Mój mąż jest... gejem!

[M. Ink. *]

sasankja napisał(a):są ludzie którzy sami się zgłaszają i sami chcą się leczyc

Cytat:więc przestań używać słów niezgodnych z prawdą

toć czysta prawda, którą rzecze sasankja

acz prawdę ciężko Ci przyjąć do wiadomości Krystianie, bo wygodniej Ci żyć w kłamstwie: więc nadal oszukuj sam siebie

Krystian napisał(a):czy ty nie potrafisz przyjąć do wiadomości że leczyć można się z chorób i innych przypadłości a nie z homoseksualizmu?

jeśli nie można, to dlaczego się z niego leczą[?]:

Cytat:[center]Holandia: leczenie homoseksualizmu[/center]

Holandia jest pierwsza w nadawaniu homoseksualistom przywilejów społecznych - mogą oni legalizować swoje związki, a nawet adoptować dzieci. Ten niewielki kraj z ok. 100 działającymi tam klubami gejowskimi uznawany jest za „homoseksualne centrum Europy”.

Natomiast mało osób wie, że Holandia przoduje także w leczeniu z homoseksualizmu. Najbardziej znany psychoterapeuta prof. Gerard van den Aardweg w ciągu 30 lat pracy wyprowadził z homoseksualizmu kilkaset osób.

Punktem wyjścia w terapii jest założenie, że pociąg do własnej płci nie jest - jak to przedstawiają działacze ruchu gejowskiego - wrodzony, uwarunkowany genetycznie lub hormonalnie. Naukowcom jak dotąd nie udało się bowiem odnaleźć "genu homoseksualizmu" ani ośrodka w mózgu odpowiadającego za pociąg do własnej płci. Nawet wielu bardzo życzliwych gejom seksuologów uważa, że źródłem homoseksualizmu są "nabyte preferencje".

Wiele wskazuje, że najbardziej właściwe jest powiązanie homoseksualizmu z zaburzeniami neurotycznymi – kompleksem niższości lub psychicznym infantylizmem.

Prof. van den Aardweg uważa męski homoseksualizm za zaburzenie emocjonalne rozwijające się w dzieciństwie i okresie dojrzewania. Źródłem są niezdrowe relacje z matką i - zwłaszcza! - ojcem. Najczęściej chłopiec jest zbyt rozpieszczony przez matkę, a niedoceniany przez ojca (albo jedno i drugie), co sprawia, że wpada w kompleks niższości na punkcie swojej męskości.

Homoseksualiści zwykle mają poczucie wrażliwości typowe dla neurotyków i są bardziej rozchwiani emocjonalnie. Narzekają na samotność, depresję i brak stabilności w kontaktach międzyludzkich. Aż 60 proc. "dobrze przystosowanych społecznie" gejów korzystało z pomocy psychiatrycznej lub psychologicznej - wykazały badania naukowców z Uniwersytetu Stanowego Indiana (USA).

Zdaniem wielu holenderskich psychologów źródło niepokojów osób homoseksualnych tkwi nie w otoczeniu, ale we wnętrzu tych osób. Wszystko zaczyna się od postawy niedojrzałości emocjonalnej i egocentryzmu. Na takiej bazie wyrasta kompleks niższości, który z kolei wywołuje skłonności homoseksualne.

Terapia trwa kilka lat. Polega głównie na wglądzie we własne wnętrze i wewnętrznym zmaganiu. Jej celem jest uzyskanie emocjonalnej dojrzałości do małżeństwa, zaś powodzenie zależy od motywacji danej osoby, jej wytrwałości i szczerości - najpierw wobec siebie.

źródło