowuję się albo bardziej zastanawiam nad własnym świadectwem i czuję kompletną pustkę, więc uwagi Twoje na pewno się przydadzą. - omyk - 29-05-2008 17:01 A, właśnie Ja też miałam podziękować, bo przeczytałam te zasady krótko przed wyjściem na ewangelizację, pomyślałam nad moim świadectwem (wcale nie myśląc, że to się przyda akurat wtedy) i potem okazało się, że mówiąc mogłam dość często bazować na moich wcześniejszych przemyśleniach, zainspirowanych tym tekstem - Talmid - 29-05-2008 21:28 Cieszę się, że Wam się przydało. - aga - 04-06-2008 23:07 Mam jeszcze jedno pytanie związane ze świadectwem, mianowicie kiedy powinno się je składać? W jaki sposób przygotować się do tego wewnętrznie, jakie kryteria należy spełniać jako osoba chcąca świadczyć? Jak rozeznać motywy, które nami kierują, kiedy chcemy świadczyć? Czy są jakieś przeciwskazania do tego, może jakiś brak przysposobienia wewnętrznego? - Annnika - 04-06-2008 23:11 Kiedy komuś potrzeba argumentu z życia - aga - 04-06-2008 23:17 Annnika napisał(a):Kiedy komuś potrzeba argumentu z życia Jak to rozumieć? Jeżeli ktoś trwa we wspólnocie modlitewno-ewanglizacyjnej to obowiązkiem jest świadczenie. A jeżeli nikt nie ma odwagi tego robić? Jeśli ktoś musi zacząć dla zachęty? Eeee, nie wiem już, o co pytać. A jeżeli ktoś czuje się niegodny do tego, by Bogu służyć? Jeśli z jednej strony wiem, że świadczyć trzeba, a jednocześnie nie czuję się osobą do tego właściwą? - Kyllyan - 05-06-2008 10:50 Kilkakrotnie zwracano sie do mnie bym dał swiadectwo ze swojego zycia na amobonie, w czsie Mszy św.. Nigdy sie do tego nie przygotowywałem. Wychodziłem i mówiłem, co mi akurat w sercu grało - aga - 05-06-2008 13:44 Ale niby nie powinno się mówić o naszych odczuciach, tymczasem Bóg często działa nie tak dosłownie realnie, lecz w naszym sercu i w jaki sposób powiedzieć innym o tym, jakiej przemiany Bóg dokonuje? W jaki sposób miłość i łaska boża wpływa pozytywnie na nasze życie? [ Dodano: Czw 05 Cze, 2008 14:16 ] Mam teraz pewien problem. Otóż kiedy przychodzi się z jednej wspólnoty do drugiej i chce sie świadczyć to jest pewien problem. Moja wspólnota jest radosna i pełna entuzjazmu, dzieli się najdrobniejszymi rzeczami, których Bóg dokonuje w naszym życiu. Przychodzę do innej wspólnoty, gdzie nie ma świadectw w ogóle i w ogóle inny klimat. Wobec tego jak się nie bać niezrozumienia w tym momencie? Ja myślę, że taka wspólnota może bardzo nauczyć pokory, ale można też się zniechęcić. Co zrobić, kiedy człowiek zaczyna się bać? - Annnika - 05-06-2008 15:09 Aguś, masz pokazać komuś jak Bóg działa. To nie techniczny przepis na produkcje trotylu. Idź za sercem - skup się na 3 zasadach: krótkie radosne i chrystocentryczne. Nawet mówienie o swoich potknięciach może mieć pozytywny oddźwięk, jeśli pokazujesz, jak Bóg Cię z tego wyciągnie/wyciągnął. - aga - 05-06-2008 15:56 Annnika napisał(a):krótkie radosne i chrystocentryczne. A jak chcesz powiedzieć radosne to ktoś gasi Twój entuzjazm i twierdzi, że przesadzasz z emocjami albo jesteś nienormalny. Niby jak można powiedzieć świadectwo bez emocji, które towarzyszą radości? - Annnika - 05-06-2008 17:14 A kto ci każe gasić emocje :?: Nie rozumiem... Pewnie jak ktoś robi wiatraka i zaczyna krzyczeć w euforii itp. przesadza, ale z grobową miną o radości nie powiesz autentycznie - Rachel - 05-06-2008 19:33 Jak dawałam świadectwo na REO, to ogólnie nie miałam tego czynić, gdyż niewyraźnie mówię, i dotego wtedy mówiłam wiele rzeczy i mało konkretnie i dlatego nie zgłosiłam swej osoby do tego. W momencie świadectw, usłyszałam w sercu : Teraz twoja kolej, idzi! Poszłam, powiedziałam świadectwo. I tutaj niespodzianka dla wszystkich, że mówiłam wyraźnie i świadectwo było dobrze przekazane. Więc nie trzeba przygotowywać, swiadectwo nie jest czasem aby zaszczerbić sobie pochwały, ale pokazać, że Bóg działa. - Talmid - 05-06-2008 20:19 Ktoś mógłby powiedzieć tak wybierając się na misję do innego kraju. Po co się uczyć języka tego ludu? Wystarczy, że będę świadczył z sercem i wystarczy. Resztę powierzę łasce Bożej. I być może rzeczywiście jedna lub dwie osoby się nawrócą wskutek czystej łaski Bożej, ale do masowego odbiorcy się nie dotrze nie znając jego języka. Dokładnie tak samo jest ze świadectwem. Można odstawiać amatorszczyznę, bez żadnej wiedzy na ten temat. I może jedna lub dwie osoby się nawrócą w skutek czystej łaski Bożej. Ale człowiek, który choć trochę pragnie dotrzeć do większej ilości osób powinien najpierw zgłębić teorię, w jaki sposób przygotować przekaz dostosowany do audytorium, żeby jego działanie było skuteczne. Ja Was rozumiem boicie się żeby schemat nie zabił spontaniczności. Nie ma takiej opcji Jeśli poświęcicie przygotowniu świadectwa odpowiednio dużo czasu. Zarówno na teorię jak i praktykę to z pewnością Wasze świadectwo po kilku latach stanie się zarówno profesjonalne jak i spontaniczne. Ja powyższych zasad nie wymyśliłem przygotowali je fachowcy ze szkoły Prado Floresa. Są również inne szkoły z nowocześniejszym podejściem bardziej typu P.R., ale jednak szkoła Prado jest najbardziej chyba doświadczona w tej kwestii i można na nich polegać. A jak będziecie kombinować samemu to stworzycie tylko żałosną amatorszczyznę taką jaką można usłyszeć w większości wspólnot. A dla mnie to żadna spontaniczność tylko zwyczajnie przejaw pychy ( ja wiem lepiej jak powiedzieć przecież jestem genialny) i lenistwa (przygotowanie dobrego świadectwa naprawdę wymaga dużo pracy.) - aga - 05-06-2008 20:30 A jak rozeznać, czy jest właściwy czas na głoszenie? No bo może Bóg wcale tego nie chce w danym momencie? Hmm, no nie wiem, o co jeszcze zapytać... |