niezdatni do małżeństwa, których... rodzice takimi uczynili

[aga]

Parafrazując słowa Jezusa Chrystusa - jak rozumiecie takie stwierdzenie? Oto dorosła osoba nagle zdaje sobie sprawę z dramatu życiowego - nie może wyjść za mąż, ożenić się, gdyż stała się osobą psychicznie do małżeństwa niezdolną. Nigdy nie nauczono jej odpowiedzialności, nie przygotowywano do małżeństwa, dorosłości. To dorosły, który w zamyśle niedojrzałych rodziców miał na zawsze zostać dorosłym małym dzieckiem. Nie umie budować relacji, bo nie miał możliwości się tego nauczyć.
Pozwolę sobie przytoczyć tekst, który dzisiaj znalazłam w internecie o dramacie dziecka niezdolnego do małżeństwa, dziecka, które stało się takim, bo takim uczynili go jego rodzice:

http://mateusz.pl/wdrodze/nr425/01-wdr.htm

Cóż zatem - czy ów "niezdatny do małżeństwa" ma pogodzić się ze swoim losem czy jednak budować - moim zdaniem niedojrzały - związek? Wszak nie da się nadrobić strat, odwrócić losu, cofnąć czasu, nauczyć się tego, czego człowiek nie nauczył się wówczas, gdy była ku temu pora.