Shou napisał(a):Wszystko się da obejść.
Obejść może i się da, ale bez walki też nic się nie zmieni. Zawsze to jakieś zabezpieczenie. MOżna też szukać innych. Ważne aby też samemu walczyć z tym co niszczy a rodzice powinni pilnować tego co robią ich dzieci przy kompie a nie zostawiać dzieciom wolną rękę,
Shou napisał(a):Ja to rozumiem ale napisz tak np seksoholikowi, dla Niego to już nie będzie takie proste, a o ile dobrze się orientuję to właśnie różnego rodzaju media produkują takie właśnie "okaleczone" osoby. Na powierzenie takiego problemu komuś, choćby rodzinie w celu kontroli, nie ma raczej co liczyć. U takich ludzi wstyd wygrywa.
Żadna walka nie jest prosta, ale jeśli jest konieczna to trzeba powiedzieć prawdę, nazwać rzeczy po imieniu, działać tak, aby do takiego człowieka dotarło, że to co robi, to co ogląda to jest zło, które niszczy jego życie a także jego najbliższych. Nie można traktowac takiego problemu jako problemu tylko danej osoby, ten problem dotyczy też innych i trzeba reagować, trzeba działąć aby pomagać, nawet gdy dana osoba nie chce pomocy, to można się za nią modlić, gdyż ona sama nie jest w stanie przyjąć do siebie prawdy, że siedzi w głębokim bagnie z którego trudno jest wyjść.
Wstyd to jedno, ale pomoc drugiemu człowiekowi to drugie. Jeśli będziemy się też odwracali od takich ludzi to oni pozostaną ze swoim problemem. Większym wstydem jest zostawienie człowieka w takim bagnie niż pomaganie mu aby wyszedł z tego bagna. Jeśli się uda to ten człowiek będzie wdzięczny za to co się dla niego zrobiło - przynajmniej takie jest założenie każdego działania aby nieść innym pomoc.
Shou napisał(a):W dzisiejszym świecie to raczej mija się z celem..
Myślę, że nie jest tak źle i odpowiednie towarzystwo by się znalazło, potrzeba tylko chęci, aby coś zmienić. Ja wcześniej przebywałem w towarzystwie, które nadużywało alkoholu, sypało wulgaryzmami. Chciałem to zmienić, chciałem się z tego wyrwać i skorzystałem właśnie z pomocy Kościoła - poszedłem do wspólnoty i dzięki temu zmieniłem środowisko, zmieniłem swoje życie i mam teraz radość, że dzięki tej pomocy nie stoczyłem się na dno. Bóg trzyma rękę nad człowiekiem, ale potrzeba też działania, gdyż samo nic sie nie zrobi. Bóg stawia ludzi, którzy mogą przynieść pomoc, ale też trzeba się na tą pomoc otworzyć. I wiele można zrobić, ale takie leczenie z różnych chorób może boleć, nawet bardzo, uderza w naszą pychę, w nasze "ja", aby mogło coś się polepszyć. Ale warto, naprawdę warto zaryzkować i podjąć sie leczenia.
.
