Narzeczeństwo

[angua]

Dla mnie to czas niezbędny i nie bardzo w ogóle sobie wyobrażam, jak by to wszystko miało bez narzeczeństwa wyglądać. Z jednej strony trudny [bo czekanie jest zawsze trudne], pełen pytań i wątpliwości, a z drugiej strony piękny swoją beztroską, radością, szczęściem i pełnym nadziei oczekiwaniem.

A co na to Kościół? Zobacz na przykład tu: http://www.opoka.org.pl/aktualnosci/news...a&id=11688

Cytat:Narzeczeństwo dzisiaj – pod takim hasłem w Rzymie odbyło się sympozjum naukowe zorganizowane przez Wydawnictwo świętego Pawła i Stowarzyszenie Dar Życia. O kryzysie, jaki przeżywa narzeczeństwo oraz o jego wartości w perspektywie sakramentu małżeństwa dyskutowali teolodzy, psycholodzy oraz specjaliści od problematyki rodzinnej. W spotkaniu w siedzibie Radia Watykańskiego uczestniczył wiceprzewodniczący Papieskiej Akademii Życia. Biskup Elio Sgreccia nazwał narzeczeństwo „bezcennym czasem przygotowania do sakramentu małżeństwa”.

Tradycyjnie, narzeczeństwo daje możliwość poznania charakteru, temperamentu, pozwala na weryfikację uczuć. W obecnym pluralistycznym społeczeństwie potrzeba czasu umożliwiającego przyszłym małżonkom odkrycie łączących ich wartości, które następnie wspólnie będą wprowadzać w życie. Jest to także czas teologicznego przygotowania, ponieważ chrześcijańskie małżeństwo jest sakramentem. Obecnie często ślub ogranicza się tylko do ceremonii religijnej, a jego głęboki religijny sens zanika. Narzeczeństwo to także czas trwania w czystości, nierzadko dziś wyśmiewanej. Jednak i tę wartość świat odkrywa na nowo. Wróciłem właśnie z Ameryki Łacińskiej gdzie powstają stowarzyszenia narzeczonych, którzy podczas ceremonii w kościele przyrzekają sobie życie w czystości aż do ślubu. Dostają nawet legitymacje, na których jest napisane: prawdziwa miłość umie czekać.