Życie klasztorne nie jest ucieczką od życia.

[spioh]

toksyczni są tacy, którzy nie wychowują tylko albo olewają i radź sobie sam nie dając ku temu podstawy czy pomocy, albo tacy, którzy na siłę chcą rządzić życiem dziecka od początku do końca, czy to przez uzależnienie od siebie "bo mamusia czy tatuś wszystko wie najlepiej" i zawsze robi za dziecko a potem dziecko dorasta i życie je przerasta, czy to przez niby dziecko się rozwija prawidłowo ale zawsze realizując wolę rodziców bez względu na to czy samo tego pragnie czy nie, a jak próbuje pokazać, że ma inne ambicje/aspiracje życiowe to zaraz jest manipulacja, szantaż emocjonalny albo próba udowodnienia na siłę że potomek źle wybrał a jakby wybrał tak jak tatuś czy mamusia radzi to byłoby cudownie i byłoby szczęśliwe. wariacje i przykłady można by mnożyć, ale chyba już wiesz co mam na myśli więc nie będę. toksyczni rodzice to tacy, którzy permanentnie niszczą dziecku życie (bez względu na to jaka intencja nimi kieruje), analogicznie jak w innych toksycznych relacjach.

na pewno nie nazwę toksycznymi rodzicami, którzy nie spełnili się jako idealni rodzice, bo wiadomo, że każdemu zdarza się popełnić błędy, nawet jak zawsze się człowiekowi wydaje, że kieruje się dobrem dziecka. żeby kogoś ocenić, czy jest toksycznym rodzicem czy nie, trzeba popatrzeć uważnie jakie ma relacje z dzieckiem oraz na owoce procesu wychowawczego. podkreślam "uważnie", bo może być tak, że rodzice starali się o zdrowe wychowanie jak tylko mogli a dziecko i tak wyrosło na zbója.

na koniec - kierować życiem dziecka można a nawet trzeba, ale do pewnego stopnia (tj. im dziecko starsze tym więcej dawać mu samodzielności w wyborach, a od początku pracować nad motywami z jakich dziecko działa) oraz do pewnego momentu (gdy dziecko osiąga wiek społecznej dojrzałości/dorosłości) rodzice nie mogą już kierować dzieckiem, mogą być tylko doradcami i też nie na siłę.