Wątek o wolności jako drodze do świętości

[Ks.Marek]

DO PRZEMEDYTOWANIA:Zacznę od pewnego zjawiska, które na czasy obecne bardzo jest promowane. Chodzi mianowicie o coś, co zwykło się określać jako "bycie na luzie". Zjawisko to ma różne przebiegi, w zależności od tego, kto "będzie robił" za "materiał na luzaka". Jakże wielu z nas próbuje i żyje "na luzie"? A czy ktoś kiedykolwiek zadał sobie trud zdefiniowania tegoż zjawiska? Nie sądzę. Dziś jest tak, że definicji znajdziemy tyle, ilu ludzi o nią zapytamy.
W chrześcijańskie formacji ludzkiej nie ma miejsca na "bycie na luzie". Powód? Otóż jest to swego rodzaju przejaw stanu lękowego, mające być zastępnikiem słabości jakie posiada człowiek. Ciężko jednoznacznie je określić. Podobnie jak z definicją, tak i tu występuje wielkie zróżnicowanie. Każdy przypadek trzeba wlaściwie traktować osobno.

Chcąc mówić o wolności nalezy wyjść od faktu, iż nie jest ona czymś samym w sobie. Wolnośc to przede wszystkim coś, co w pierwszym rzędzie wiązać będziemy z miłością. Odrzucając miłość zatraca się wolność, zaczyna się niewolnictwo. To równiez początek końca, jakimi są zjawiska patologiczne: w zależności od "terytorium" wolności.