Islam. Czy Islam opanuje świat, a przynajmniej Europę?

[Drizzt]

Sant:

Kilka kwestii, sprostowania, odpowiedzi etc:

Najpierw kwestia punktu pierwszego, czyli misyjności Kościoła.

1. Wskazujesz tu na Afrykę jako cel misyjny. Ja jednak skoncentrowałem się ściśle na Europie. Możliwe, że za 100 lat Afryka będzie ośrodkiem wiary chrześcijańskiej, jednak nie na niej się skoncentrowałem, a na naszym rodzimym kontynencie.

2. Ok, Kościół zaczyna dostrzegać potrzebę aktywnego głoszenia wiary chrześcijańskiej. Tyle tylko, że, mam wrażenie, jest to na razie w fazie pobożnego życzenia, niż wcielania w życie (pamiętaj, mówię o Europie). Są, owszem, akcje humanitarne, są przemówienia papieży, czasem jakieś głośniejsze protesty przeciw takiej czy owakiej ustawie - ale mam wrażenie, że, w swoim konserwatyźmie, Kościół niespecjalnie ma pomysł na wyjście do ludzi, na przekonanie ich do wiary katolickiej. Nie twierdzę, że to wina Kościoła, jednak nie zauważam tu też jakichś mocnych ruchów w tym celu. Mógłbyś podać kilka przykładów? Bo oczywiście mogę się mylić, omnibusem nie jestem

3. Jeśli chodzi o chrystianizację, to jedyne działania w naszym kraju, jakie zauważam, to głownie działąnia związane z polityką. Forsowanie ustaw zakazujących aborcji czy in vitro, wymuszanie wiszenia na ścianach krzyży. Owszem, można to uznać za formę chrystianizacji, jednak buszując po internecie, czytając komentarze, czy też po prostu widząc w tv, co się dzieje, mam nieodparte wrażenie, że akcje takie wywołują entuzjazm jedynie wśród zagorzałych katolików (a ich chrystianizować przecież nie trzeba). Natomiast w ludziach, którzy mieliby być potencjalnym "celem" chrystianizacji, którzy albo są "letniki katolikami", albo ateistami, albo innowiercami, takie akcje wzbudzają raczej zniechęcenie do wiary, Kościoła, i powodują tym większe postanowienie, że w cokolwiek będą wierzyć, katolicyzm to na pewno nie będzie.

To tylke odnośnie punktu 1. Teraz kwestia 2, czyli areligijność jako wentyl bezpieczeństwa przed islamem. Widzisz, nie zgadzam się z tym, co napisałeś, Sant. Z tego, co widzę (czytaj: moje subiektywne spostrzeżenie) ludzie odchodzą od katolicyzm (brutalnie mówiąc, wybacz) ze względu na jego konserwatywność, skostniałość, dlatego, że nie przystaje on do obecnej rzeczywistości, przedkłada zabobony ponad czysto praktyczne podejście do życia (przynajmniej w ich odczuciu, w ich stwierdzeniach, zaznaczam). Trudno więc, by odchodzili od wiary skostniałej i konserwatywnej na rzecz... jeszcze bardziej skostniałej i konserwatywnej, w dodatku posiadającej jeszcze więcej zakazów, jaką jest Islam. Raczej na miejscu katolików (bo mnie to akurat nie przeszkadza osobiście) obawiałbym się ekspansji wierzeń neo-pogańskich, wszelkiej rozszerzającej się wiary związanej z mistycyzmem, magią, channelingami, wiar bazujących na buddyźmie itp - bo są to systemy o wiele bardziej otwarte, mniej restrykcyjne, więc dla przeciętnego człowieka to właśnie one, a nie Islam, mogą stanowić realną alternatywę dla katolicyzmu.