Moje dziecko jest adoptowane...

[Annnika]

Znajomi mają kilkoro adoptowanych dzieci. Adoptowane były jako maleńkie. Kiedy poinformowali dzieci o adopcji :?: Przy odpowiedzi na pytanie "skad się biorą dzieci", jak pociechy miału około 4-5 lat . Po prostu obok odpowiedzi "z miłości rodziców z brzuszka mamusi" oprócz tego powiedzili, że czasem zdarza sie, że rodzice bardzo pokochają dziecko, które nie ma rodziców i biorą je do domu i bardzo kochają. Dzieci zrozumiały. I jak "dobra ciocia" powiedział dziecku niedługo potem, ze nie jest dzieckiem swoich rodziców, że jest "znajdą" ( co za durna baba :cry: ) to mała rezolutnie odpowiedziała: "wiem, że nie jestem taka zwyczajna córeczka. Bo ja jestem córeczką wybraną przez serduszko mamy i taty"

Ślicznie dziecko to zrozumiało, oczywiście wraz z rozwojem wiedza dziecka była poszerzana. Wiedziały dzieci, że bycie adoptowanym nie oznacza bycie gorzej kochanym.

Nie jestem zwolenniczką ukrywania przed dziećmi faktu adopcji, bo z podwórka dosłownie znam jedną tragedię rodzinną, jak 16-latka dowiedziała sie o tym że ma innego ojca, a przez męża matki była adoptowana.

Adopcja powinna być naturalnym zjawiskiem ,a nie segregacja ludzi :!:

TO NIE WSTYD :!: