Moje dziecko jest adoptowane...

[TOMASZ32-SANCTI]

Często takie zobowiązania przerastają ludzi, którzy się takiego dzieła podjęli. Ważne jest by się w porę zastanowic nad tym co się robi, a nie liczyć tylko na czyjąś pomoc. To nie jest zabawa dzieci w dom, to jest poważne zobowiązanie ludzi dorosłych, którzy decydują się na takie trudne zadanie. Ja widzę, że często tacy ludzie decydują się na założenie rodzinnego domu dziecka nie mając żadnego pojęcia o wychowywaniu dzieci, o obowiązkach jakie ich czekają, o konsekwencjach własnych błędów w wychowywaniu takich dzieci. Własne dziecko jest bardzo trudno wychować, a co mówić o takich dzieciach. Naprawdę proponowałbym każdej takiej rodzinie napalonej na zakładanie rodzinnego domu dziecka, aby się dobrze zastanowiła nad swoją decyzją. Ponieważ jeśli nie ma się żadnego doświadczenia w wychowywaniu takich dzieci to lepiej się za to nie brać, a nie liczyć tylko na pieniadze, które są wypłacane na takie dzieci. Pieniądze nie naprawią krzywdy jaką się im wyrządza takimi grami: weźmiemy a później oddajemy, bo nam się nie podobają lub nie dostajemy pieniędzy na nie.
Dziecko to nie jest zabawka, którą można rzucić w kąt jak się nam znudzi lub oddać ją komuś, dziecko to człowiek, który ma prawo do miłości i do równego traktowania z innymi.

Pozdrawiam