Moje dziecko jest adoptowane...

[TOMASZ32-SANCTI]

Anies napisał(a):Wróce do pierwotnego pytania tematu, ja uważam ze powinno sie mówić dziecku od momentu kiedy pyta skąd się jestem, skad sie biora ludzie i rodzic mówi ze się rodzą z brzuszka ,( ktos juz o tym pisał) ale Ciebie urodziła inna mama, mozna opowiedzieć jak czekalismy na ciebie jak modlilismy sie do Bozi i Bozia dała nam ciebie. Prawda jest bardzo ważna, powiedzenie dorstającemu dziecku to za późno..
Z tego co wiem ośrodki adopcyjne na kursach dla przyszłych rodziców też radzą by żyć w prawdzie o adopcji, z kolei nie powinno sie mówić dlaczego biologiczni rodzice oddali jeśli działo się coś bardzo złego.
Jesli chodzi o otoczenie tez nie nalezy ukrywać, bo robi sie sensację szczególnie na wsi. Słyszałam ze pewni rodzice którzy adoptowali cyganskie dziecko rozwiesili powitalny transparent na swoim domu ( pomimo ze dziecko było malutkie) i zaanagzowali całą wieś w powitanie, teraz dziecko ogląda zdjecia w albumie i rodzice wspominają jak było oczekiwane i witane.

Po pierwsze Anies, nie ma sensu robić z dziecka kaleki i uczyć go takich pojęć jak "Bozia", bo krzywdzi się tylko dziecko - każde, nie tylko adoptowane. To tak na marginesie.

Dziecko powinno stopniowo poznawać prawdę, by nie czuło się oszukiwane i by nabierało pewności i zaufania do tych ludzi, którzy będą stanowić nową rodzinę dla tego dziecka. Dziecko powinno wiedzieć, kim są ci ludzie, którzy będa je wychowywać,będa stanowić dla dziecka nową rodzinę. Bez prawdy i zaufania ciężko będzie takie dziecko wychowywać.
Bardzo dużo zależy od wieku, w jakim dziecko zostało adoptowane, od tego zależy przekazanie dziecku prawdy, wiadomo, ze dziecko 4 lub 5 letnie będzie już świadome, ze nie są to jego rodzice biologiczni, wtedy dziecku będzie trzeba tłumaczyć w psychologiczny sposób, dlaczego dziecko trafiło do tych ludzi i jakie są ich zamiary względem tego dziecka.

Takie powitanie, o jakim napisałaś jest trochę podstępne i nie wiem, czy własciwe, bo napewno wiele w tym sztuczności.
Ważniejsza jest sama atmosfera rodziny, by dziecko czuło się jak najlepiej, by powitanie nie wiązało się tylko ze sztuczną atmosferą ale przede wszystkim z miłością, którą chce mu się przekazać i to się później wprowadza. Bo co znaczy takie powitanie, skoro później atmosfera jest znacznie gorsza.
Wszystko musi być konsekwentnie realizowane zgodnie z prawdą i własciwym wychowywaniem dzieci zarówno swoich jak i adoptowanych - nie może być żadnych różnic pomiędzy takimi dziećmi.

Pozdrawiam