semper_malus napisał(a):Żaden ze mnie chemik, ale na prawdę można poznać po zapachu metyl od metanolu?
metylu od metanolu nie odróżnisz, bo metyl (CH3)to rodnik metanu (CH4)najniższego prostego węglowodoru, który tworzy alkohole,aldehydy, kwasy. Matanol ma wzór CH30H (oczywiście cyferki powinny być w dolnym indeksie), a więc rodnik plus grupa OH, to alkohol metylowy. Jakbyś tak bracie pomieszał sobie fenolftaleinę zaraz po syntezie, aby rozpuścić w metanolu, a potem sobie podestylował toto, aby oddestylować metanol z zanieczyszczeniami, to byś na kilometr wyczuł to świństwo. Po godzinie żołądek w gardle. Stary chemik, jak balon nie jest podpisany i nie wiadomo co w nim jest, bierze szklany korek i go delikatnie wącha i już wie z czym ma do czynienia - poznaj Stachu po zapachu. :mrgreen:
Skąd masz takie informacje, że w koniaku i winie jest metanol? Jeśli, to śladowe ilości. W koniaku zdarza się, że destylacja była prowadzona niestarannie, a więc nie pilnowano ściśle temperatury destylacji.
Na metanol praktycznie nie ma odtrutki, można tylko zneutralizować i spowodować wymioty, ale to, co weszło do krwiobiegu już jest nie do wyeliminowania. Tutaj kobiety są górą, bo w ich organizmach alkohol trochę później wchodzi do krwioobiegu, dlatego kobiety odczuwają nieco później stan tzw. rauszu, ale za to później trzeźwieją.
Kac, to zespół objawów zatrucia organizmu przede wszystkim etanolem. Są tacy, którzy leczą się tym samym, a więc piją "klina" i wracają do normy. Mój ojciec tak robił, a mało wypić nie mógł, ale zawsze pod koniec imprezki odlewał sobie w kieliszeczek odrobinkę wódeczki na rano. I rzeczywiście po wypiciu czuł się świetnie. Ja na drugi dzień, to nie byłam w stanie na kieliszek spojrzeć. :lol2: Ale, ja z tatą nigdy nie odważyłabym się równać. On miał tylko jednego przyjaciela od serca, który wytrzymywał jego dawki - ksiądz proboszcz z Kamienia Koszyrskiego - oczywiście jeszcze przed wojną, kiedy ta miejscowość należała do Polski. Obaj robili naleweczki, a potem przy karciętach do trzeciej nad ranem zastanawiali się która lepsza i czy już dobrze "przestała", ale najczęściej dochodzili do wniosku, że nie warto dłużej jej "leżakować", że własnie to jest to. Potem były rewanże. Po takiej próbie kiperskiej tata już na ganku ściągał sandałki, żeby żonki nie obudzić nadmiernym hałasem i zostało mu to do końca życia. Sąsiadki zawsze miały ubaw po pachy, jak wracał podchmielony, bo wychodząc z windy ściągał buty i cichutko skradał się do domu. Mama już po nieudolnym wkładaniu klucza rozpoznawała stan taty, otwierała drzwi i od razu od progu wejście smoka. Ojciec nic sobie z tego nie robił, bo jak był zaawansowany, to można było po nim chodzić, a zgrywus był niesamowity, gorzej po trzeźwemu. Wtedy żadna z nas nie miała za dużo do powiedzenia. :?
/
Alkohol i jego skutki
