Co jest najważniejsze w Twoim zyciu ?

[TOMASZ32-SANCTI]

Annnika napisał(a):Ale widzę po sobie, że to zaufanie jest trudne w społeczeństwie, kiedy ciągle trzeba polegać na sobie

Już po moich rodzicach, osobach naprawdę wspaniałych, widzę opór jeśli chodzi o zaufanie we wspólnocie, opieranie się na drugim człowieku,szczególne poświęcenie dla niego, jakoś ludzie są widzialni i teoretycznie troche łatwiej niby na nich sieoprzeć, ale dla dzisiejszegczłowieka to rrudność. Skoro nei ufajawidzialnemu, to jak niby mają zaufac Niewidzialnemu. Staram się to zrozumieć, żeby wiedzieć, jak im to tłumaczyć

Chyba zamotałam

Napewno jest trudne, często bowiem stajemy się obiektem wykorzystania, dlatego nie ufamy. Aby dojść do zaufania trzeba się nauczyć wprowadzać w swoje życie słowa z kazania na górze:

Cytat:Lecz powiadam wam, którzy słuchacie: Miłujcie waszych nieprzyjaciół; dobrze czyńcie tym, którzy was nienawidzą; błogosławcie tym, którzy was przeklinają, i módlcie się za tych, którzy was oczerniają.Jeśli cię kto uderzy w [jeden] policzek, nadstaw mu i drugi! Jeśli bierze ci płaszcz, nie broń mu i szaty! Daj każdemu, kto cię prosi, a nie dopominaj się zwrotu od tego, który bierze twoje.
Jak chcecie, żeby ludzie wam czynili, podobnie wy im czyńcie! Jeśli bowiem miłujecie tych tylko, którzy was miłują, jakaż za to dla was wdzięczność?* Przecież i grzesznicy miłość okazują tym, którzy ich miłują.I jeśli dobrze czynicie tym tylko, którzy wam dobrze czynią, jaka za to dla was wdzięczność? I grzesznicy to samo czynią.Jeśli pożyczek udzielacie tym, od których spodziewacie się zwrotu, jakaż za to dla was wdzięczność? I grzesznicy grzesznikom pożyczają, żeby tyleż samo otrzymać.
Wy natomiast miłujcie waszych nieprzyjaciół, czyńcie dobrze i pożyczajcie, niczego się za to nie spodziewając. A wasza nagroda będzie wielka, i będziecie synami Najwyższego; ponieważ On jest dobry dla niewdzięcznych i złych.Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny.


Powściągliwość w sądzeniu*

Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone. Dawajcie, a będzie wam dane; miarę dobrą, natłoczoną, utrzęsioną i opływającą wsypią w zanadrza wasze. Odmierzą wam bowiem taką miarą, jaką wy mierzycie».

Przyjęcie tych słów jest bardzo trudne, wrowadzanie ich w życie jeszcze trudniejsze, ale bez tego trudno nam będzie zaufać, ponieważ zawsze będziemy się bali, ze coś stracimy, ze zostaniemy wykorzystani przez innych - to nas wtedy najbardziej boli, więc chcemy to odrzucić, bo po co cierpieć przez własną głupotę.

Ale chrześcijanin to człowiek, który przyjmuje cierpienie w imie Chrystusa, z miłości do niego przyjmuje odrzucenie,wszelkie przykrości, prześladowanie. Wtedy doświadczy prawdziwej miłości Chrystusa.

Pozdrawiam