Inkwizycja

[Adam]

He... umieszczenie tematu Inkwizycji w dziale ,, ewangelizacyjna pomoc" wygląda nawet dość przewrotnie bo forma pomocy do dość specyficzna w dziele ewangelizacji nawet jeśli skuteczna.

Przechodząc do prowadzonego tu sporu myślę, że trzeba przypomnieć o niezwykle ważnej z historycznego punktu widzenia rzeczy. O tym, że cała cywilizacja i kultura Europy, która nie należała do Cesarstwa Rzymskiego swoje istnienie zawdzięcza Kościołowi. Kościół był w średniowieczu kontynuacją Rzymu i on właśnie przyniósł wzory administracji, prawa, alfabet, duchowni byli praktycznie jedynymi wykształconymi ludźmi. Wreszcie po upadku Cesarstwa nawet na jego obszarze zapanował potworny bałagan, który jedynie Kościół był w stanie opanować. Polecam ksiażkę Daniela Ropsa Kościół wczesnego średniowiecza. Zresztą wiemy to również z podręczników do historii nawet tych pisanych przed 1989 rokiem.

W ten sposób nastąpiło zupelne przeniknięcie się czynnika świeckiego i religijnego w średniowiecznej Europie, podobnie jak i dzisja wygląda to w świecie islamu. Zresztą nawet w dzisiejszej Europie rozpaczliwie szuka się jakiegoś ideologicznego spoiwa, zwłaszcza gdy buduje się tak sztuczny twór polityczny jak Unia Europejska. Na razie największą szansę aby stać się tym spoiwem ma ideologia liberalno-demokratyczna. Nawet wojna w Iraku a wcześniej inwazja na Kosowao ma na celu krzewienie demokracji. Tak jak średniowieczne krucjaty były robione w imię krzewienia chrześcijaństwa.
Tak więc nie osądzajmy zbyt surowo średniowiecza, bo sami się specjalnie od tamtych czasów nie różnimy.

W każdym razie to przeniknięcie się sfery świeckiej i religijnej spowodowało, że w interesie samej cywilizacji była religijna jedność wymagająca uznania za zdradę stanu jakiegokolwiek odstępstwa od panującej religii, będącej fundamentem cywilizacji. Pamiętajmy, że wtedy nie było jeszcze świadomości narodowej, która najwyżej u schyłku średniowiecza zacżęła się wykształcać. Widać to nawet na przykładzie potopu szwedzkiego, gdzie szlachta bez większych ceregieli podporządkowała się obcemu monarsze. I dopiero prześladowania Kościoła, do którego większość szlachty należała skloniły ją do stawienia oporu. A był to już XVII wiek :!:

Z tego więc nawet widać, jak ważna dla pamującego była jedność religijna. Dlatego właśnie herezję czy apostazję uważano za zdradę stanu.

Można jeszcze do tego dodać, że heretyków uważano za zbrodniarzy również dlatego, że narażali na potępienie dusze bliźnich. A przecież i dziś wielu domaga się kary śmierci dla morderców. A w dawnych czasach heretyków też uważano za morderców, nawet gorszych bo nie ciała samego ale nawet duszy.

I tak co słusznie zauważono wyżej, większym pożytkiem dla samych heretyków była kościelna instytucja sądowo-policyjna niż oddanie ( co miało miejsce w krajach protestanckich ) władzy swieckiej. Która ani nie miała intelektualnych kompetencji do rozpatrywania tego typu spraw a do tego świecka procedura karna w większości krajów była nadzwyczaj żałosna i nie mająca nic wspólnego ze sprawiedliwością i dążeniem do jakiejś prawdy. Co ciekawe, pewien chlubny wyjątek stanowiła Polska i Litwa oraz Anglia. We wszystkich wymienionych krajach o zachowaniu się resztek karno-sądowej cywilizacji zdecydował konserwatyzm i odporność na nowinkarstwo