Przedsionek kościoła jest cool, po co wchodzić dalej...

[jswiec]

Julia napisał(a):Eucharystia była porównana do proszonego obiadu. Goscie przychodzą i stoją pod drzwiami, albo w przedpokoju. Nawet nie zobaczą co było na obiad, nie mówiąc już o tym że nie spróbują tego i nie porozmawiają z gospodarzami.

Bardzo trafne spostrzeżenie!
Powiedziałbym, że świadczy to albo o tym, że zaproszenie na ucztę przyjęło sie wbrew sobie i przyszło się z musu, bo inaczej Gospodarz mógłby się rozgniewać, albo też o o niezdrowym lęku i chęci zachowania dystansu wobec Gospodarza, niewpadania Mu w oko, bo inaczej może coś ode mnie zechce...
Jest tez zupełnie ludzki lęk przed "ekspozycją społeczną", niechęć do bycia zauważonym przez zbyt wiele osób, niechęć do "wejścia przed szereg".

To widać także na spotkaniach modlitewnych: zauważyłem, że ostatnie miejsca zapełniają się szybko, odpowiedzialni za zgromadzenie zajmuja miejsca "eksponowane", a między nimi tworzy się rząd pustych krzeseł. Następują zachęty do przesunięcia się bliżej. Najczęściej mało skuteczne. Bo ja tu jestem anonimowo, chcę pozostać niezauważony, nie chcę być tu za cokolwiek odpowiedzialny, nie czuję się na siłach itp itd.
Wychodzą z nas przy okazji wszystkie kompleksy i uprzedzenia. Może to pokonać tylko autentyczna pokora: uznanie w prawdzie samego siebie z wszystkimi zaletami i wadami, i przełamanie się, aby mimo wszystko stanąć z tym śmiało przed Bogiem i braćmi.