Rola ojca w rodzinie

[nieania]

to Ja :) napisał(a):Owszem, ale żadna matka, choćby nie wiem jak sie starała, nie nauczy, tak jak tata córkę postaw do płci przeciwnej, już nie wspominając o tym, że do prawidłowego rozwoju dziecka są potrzebni oboje - tata i mama - kochający się i okazujący tę miłość względem siebie nawzajem.

No właśnie o to mi chodzi, że potrzebni są obydwoje. Sam ojciec też niewiele wskóra.

[to Ja :)]

nieania napisał(a):

to Ja :) napisał(a):Owszem, ale żadna matka, choćby nie wiem jak sie starała, nie nauczy, tak jak tata córkę postaw do płci przeciwnej, już nie wspominając o tym, że do prawidłowego rozwoju dziecka są potrzebni oboje - tata i mama - kochający się i okazujący tę miłość względem siebie nawzajem.

No właśnie o to mi chodzi, że potrzebni są obydwoje. Sam ojciec też niewiele wskóra.

bo po to jest tata i mama - dwie przeciwne płcie - by się nazwajem uzupełniać!!

[nieania]

Świetnie, że to rozumiesz... teraz możesz coś zrobić z tą wiedzą. Próbować nauczyć się tego, czego nie nauczyłaś się przez "brak" ojca. Założyć własną rodzinę, ale nie taką w jakiej się wychowałaś. Pilnuj się, żeby nie wyjść za faceta, który jest potencjalnym alkoholikiem.

Świetny argument przeciw rodzinom homo...

[to Ja :)]

nieania napisał(a):Świetny argument przeciw rodzinom homo...

nie tyle świetny co prawdziwy...dwóch tatusiów to tylko dwóch panów...nie od dziś wiadomo, że kobieta i mężczyzna mają inny sposób myślenia, reagowania ect. np. tata pogada ze synem na temat jakiegoś samochodu i prędkości a mama od razu powie, że dla niej ważne jest by syn jeździł wolniej....tam gdzie kobieta spojrzy szerzej na problem to mężczyzna już niekoniecznie...i tego się nie da zastąpić niczym...żaden homoseksualista nie jest w stanie stać sie kobieta pod względem psychiczno-emocjonalnym kobietą, co najwyżej może się tylko tak zachowywać (jak kobieta).

[nieania]

Wow.. zaskoczyłaś mnie. Gratuluję.

[Jólka]

nieania napisał(a):Świetnie, że to rozumiesz... teraz możesz coś zrobić z tą wiedzą. Próbować nauczyć się tego, czego nie nauczyłaś się przez "brak" ojca. Założyć własną rodzinę, ale nie taką w jakiej się wychowałaś. Pilnuj się, żeby nie wyjść za faceta, który jest potencjalnym alkoholikiem.

Piękne idee. Niestety nie da się tak poprostu nauczyć. Założenie rodziny innej niz sie zna z własnych doświadczeń też jest niezwykle trudne, bez pomocy innych. Wyście za faceta, który jest potencjalnym alkoholikiem... niemal nieosiągalne, bo kazdy facet jest potencjalnym alkoholikiem, tak jak i każda kobieta jest potencjalna alkoholiczką.

Jednak by rzeczywiście nauczyć sie zdrowego funkcjonowania polecam terapię, która będzie miała na celu na ile to będzie mozliwe naprawiła szkody spowodowane nieobecnościa ojca, czy to fizyczna czy emocjonalną.

W przypadku DDA niestety jest większe ryzyko związania się z osobą również DDA albo uzależnioną, bo podobieństwa sie przyciągają, w szystkie DDA mają podobne schematy myślenia i podobne schematy funkcjonowania i uważanie, by sie z kims takim nie związać niewiele da, bo jak się człowiek zakocha to już nie myśli o takich "szczegółach".

[to Ja :)]

Jólka i właśnie dlatego mam nadzieję, że nauka na tyle pójdzie naprzód, że naukowcy odkryją gen alkoholizmu i tenże gen będzie wykrywany na tyle wcześniej, żeby tą osobę wykastrować by już nikogo nigdy nie skrzywdziła! Może dla wielu osób to wyda się brutalne co napisałam, ale muszą zrozumieć, że alkoholik niesamowicie krzywdzi innych, szczególnie dzieci - mam teraz taki przypadek w rodzinie gdy śliczna, mądra osoba nie może poznać fajnego, normalnego faceta tylko dlatego, że jest ta osoba DDA :?

[Jólka]

Kochana uogólniasz. Terapia DDA wiele by zapewne rozwiązała. tyle, że nie stanie się to jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki.

Co to genów i kastrowania potencjalnych alkoholików. Z genami jest tak, że każde dziecko w rodzinie gdzie był problem uzależnieniowy (niezależnie od tego kto był nim dotknięty) iest przyszłym potencjalnym uzależnionym. Tyle, że to od środowiska potem zależy, czy to uzależnienie się ujawni i w jakim kierunku pójdzie. Nie ma reguły, że dzieci alkoholików sa alkoholikami. Mam kolege, który jest synem alkoholika, a został alkoholikiem i narkomanem, ale i koleżanke, ktora jest dzieckiem alkoholika, a została lekomanką.

[Helmutt]

Ja jestem dzieckiem alkoholika i nie jestem alkoholikiem.

[to Ja :)]

Jólka napisał(a):Mam kolege, który jest synem alkoholika, a został alkoholikiem i narkomanem, ale i koleżanke, ktora jest dzieckiem alkoholika, a została lekomanką.

po prostu wpadła w inne uzależnienie niż jej rodzic ale dlatego tak sie stało, że jest DDA.

[Milky Way]

Nie każde dziecko alkoholika popada w nałogi, nie generalizujmy.

[Jólka]

No nie, genealizować nie można, ale DDa mają większe preferancje do tego. Poza tym sposób funkcjonowania w rodzinie z problemem uzależniania stwarza osobę bardziej skłonną do tego by się uzależnić (nie tylko wchodza w gre uzależnienia chemiczne).

[to Ja :)]

Milky Way napisał(a):Nie każde dziecko alkoholika popada w nałogi, nie generalizujmy.

potwierdzam to co napisała Jólka.

[Ozeasza]

Witajcie. Czytając wiele wypowiedzi czułam coraz większą potrzebę podzielić się z Wami moim doświadczeniem taty w rodzinie. Z głębi serca dziękuję Bogu za tę łaskę jaką jest dla mnie mój tata. Jest zwyczajnym człowiekiem. Jak byłam małą dziewczynką pamiętam jak wieczorami czytał mi i mojej siostrze przed snem biblię. Pamiętam jak przychodził zmęczony po pracy a moje młodsze rodzeństwo widząc tatę w drzwiach rzucali mu się na szyję. Widziałam jak ich przytulał, widziałam tą radość. A po chwili potrafili pójść na spacer na rowery. Teraz gdy już trochę podrosłam i gdy pytam go o zdanie podczas podejmowania ważnych dla mnie decyzji, mówi mi jak on to widzi i na koniec dodaje"ale pamiętaj że sama musisz podjąć decyzję". Wiem też że będzie ze mną mimo tego jaką decyzje bym podjęła. tata jest dla mnie kimś kto żyje tym co mówi, tym w co wierzy. czasami jest mi wstyd że moja wiara jest tak słaba.

[to Ja :)]

Ozeasza zazdroszę ;( ;( ;( ;(