Inkwizycja

[Adam]

NO napisał(a):Nie ma nad czym rozpaczać. Nie powinno się ani tych błędów multiplikować (bo niczemu to nie służy) ani też umniejszać (należy się do błędu przyznać, uczynić zadośćuczynienie i więcej nie robić).

Teraz należy tak postępować, żeby potmni nam nic nie mieli do zarzucenia.

Nie do końca się można z tym zgodzić. Problemy są dwa. Jeden, że jeśli najpierw przez kilka wieków wmawiano ludziom, nieraz zresztą po to, żeby zakryć czy usprawiedliwić swoje własne zbrodnie bajki o milionach ofiar rozfanatyzowanej kościelnej instytucji składających się z sadystycznych szumowin to nic dziewnego, że dzisiaj kiedy okazuje się, że tych ofiar nie było pewnie nawet pół miliona przez setki lat a i sama instytucja choć surowa z pewnością nie była sadystyczna, fanatyczna i nie składała się z szumowin to trudno nie ulec pokusie do umniejszania błędu.

Druga sprawa to konieczność ujrzenia błędu w pewnym historycznym kontekście, w kontekście mentalności minionych epok, oraz tego wszystkiego, co tej epoki dotyczy. Dlatego pisałem, że w średniowieczu i nawet długo po pokutowal fakt, że Kościół był fundamentem kultury i cywilizacji, a religia spełniała podobną rolę jak świadomość narodowa w późniejszych czasach.
Dlatego odstępstwo od religii uważano za zbrodnię stanu.

Wreszcie, pozostaje samo ustalenie stanu faktycznego, czyli to czego jesteśmy winni historycznej prawdzie.

semper_malus napisał(a):to jest inna sprawa- zataoka i Chiny się sp tematem tego topiku.Więc nie gadajmy o głupotach (chociaż odnośnie problemu znęcania się i zabijania ludzi użyłbym delikatniejszego słowa).

To nie są takie całkowite glupoty. Bo jakoś mi się wydaje, że nawet jeśli Kościół popełnił jakieś błędy, to być może było ich znacznie mniej i przyniosły mniej tragiczne skutki niż to miało miejsce w środowiskach, które od Koscioła się oderwały. W każdym razie, wolałbym już żyć w średniowieczu pod butem Inkwizycji niż w ZSRR w latach 30 czy pod hitlerowską okupacją albo w KRLD. Tak samo, żeby nie było, że tylko o jednej religi. Jeśli wierzyć ksiażce Szahinszaha Kapuścińskiego, to też wolałbym nawet twardy but ajatollaha Chomejniego niż jego poprzednika, człowieka w swoim mniemaniu bardzo postępowego i oświeconego. Może jednak ludzie religijnie nawet jeśli robią rzeczy brzydkie, to jednak z jakiegoś repektu przed Bogiem próbują jakoś to zło minimalizować i popełniać tylko w ostateczności niż ci, którzy za Bogów chyba uznają sami siebie.