Wątek o wolności jako drodze do świętości

[Ks.Marek]

* Pedagogika świętości pojętej jako wolność
Niewątpliwy fundament to Pismo Świete, Tradycja oraz tradycje. Pierwszych dwóch wierzącym tłumaczyć nie trzeba. te ostatnie zaś wiążą się ze świadectwem wiary, która przecież rodzi się ze słuchania - również świadectw wiary. Do takich tradycji należą poszczególne szkoły duchowości chrześcijańskiej: Loyola. Liguori, Filip Nereusz, etc. Jako ciekawostka: Papież Pius 11 w " Mens Nostra" na uprzywilejowanym miejscu stawia Ignacego Loyolę właśnie. "Ćwiczenia Duchowe" Pius 11 określił jako “najmędrszy i jedynie powszechny kodeks praw potrzebny do kierowania dusz na drodze zbawienia i doskonałości”
Ważnym również krokiem na drodze ku świętości jest przemierzanie ścieżek duchowych różnych, nie zatrzymywanie się na jednej. Chodzi o dokonanie rzeczywiście jedynego, słusznego wyboru, który będzie mnie satysfakcjonował, mobilizował do działania.
W zdążaniu do świętości, często pojawia się w Kościele "herezja aktywizmu" jak to określa Ojciec Józef Augustyn. Litanie, koronki, pielgrzymki, nowenny, etc, itd itp. Coś z tego oczywiście. Czy nawet wszystko i jeszcze więcej - ale nie jako standard, tylko raczej jako poszukiwanie, umacnianie i orientacja.